FYI.

This story is over 5 years old.

advertentie

Volgens de Nachtburgemeester van Amsterdam moet 'de nacht' een voorbeeld zijn voor 'de dag'

"Het nachtleven heeft de potentie de stad leefbaar, divers en inclusief te houden. Je bent dom als je dat niet begrijpt."

In 1987, precies dertig jaar geleden, verwoordde Chuck Roberts de waarden van de housecultuur in de oldscool klassieker My House, door in dat nummer te verkondigen dat de housescene dé plek is voor tolerantie en saamhorigheid. Het maakt geen donder uit wie je bent, iedereen is welkom, was het idee.

Je kunt je afvragen wat er vandaag nog van die waarden is overgebleven. Misschien wel veel te weinig. Daarom brengt Absolut een mooie ode aan de tolerantie en diversiteit in het nachtleven met een sprankelende campagnevideo, met de originele tekst van Chuck Roberts.

Advertentie

Ook is er een aantal abassadeurs aangesteld – mensen die een grote bijdrage leveren aan tolerantie en gelijkheid in de nacht. Eén van hen is de Amsterdamse nachtburgemeester Mirik Milan. Vijf jaar geleden werd hij verkozen en je kunt best stellen dat hij grote dingen heeft bereikt. Het Rembrandtplein - tot voor kort een grimmig mengelmoesje van zakkenrollers, straalbezopen toeristen en hitsige middelbare scholieren - is omgetoverd tot een verkeersvrije oase waar opstootjes worden gesust door probleemoplossers in fleurige rode hesjes. Verder: de invoering van 24-uurs-horecavergunningen, een nagenoeg vlekkeloos verlopen ADE en symposia over seksisme en ongelijkheid in het uitgaansleven.

Bij zijn aantreden maakte Mirik direct zijn ambities kenbaar: meer diversiteit in het nachtleven. Toch zegt hij dat het anno 2017 niet erg rooskleurig gesteld is met die diversiteit: "Ik heb het gevoel dat de stad verhard is." Zijn intonatie verraadt de teleurstelling.

Onlangs luidde Mirik samen met boegbeelden uit de Amsterdamse lhbtqi-scene, waaronder Diva MayDay - een bekende Amsterdamse drag queen die sinds de vroege jaren negentig actief is in het nachtleven - de noodklok bij de gemeenteraad. De reden: gays voelen zich niet meer veilig in Amsterdam.

Hoi Mirik. Wat is er precies aan de hand, volgens jou?
Het is treurig gesteld met de tolerantie ten aanzien van de lhbtqi-gemeenschap in het uitgaansleven; ik denk dat je niet meer kunt spreken van 'incidenten'. Als ik hoor dat bepaalde mensen zich niet meer veilig voelen in Amsterdam, dat ze moeten letten op hoe ze zich kleden als ze 's avonds de deur uitgaan en niet meer alleen over straat durven, vind ik dat heel ernstig.

Advertentie

Wat was de reactie van de raad?
Ik had wel verwacht dat die oproep meer impact zou hebben. De sympathie is er, maar de volgende stap? Naar mijn mening reageerde de gemeenteraad vrij laconiek op ons verhaal. Misschien ligt het aan mij, hoor. Maar er zegt hier iemand dat hij in principe 'niet over straat kan zonder zich bedreigd te voelen'! Hoe tolerant zijn we dan in Amsterdam?

Je bent teleurgesteld.
Met uitzondering van een enkeling, heeft geen enkele politieke partij ons nadien een berichtje gestuurd om samen te werken. Dat ze de gaypride supporten is top, maar ik vind het spijtig dat daar vervolgens niks concreets uit voortkomt. Althans, niets zichtbaars. En natuurlijk weet ik dat de wethouder voor diversiteit hier non-stop mee bezig is, maar ik had gewoon verwacht dat ze méér zouden doen. In dat opzicht heb ik de laatste jaren dus eigenlijk eerder achteruitgang gezien.

Hoe is het gesteld met de diversiteit in de rest van het nachtleven?
Met uitzondering van bepaalde festivals, vind ik dat het nachtleven behoorlijk gesegregeerd is. Je hebt de hiphop- en r&b-feestjes en de elektronische muziek - verreweg de grootste muziekstroming in Amsterdam. Alleen tijdens een festival als Appelsap of Amsterdam Open Air mixen verschillende groepen mensen. Voor de rest is het tamelijk gescheiden. Het is lullig om dit te moeten constateren.

Hoe probeer je als nachtburgemeester diversiteit en tolerantie verder te bevorderen?
Meldpunt Discriminatie heeft een nieuwe directrice, Lucienne Gena. Zij heeft echt goed de wind er onder. Komend jaar ga ik met haar een project opzetten om de clubs die het goed doen in het zonnetje te zetten. Verder hebben we onlangs de avond Chicks on a Mission georganiseerd, waar thema's als representatie van vrouwen, seksisme en veiligheid in het nachtleven werden behandeld… Volgens mij gaat het niet zozeer om diversiteit, het gaat om inclusiviteit. We moeten de nacht gebruiken om voor meer inclusiviteit te zorgen. Ik draag daar heel graag aan bij. Daarom doen we dit.

Advertentie

Denk je dat de idealen vrijheid, solidariteit en inclusiviteit 's nachts beter te verwezenlijken zijn ?
's Nachts heb je één gemene deler: je bent 'uit'. Dat heb je al met elkaar gemeen. Inclusiviteit en diversiteit komen voort uit community building. En wat is een beter bindmiddel dan muziek? Wij zouden een voorbeeld kunnen én moeten zijn voor de maatschappij als geheel. Jongeren zijn - excuus voor het cliché - de toekomst. Daar geloof ik stellig in. Organisators, promotors, dj's en andere nachtvlinders moeten die idealen actief gaan uitdragen. Bij het boeken van line-ups moeten programmeurs eens bij zichzelf te rade gaan: 'Waarom staan er iedere keer alleen maar witte dudes op de line-up'. Is dat werkelijk het beste wat we kunnen bedenken? De eerste stap is om dat soort zaken eens te realiseren!

Ziet de gemeenteraad de potentie van de nacht?
De meeste mensen in de gemeenteraad, hebben geen flauw benul van wat er 's nachts gebeurt. Laatst was er een gemeenteraadslid dat beweerde dat Paradiso en de Westerunie niet bijdroegen aan de gay-scene. Dat was natuurlijk een heel gênante fout. Op dat soort momenten denk ik wel: Hey guys, hier ben ik dus voor!

Hoe zou je willen dat het nachtleven in Amsterdam er over tien jaar uitziet?
Om te beginnen hoop ik dat er dan een specialist 'nachtleven' actief is binnen elke politieke partij. Het nachtleven heeft een ontzettend grote impact op de maatschappij. We praten hier over talentontwikkeling, creativiteit en inclusiviteit. Laat ik duidelijk zijn: ik ben niet per se van mening dat we de clubs die we nu hebben eeuwig moeten blijven koesteren. Tijdelijkheid is prima. Maar: Stel je voor dat De School of De Marktkantine over een paar jaar dicht gaan, waar komt dan de volgende plek? En ik wil niet horen: 'in Zaandam'. Buiten de ring is prima, maar er moet een balans zijn. Het gaat om de culturele waarde. Daarom is het ook zo belangrijk dat het NDSM-terrein open blijft en niet wordt volgebouwd. In Berlijn begrijpen ze heel goed dat de creatieve bottom-up initiatieven de stad haar ziel geven. Dat gevoel heerst veel minder hier. Daarom vind ik het geweldig dat Appelsap dit jaar de Amsterdamprijs van de Kunst heeft gewonnen. In de culturele wandelgangen trekken ze hun neus ervoor op: "Het is maar een festival." Dan denk ik: wat een onzin! Dan snap je er dus niks van. Dat is juist cultuur. Het brengt verschillende groepen mensen bij elkaar. Het nachtleven heeft de potentie de stad leefbaar, divers en inclusief te houden. Je bent dom als je dat niet begrijpt.

Jouw filosofie wordt opgepikt in de hele wereld. Volgens The New York Times let New York goed op het werk dat er wordt verricht in Amsterdam.
Crazy toch? Het komt ook door al het werk dat Van der Laan heeft gedaan. Als hij altijd 'nee' had gezegd tegen onze plannen, dan waren we nu niet hier. Ik heb veel respect voor die guy. Hij is echt goed geweest voor het nachtleven in Amsterdam. Maar het kan nóg beter.

Kom tijdens ADE de vrijheid en gelijkheid vieren bij 'Absolut presents: This is our house', 21 oktober in Canvas, in Amsterdam!