Deze Syrische vluchteling gebruikt elektronische muziek als politieke weerstand

Obay* herinnert zich de reeks angstaanjagende gebeurtenissen die hem dwongen uit Syrië te vluchten. Het begon met de arrestatie van zijn neef, die gevangen zat in een van de vele gevangenissen waarin het regime van Assad politieke tegenstanders wegstopt. Volgens onderzoekers van oorlogsmisdaden werden hier – sinds de uitbraak van de Syrische burgeroorlog in 2011 – meer dan 10.000 mensen doodgemarteld.

Van zijn vriend Amer Salek leerde Obay hoe hij apparaten als oscillatoren en workstations moest gebruiken. "Syrië is een land waar elektronische muziek heel schaars is, en dj's beperken zich tot het spelen van goedkope lokale popmuziek," zegt hij. "Ik moest alles leren via YouTube." Onder de alias Khan El Rouh – wat 'De Tempel van Ziel" betekent – begon Obay schaarse en rokerige tracks te maken met pijnlijk mooie melodieën, waarvan de soul vooral afkomstig is van traditionele Arabische instrumenten. Het zal je dan ook niet verbazen dat Nicholas Jaar en Valentin Stip zijn grootste invloeden zijn.

Obay zegt dat hij door het produceren van muziek zijn kwelling kon uiten over de extreme beestachtigheid die de bijna drie jaar durende burgeroorlog in Syrië tekent. "Ik wilde de wanhoop die zich meester heeft gemaakt van mijn landgenoten weergeven," zegt hij. "Ik heb geleerd om wanhoop over te brengen door middel van minimale sampeling." De titel van zijn meest recente track Ya Welah, is bijvoorbeeld ontleend aan een Arabisch gezegde dat leed en pijn uitdrukt.

Veel van Obay's producties worden gebouwd uit samples met een scherp politieke ondertoon. "In mijn eerdere producties zaten verborgen politieke berichten uit oude radioshows verwerkt, waaronder een conversatie over de macht van de jeugd," zegt hij. Het begin van zijn track

Could This Be The End

is afkomstig van een stuk van Muhammed al-Maghout – een beroemde Syrische dichter en toneelschrijver, die herhaaldelijk in de gevangenis terecht kwam en werd gemarteld voor zijn connecties met de Syrische Nationale Partij. Net als Obay werd hij verbannen, maar bleef hij werk produceren over onrecht onder totalitarisme.

Toen Obay acht maanden muziek aan het produceren was ontving hij het verschrikkelijke nieuws dat zijn neef vermoord was in de gevangenis. Een goede vriend waarschuwde Obay dat het slechts een kwestie van tijd was voordat ook hij gearresteerd zou worden. Hij besloot toen om zijn familie, vrienden, bezittingen en alles waar hij van hield achter zich te laten en als politieke vluchteling naar Cyprus af te reizen. Daar heeft hij bij de Turkse regering politiek asiel gekregen.

Hoewel hij onlangs werd toegelaten op een lokale universiteit en zijn familie hem geld opstuurt, kan Obay geen muziek produceren zonder zijn gear. "Ik moest al mijn muziekspullen achterlaten – een basgitaar, een zoom effect en een MIDI controller," zegt hij. Daarom heeft hij – hoewel hij zegt het idee van fundraising te haten – een GoFundMe crowd-funding pagina gestart. Hij hoopt hiermee $2000 op te halen om de instrumenten aan te schaffen die hij zich niet kan veroorloven - op het moment dat dit artikel geschreven werd, heeft de pagina een schamele $30 opgehaald. Desondanks is Obay hoopvol dat hij op een dag weer kan produceren en mensen moed kan geven om zich tegen onderdrukking te verzetten, "niet door het gebruik van wapens, maar door muziek."

------
*Obay's achternaam is weggelaten om zijn identiteit te beschermen

Khan El Rouh vind je op Facebook // SoundCloud 

Michelle Lhooq is de Features Editor van THUMP - @MichelleLhooq