Ik vroeg de jongens die ik leuk vind waarom ze geen seks met me willen

Mijn vrienden waarschuwden me voor het schrijven van dit artikel. Ze zeiden dat de jongens die ik leuk vind geen seks met me willen omdat ze hetero zijn. “Hij valt op vrouwen weet je wel,” zeggen ze dan, zonder ook maar enige moeite te doen om hun transfobie te verbergen. Ze impliceren dat heteroseksualiteit betekent dat mannen op vrouwen vallen – en ik, als trans vrouw, hoor daar niet bij.

Er is veel gezegd en geschreven over hoe het zit met seksueel verlangen. Volgens Freud heeft het (natuurlijk) allemaal te maken met de trauma’s die we overhouden aan onze opvoeding, terwijl Darwin stelt dat het puur evolutionair is en draait om het doorgeven van de beste eigenschappen voor het nageslacht. Psychiater en postkoloniaal denker Frantz Fanon en feministische wetenschapper Hortense Spillers betogen dat verlangen vorm krijgt door grotere, sociale machten: kolonialisme en de nalatenschap van de slavernij, bijvoorbeeld.

Simpel gezegd denken sommigen dat verlangen een vooraf bepaald iets is, en anderen denken dat het iets is wat ons wordt opgelegd, ingeprent of aangeleerd. Maar we weten ook dat verlangen flexibel is: de seksuele voorkeur van trans meisjes en trans mensen in het algemeen verandert vaak nadat begonnen wordt met een transitie. En als onderzoeken het idee ondersteunen dat de meeste cis mensen (zowel queers als hetero’s) liever niet met trans mensen daten, dan blijf ik met de vraag zitten wat er voor nodig is om seks met mij te willen.

Even voor de duidelijkheid: hoe ingewikkeld de mannelijke lust ook in elkaar steekt, het is niet zo dat mannen in het algemeen geen seks met mij willen – mijn ervaringen met Grindr zijn daar het bewijs van. Maar mannen die zeer openbaar en enthousiast trans meisjes begeren, vertrouw ik vaak niet. ‘Chasers’ worden die vaak genoemd – ze zien het veroveren van een trans persoon als een spel, of een kink. Dat is niks voor mij. In plaats daarvan val ik op mannen die alleen op cis vrouwen vallen. En dat zijn dus precies de mannen die geen seks met mij willen.

Toch hebben Chris en ik ook meer geflirt dan tijdens een gemiddelde tinderdate. We knuffelden, hij vertelde me regelmatig dat ik er goed uitzag, en hij schuurde me op de dansvloer. Hij vertelde me een keer dat hij het fijn vindt om seks te hebben met goede vrienden, en dat deed hij dan ook regelmatig. Misschien is hij niet de meest nette jongen, misschien gewoon een trouwe voorstander van polyamorie, maar hoe dan ook: ik fantaseerde dat ik de nieuwe verovering van Chris zou worden.

Chris had het ooit een keer over Kim Petras, een bekende trans vrouw. Hij dacht hardop na over een mogelijke seksuele ervaring met deze popster, waarmee hij indirect liet weten dat hij misschien wel open stond voor seks met een trans vrouw. Daarom besloot ik dat het tijd was om in actie te komen. Ergens vorig jaar kroop ik in zijn bed na een avondje drinken, en toen hij later op de avond thuiskwam, vroeg ik hem met dubbele tong waarom hij geen seks met me wilde. Hij lachte hard en maakte een grap, ik weet niet meer waarover, en dat was het dan.

Ik stuurde hem een berichtje: “Waarom wil je geen seks met mij? Wees eerlijk alsjeblieft.”

Dit is wat hij terugstuurde: “Ik snap niet precies hoe mijn aantrekkingskracht werkt, maar er zijn een paar kenmerken en eigenschappen waar ik me toe aangetrokken voel.” En toen: “En die heb jij niet allemaal.”

Natuurlijk moest ik hiervan huilen. En toen ging ik door naar mijn volgende slachtoffer: mijn huidige huisgenoot Alex, een heteroman die net zo lang is als Chris, en die ik nét iets te vaak heb gevraagd om met me te knuffelen in bed. Waarom wil hij niet verder gaan?

Hij antwoordde dat hij niet precies weet waar het aan ligt. “Ik kan wel een paar dingen opnoemen die me te binnen schieten, maar ik weet niet of dat écht is waarom ik geen seks met je wil.”

“Het is omdat je transgender bent,” zouden mijn vrienden nu zeggen. En:“Ik zei het toch.”

Inderdaad, dat kan een reden zijn, of het ligt aan mijn striae, mijn moedervlekken, of ieder ander spoor dat laat zien dat ik een levende vrouw ben. Normaal zou ik elke trans vrouw de les lezen als ze hun trans-zijn als reden voor een afwijzing zien, maar in mijn geval lijkt het echt zo te zijn.

Wanneer een heteroman zegt dat hij niet op mij of op andere trans vrouwen valt, doet dat pijn. Een slimme vrouw zou op zoek gaan naar iemand die haar wel leuk vindt, maar mijn verlangen is net zo bevooroordeeld als die van deze mannen. Ik wil niemand anders, ik wil hen.

De vraag “Waarom wil je geen seks met me?” komt misschien wat agressief over, en het lijkt misschien zelfs zo dat ik impliceer dat ik het recht heb op hun verlangen. Zou het niet mooi zijn als seks een mensenrecht was? Helaas is en kan dat niet zo zijn. Verlangen kan niet worden afgedwongen.

Sommige feministen stellen misschien dat de verlangens van deze jongens te maken hebben met transfobie (en allerlei andere soorten vooroordelen). Maar het idee dat ‘je niet aangetrokken voelen tot trans vrouwen’ automatisch transfobisch zou zijn, verwart verlangen met rationaliteit. Verlangen komt niet voort uit kennis, maar uit gevoel. Je kan dan rationeel gezien weten dat trans vrouwen ook gewoon vrouwen zijn, maar een stijve lul heeft niet zoveel te maken met wokeness. Als ik een Goede Feminist zou zijn, had ik zelf ook seks moeten willen met andere trans vrouwen.

Alex, Chris en ik zijn een perfect voorbeeld van hoe verwarrend aantrekkingskracht en verlangen kunnen functioneren. Ze kunnen niet precies uitleggen waarom ze me niet aantrekkelijk genoeg vinden om seks mee te hebben. Zelfs wanneer ze bijna tot een duidelijk antwoord leken te komen, veranderde dit weer in onzekerheid. Ik wilde ook niet dat Alex en Chris zouden proberen om seks met me te hebben, ik wilde niet dat ze hun verlangen zouden proberen te veranderen.

Dat is het lastige aan seksueel verlangen: het is wat het is, maar tegelijkertijd wordt het ook gevormd door onze sociale omgeving. “Wees trots op je eigen seksualiteit,” zoals de sekspositieve gemeenschap predikt, maar ook “Vergeet niet dat jouw verlangen in de kern gewelddadig van aard is,” zoals kritische feministen eraan toe zouden kunnen voegen. Voor geïdealiseerde romantiek moet je van het eerste genieten, en het tweede in de gaten houden.

Ik wil graag door het leven gaan als hetero, maar dat staat mijn trans-zijn niet toe. Ik ben al zoveel veranderd om de vrouw te kunnen zijn die ik ben. Ik zou niet ook nog eens heteromannen moeten veranderen, en dat kan ik natuurlijk ook niet.

Ik heb het idee dat ik het spel van heteroseksualiteit verlies, terwijl het andersom is: heteroseksualiteit doet mij tekort.