FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Agoria: "In Parijs is de gouden eeuw van de techno begonnen en iedereen wil eraan bijdragen"

De Fransman over Nuits Sonores, de overgang van techno naar house en zijn werk met Francesco Tristano.

Van één van de mainstayers van de Franse techno aan het eind van de jaren negentig tot een vaste waarde van de Duitse Innervisions stal. We hebben het over Fransman Sébastien Devaud, beter bekend als Agoria. Hij was in 2002 verantwoordelijk voor de techno-klassieker 'La 11ème Marche' en tegenwoordig is hij vooral bekend van zijn housey producties en sets.

THUMP: Hi Sébastien, de zomer is helaas alweer bijna voorbij. Heb je op veel festivals gespeeld?

Advertentie

Sébastien: "Ik ben eigenlijk net terug uit Budapest, waar ik gisteren heb gespeeld. Ik stond op een festival dat eigenlijk voor het hele gezin bedoeld was. Het was ontzettend mooi aangekleed, iets wat de totaalervaring op een hoger niveau bracht voor de bezoeker.

Optreden in Oost-Europa blijft toch nog altijd een andere ervaring dan in het westen, waar alles iets meer 'ontwikkeld' lijkt te zijn. Het is meer een avontuur en daardoor soms spannender, ook voor de bezoekers. Desalniettemin houd ik ook ontzettend van de langer lopende festivals, waar de bezoeker echt voor de muziek komt en alles gewoon goed en professioneel geregeld is."

Kom je nog aan het produceren toe, met zo'n druk tourschema? 

"Ik maak nog altijd veel muziek, die momenten plan ik ook in tussen het touren door. Ik krijg namelijk ontzettend veel inspiratie onderweg, zeker als ik in het vliegtuig zit.

De momenten in de studio probeer ik echter wel altijd samen met iemand door te brengen, omdat het touren zelf eenzaam kan zijn. Een van de mensen waar ik graag mee de studio in duik is Francesco Tristano, waar ik ook de Scala EP voor Innervisions mee heb gemaakt. Hij is ontzettend leuk om mee te werken, mede omdat hij zo open-minded is als het op elektronische muziek aankomt.

Werk je ook nog steeds met andere (non-elektronische) muzikanten eigenlijk?

"Naast Francesco werk ik ook met anderen, waaronder een sound-designer en een aantal vocalisten. Door hun invloeden kan ik me weer verder ontwikkelen en me ook op andere manieren uiten in de muziek.

Advertentie

Die nieuwe invloeden zijn ook de reden dat ik vanaf het einde van dit jaar een aantal maanden aan mijn nieuwe album ga werken. Die moet in 2015 ergens uit gaan komen. Voor die tijd komen er wel nog een tweetal EP's uit, eentje op Hot Flush en een ander op Life & Death, evenals een remix voor Santé en Love Letters."

Je zegt de grenzen nog wel eens op te zoeken, zijn er nog andere dingen waar je mee bezig bent naast je gebruikelijke muziek?

"Toevallig wel inderdaad. Ik ben recentelijk een nieuw bedrijf gestart met de directrice van het Franse UCG, Brigitte Maccioni. Met dit bedrijf richten we ons op het samenbrengen van regisseurs en musici, wat ik zelf bijzonder fascinerend vind. Een uitvloeisel hiervan is dat ik bijvoorbeeld met de Nederlandse regisseur Jan Kounen aan de slag ben gegaan voor een nieuwe film, maar het kan nog even duren voordat deze gaat verschijnen."

Je bent een van de verantwoordelijken voor de start van het Nuits Sonores-festival, heb je nog wel tijd om zoiets te organiseren?

"We begonnen veertien jaar geleden met het festival, eigenlijk als een soort van tegenbeweging. Er was namelijk geen scene in Lyon, vooral door toedoen van de politie. We wilden het dus anders aanpakken en iets doen voor de scene daar. In de tien jaar daarna is het festival uitgegroeid tot wat het nu is en daar ben ik wel best wel trots op.

Grappig is bijvoorbeeld dat er een verschil is tussen het publiek overdag en 's nachts. Je ziet bijvoorbeeld overdag jongeren die ook met hun ouders aanwezig zijn, waarna de ouders aan het einde van de dag de kinderen veel plezier wensen en 'ze wel weer aan het ontbijt zien verschijnen'. Dat verschil is wat het festival ook kleur geeft, ik hou er wel van.

Advertentie

Sinds een jaar of zes ben ik echter zelf niet meer in staat om actief mee te helpen aan Nuits Sonores, omdat ik constant aan het touren ben. Dus hebben de anderen het overgenomen. Ik ben echter wel altijd beschikbaar voor ze als ze me nodig hebben, dan kunnen ze me gewoon bellen."

Hoe is de scene in Frankrijk momenteel? En dan bedoel ik Parijs in het bijzonder.

"Ik ben een aantal maanden geleden naar Parijs verhuisd en ik moet zeggen dat het allemaal goed in de steigers staat. De gouden eeuw van de techno is begonnen en iedereen is ontzettend gretig om er iets aan bij te dragen. Er wordt muziek uitgebracht, labels gestart, veel nieuwe dj's en natuurlijk een ontzettend enthousiast publiek dat openstaat voor zowel house als techno.

In Lyon ben ik een club gestart tezamen met Nuits Sonores en Laurent Garnier, Le Sucre, zodat daar ook weer nieuwe impulsen gegeven worden aan de scene.

Terug naar je eigen muziek: Achtervolgt je techno-verleden je eigenlijk? Of kun je niet teren op 'La 11ème Marche' zoals Jeff Mills dit bijvoorbeeld doet met 'The Bells'?

"Het is grappig dat je die track aanhaalt, want ik hoorde 'm laatst weer voorbij komen op een aantal grote festivals. Ik ben echter zo'n grote muziekliefhebber, dat ik me alweer verder heb ontwikkeld als muzikant. Mijn smaak is behoorlijk eclectisch en ik maak ook graag andere dingen dan waar ik per se om bekend sta. Ik wil gewoon de vrijheid hebben om de muziek te maken waar ik op dat moment zin in heb, de grenzen mogen wat mij betreft dan ook wel vervagen. Alleen zo kan ik mijn ideeën omzetten naar muziek."

Advertentie

Komend weekend speel je op STRAF_WERK festival, je zesde of zevende optreden in Nederland dit jaar. Hoe is je band met Nederland?

"Ik ben dol op Nederland. De eerste keer dat ik in Nederland speelde was in Trouw vier jaar geleden, gedurende een avond van Nuno dos Santos en Patrice Bäumel. Ik had direct een klik met de Trouw-crew en sinds dat optreden ben ik ook vaker in Nederland voor optredens.

De mensen achter STRAF_WERK en beachclub Whoosah hebben me ook altijd gesteund. Het is overigens ontzettend naar wat er gebeurd is met Whoosah dit seizoen, zo jammer voor zo'n leuke tent waar ik louter goede herinneringen aan heb!

Van één van de mainstayers van de Franse techno aan het eind van de jaren negentig tot een vaste waarde van de Duitse Innervisions stal. We hebben het over Fransman Sébastien Devaud, beter bekend als Agoria. Hij was in 2002 verantwoordelijk voor de techno-klassieker 'La 11ème Marche' en tegenwoordig is hij vooral bekend van zijn housey producties en sets. 

THUMP: Hi Sébastien, de zomer is helaas alweer bijna voorbij. Heb je op veel festivals gespeeld?

Sébastien: "Ik ben eigenlijk net terug uit Budapest, waar ik gisteren heb gespeeld. Ik stond op een festival dat eigenlijk voor het hele gezin bedoeld was. Het was ontzettend mooi aangekleed, iets wat de totaalervaring op een hoger niveau bracht voor de bezoeker.

Optreden in Oost-Europa blijft toch nog altijd een andere ervaring dan in het westen, waar alles iets meer 'ontwikkeld' lijkt te zijn. Het is meer een avontuur en daardoor soms spannender, ook voor de bezoekers. Desalniettemin houd ik ook ontzettend van de langer lopende festivals, waar de bezoeker echt voor de muziek komt en alles gewoon goed en professioneel geregeld is."

Kom je nog aan het produceren toe, met zo'n druk tourschema? 

"Ik maak nog altijd veel muziek, die momenten plan ik ook in tussen het touren door. Ik krijg namelijk ontzettend veel inspiratie onderweg, zeker als ik in het vliegtuig zit. 

De momenten in de studio probeer ik echter wel altijd samen met iemand door te brengen, omdat het touren zelf eenzaam kan zijn. Een van de mensen waar ik graag mee de studio in duik is Francesco Tristano, waar ik ook de Scala EP voor Innervisions mee heb gemaakt. Hij is ontzettend leuk om mee te werken, mede omdat hij zo open-minded is als het op elektronische muziek aankomt.

Werk je ook nog steeds met andere (non-elektronische) muzikanten eigenlijk?

"Naast Francesco werk ik ook met anderen, waaronder een sound-designer en een aantal vocalisten. Door hun invloeden kan ik me weer verder ontwikkelen en me ook op andere manieren uiten in de muziek. 

Die nieuwe invloeden zijn ook de reden dat ik vanaf het einde van dit jaar een aantal maanden aan mijn nieuwe album ga werken. Die moet in 2015 ergens uit gaan komen. Voor die tijd komen er wel nog een tweetal EP's uit, eentje op Hot Flush en een ander op Life & Death, evenals een remix voor Santé en Love Letters."



 

Je zegt de grenzen nog wel eens op te zoeken, zijn er nog andere dingen waar je mee bezig bent naast je gebruikelijke muziek?

"Toevallig wel inderdaad. Ik ben recentelijk een nieuw bedrijf gestart met de directrice van het Franse UCG, Brigitte Maccioni. Met dit bedrijf richten we ons op het samenbrengen van regisseurs en musici, wat ik zelf bijzonder fascinerend vind. Een uitvloeisel hiervan is dat ik bijvoorbeeld met de Nederlandse regisseur Jan Kounen aan de slag ben gegaan voor een nieuwe film, maar het kan nog even duren voordat deze gaat verschijnen."

Je bent een van de verantwoordelijken voor de start van het Nuits Sonores-festival, heb je nog wel tijd om zoiets te organiseren?

"We begonnen veertien jaar geleden met het festival, eigenlijk als een soort van tegenbeweging. Er was namelijk geen scene in Lyon, vooral door toedoen van de politie. We wilden het dus anders aanpakken en iets doen voor de scene daar. In de tien jaar daarna is het festival uitgegroeid tot wat het nu is en daar ben ik wel best wel trots op.

Grappig is bijvoorbeeld dat er een verschil is tussen het publiek overdag en 's nachts. Je ziet bijvoorbeeld overdag jongeren die ook met hun ouders aanwezig zijn, waarna de ouders aan het einde van de dag de kinderen veel plezier wensen en 'ze wel weer aan het ontbijt zien verschijnen'. Dat verschil is wat het festival ook kleur geeft, ik hou er wel van.

Sinds een jaar of zes ben ik echter zelf niet meer in staat om actief mee te helpen aan Nuits Sonores, omdat ik constant aan het touren ben. Dus hebben de anderen het overgenomen. Ik ben echter wel altijd beschikbaar voor ze als ze me nodig hebben, dan kunnen ze me gewoon bellen."

Hoe is de scene in Frankrijk momenteel? En dan bedoel ik Parijs in het bijzonder.

"Ik ben een aantal maanden geleden naar Parijs verhuisd en ik moet zeggen dat het allemaal goed in de steigers staat. De gouden eeuw van de techno is begonnen en iedereen is ontzettend gretig om er iets aan bij te dragen. Er wordt muziek uitgebracht, labels gestart, veel nieuwe dj's en natuurlijk een ontzettend enthousiast publiek dat openstaat voor zowel house als techno.

In Lyon ben ik een club gestart tezamen met Nuits Sonores en Laurent Garnier, Le Sucre, zodat daar ook weer nieuwe impulsen gegeven worden aan de scene. 



 

Terug naar je eigen muziek: Achtervolgt je techno-verleden je eigenlijk? Of kun je niet teren op 'La 11ème Marche' zoals Jeff Mills dit bijvoorbeeld doet met 'The Bells'?

"Het is grappig dat je die track aanhaalt, want ik hoorde 'm laatst weer voorbij komen op een aantal grote festivals. Ik ben echter zo'n grote muziekliefhebber, dat ik me alweer verder heb ontwikkeld als muzikant. Mijn smaak is behoorlijk eclectisch en ik maak ook graag andere dingen dan waar ik per se om bekend sta. Ik wil gewoon de vrijheid hebben om de muziek te maken waar ik op dat moment zin in heb, de grenzen mogen wat mij betreft dan ook wel vervagen. Alleen zo kan ik mijn ideeën omzetten naar muziek."

Komend weekend speel je op STRAF_WERK festival, je zesde of zevende optreden in Nederland dit jaar. Hoe is je band met Nederland?

"Ik ben dol op Nederland. De eerste keer dat ik in Nederland speelde was in Trouw vier jaar geleden, gedurende een avond van Nuno dos Santos en Patrice Bäumel. Ik had direct een klik met de Trouw-crew en sinds dat optreden ben ik ook vaker in Nederland voor optredens. 

De mensen achter STRAF_WERK en beachclub Whoosah hebben me ook altijd gesteund. Het is overigens ontzettend naar wat er gebeurd is met Whoosah dit seizoen, zo jammer voor zo'n leuke tent waar ik louter goede herinneringen aan heb!


Nederland is ook echt een festival-land. Het is allemaal zo goed opgezet en ik speel overal altijd met veel plezier. Met het grote aantal festivals in Nederland lijkt het wel eens of jullie niets anders doen dan zulke evenementen bezoeken. Komen jullie nog wel eens in een theater of in de bioscoop? Haha. Terugkomend op aanstaande zaterdag: ik heb niets voorbereid, maar gezien de vroege set-tijd denk ik dat ik een iets meer laidback, housey set ga spelen. Ik speel ook vaker prime time technosets, maar dit is ook minstens zo leuk! Dat is ook het fijne van dj-en ten opzichte van livesets spelen, dat je kunt improviseren en je eenvoudiger kunt aanpassen op de tijd die je krijgt. Ik kan dan ook alleen maar zeggen dat ik er al ontzettend naar uitzie en hoop om jullie allemaal daar te zien!"


--

Agoria speelt komend weekend op STRAF_WERK Festival in Amsterdam. --
Volg ons op Facebook en Twitter

Nederland is ook echt een festival-land. Het is allemaal zo goed opgezet en ik speel overal altijd met veel plezier. Met het grote aantal festivals in Nederland lijkt het wel eens of jullie niets anders doen dan zulke evenementen bezoeken. Komen jullie nog wel eens in een theater of in de bioscoop? Haha. Terugkomend op aanstaande zaterdag: ik heb niets voorbereid, maar gezien de vroege set-tijd denk ik dat ik een iets meer laidback, housey set ga spelen. Ik speel ook vaker prime time technosets, maar dit is ook minstens zo leuk! Dat is ook het fijne van dj-en ten opzichte van livesets spelen, dat je kunt improviseren en je eenvoudiger kunt aanpassen op de tijd die je krijgt. Ik kan dan ook alleen maar zeggen dat ik er al ontzettend naar uitzie en hoop om jullie allemaal daar te zien!"

--

Agoria speelt komend weekend op STRAF_WERK Festival in Amsterdam. --
Volg ons op Facebook en Twitter