Flirten bij de soapoli gebeurt vaker dan je denkt

De wachtruimte van de soapoli staat misschien wel bovenaan mijn lijst van de meest ongemakkelijke plekken waar ik ooit ben geweest. Je zit in een klinische ruimte met een stel leeftijdsgenoten die daar allemaal zijn omdat hun genitaal hoogstwaarschijnlijk in de fik staat. Het laatste waar je op die plek mee bezig bent is seks, zou je in eerste instantie denken.

Maar het tegenovergestelde is waar: de soapoli is een plek waar flink wordt geflirt. Ik heb daar vaker dan eens mensen gezien die naar elkaar blozen, wulps met hun ogen knipperen of gesprekken hebben over hun favoriete standjes. Dat begrijp ik wel, want je zit daar namelijk niet omdat je avondenlang in je eentje met je hand in je onderbroek hebt gezeten. Wie daar is voor een test, houdt van neuken. Zelf heb ik het nooit gedurfd, dus ik was benieuwd hoe zo’n flirt in de wachtkamer tot stand komt. Daarom vroeg ik een aantal mensen naar de versierpogingen die ze hebben gedaan of ontvangen in de soapoli, en hoe dat precies gebeurde.

Ik zat een paar jaar geleden in de wachtkamer van de GGD te wachten op de uitslag van een hiv-sneltest. Ik vond het spannend, dus uit ongemak ging ik maar wat scrollen op Grindr. Tegenover me zag ik een jongen zitten die ik vaag kende van naam en gezicht. Ik had wat rare verhalen over hem gehoord, maar hij kende mij niet. Op een gegeven moment zagen we elkaar op Grindr, want je kunt tot op de meter zien hoe dichtbij iemand is. We hadden allebei een herkenbare profielfoto, dus we wisten van elkaar dat we daar zaten. We hadden oogcontact, compleet ongemakkelijk natuurlijk. In de wachtkamer is iedereen elkaar trouwens altijd een beetje ongemakkelijk aan het aankijken, bijvoorbeeld om te raden wat voor soa iemand heeft. Hij stuurde me een bericht: “Ben je ook bij de GGD?”, terwijl we daar dus zaten. Ik heb niks teruggestuurd, omdat ik hem kende. Ik deed gewoon alsof ik het niet zag. In plaats daarvan ging ik maar krampachtig door wat foldertjes bladeren en vermeed ik zijn blik, zoals je doet op een station, wanneer je iemand ziet waar je geen uur naast wil zitten. Echt jammer dat er geen date uitkwam vind ik het niet. Ik hoefde namelijk niet per se te weten wat voor soa hij had, en ik was eigenlijk allang blij dat mijn test negatief was.

Ongeveer een jaar geleden, toen ik nog in Amsterdam woonde, ging ik naar de GGD voor een check-up. Ik ben altijd bang om een vage bekende tegen te komen en je vervolgens moet uitleggen waarom je daar zit. Dus ik zat daar een beetje door mijn telefoon te scrollen en op een gegeven moment zag ik een jongen binnenkomen. Ik dacht: oh mijn god, ik ken hem. Ik had ooit met hem gezoend op de middelbare school. Hij merkte me meteen op en zei: “Hey Eva.” Aan de ene kant dacht ik: dude wat doe je?! Maar aan de andere kant was ik blij dat hij zich niet ongemakkelijk achter een paal verschool terwijl we allebei wisten dat we elkaar zagen.

We begonnen te praten en hadden het over vroeger, hoe het met onze studies ging en hoe onbetaalbaar en kut Amsterdam kan zijn. Ik weet niet of je het flirten kunt noemen, maar het was eigenlijk best een prima gesprek. Toen mijn nummer werd omgeroepen vroeg hij of ik misschien tijd had om na de test nog wat te gaan drinken. Ik zag dat wel zitten, want hij was goed opgedroogd. Ik zei dat ik moest werken maar die avond wel tijd had.

Eenmaal in de kroeg voelde het gewoon als een date, maar we wisten wel al van elkaar dat we seksueel actief zijn en het soms onveilig doen. Dat maakte het eigenlijk wel spannend. Op een gegeven moment, na veel bier en geflirt, hebben we het toch gehad over waarom we een soatest moesten doen. Ik ben uiteindelijk met hem naar huis gegaan. Het is helaas niets geworden, maar we hebben het wel veilig gedaan, anders zouden we elkaar weer tegenkomen bij de GGD, gok ik.

Heb je weleens gehad dat je iemand niet kent maar wel altijd tegenkomt in de UB, bepaalde cafés, de supermarkt, op straat en je op een gegeven moment voelt dat je hoi moet gaan zeggen? Of in ieder geval duidelijk moet maken dat je die persoon heus niet overal volgt? Het meisje dat ik overal tegenkom, kwam ik ook tegen in de wachtruimte van de soapoli. Ze ging tegenover me zitten en het was voor het eerst dat ik echt duidelijk zag dat ze schrok, en dacht: deze gast, alweer?! Maar ze moest ook lachen, en ik ook. Aangezien je daar altijd zo lang moet wachten tot je aan de beurt bent, en in principe genoeg tijd hebt om een boek uit te lezen, bleven we blikken uitwisselen. Ik had de behoefte om met haar te gaan praten, maar ik was bang dat ze dat ongepast zou vinden. Ik vond het wel echt jammer dat ik dat niet durfde, want in dat half uur dat we tegenover elkaar zaten had ik het idee dat we allebei aan het blozen waren en overduidelijk een gesprek wilden aanknopen. Ik ben haar later op Tinder tegengekomen, en heb haar een Super Like gegeven. Daar heeft ze niet op geantwoord. Ik was even vergeten dat ik, hoewel we leuk oogcontact hadden, waarschijnlijk gewoon een stalker ben voor haar.

Eens in het half jaar doe ik een soatest, zo ook afgelopen augustus. Omdat iedereen in de wachtruimte in zo’n ongemakkelijk kringetje zit en je elkaar dus moet aankijken, zat ik door mijn telefoon te scrollen. Opeens kreeg ik een berichtje op Grindr van een man die alleen een foto had van zijn buikspieren en z’n zaakje in een kort sportbroekje. Ik dacht: wow, wat een lekker lichaam.

Hij stuurde me: “Hey, moet je ook een spuitje halen omdat je een soa hebt?” Ik keek om me heen en toen zag ik hem.

Het is niet de meest romantische plek om een potentiële date te treffen, want hoe vertel je je ouders dat je iemand hebt ontmoet in de soapoli? Maar omdat hij zich zou gaan testen had ik wel het vermoeden dat hij met zijn gezondheid bezig zou zijn. Dat vond ik aantrekkelijk. Het was een leuke, ietwat oudere vent, en zat schuin tegenover me. Hij keek me glimlachend aan. Dus ik stuurde terug: “Ik weet nog niet of ik een soa heb, maar wat heb jij dan?” We zaten vreselijk dichtbij elkaar, maar we bleven chatten. Hij had gonorroe en chlamydia. Ik ging bijna stuk van het lachen, maar omdat dat echt niet kan natuurlijk, hield ik me in. Ik moest op een gegeven moment naar binnen, maar zag later dat hij me nog een berichtje had gestuurd: “Als je klaar bent met je soatest, moet je even naar het koffiezetapparaat komen in de wachtruimte”. Ik deed alsof ik het niet had gelezen. Ik bedoel, hij had twee soa’s, ik nul.

Twee weken later was ik op de begrafenis van iemand uit mijn stamkroeg. De man met twee soa’s stond opeens voor me. Blijkbaar kwam hij daar ook vaak. Na de uitvaart was er een koffietafel in die kroeg, met bier in plaats van koffie, en het enige waar ik aan kon denken was: da’s meneer gonorroe en chlamydia. We raakten toch met elkaar aan de praat, en dronken wat. Best wel veel, dronken we. We hadden het over seks en hij vroeg weer of ik soa’s had. Hij had inmiddels ook nog bultjes op zijn penis gekregen, verklapte hij. Hij liet me foto’s zien van een jongen en vroeg me of ik zin had in een orgie diezelfde avond. “Wil je straks met me mee? Dan gaan we jou samen neuken en porno kijken,” zei hij. We waren nog steeds bij de koffietafel. Ik zei: “Nee, ik ben niet echt in de stemming nu, het is een droevige dag.” Maar eigenlijk vond ik het gewoon goor. Hij zei toen dat hij het veilig wilde doen, maar van twee soa’s en een zwerm bulten op je pik gaat de mijne niet omhoog staan. Ik heb gezegd dat ik echt verdrietig was, punt. Toen liep ik weg en heb nooit meer iets van hem gehoord. Ik hou het voortaan gewoon bij een date in de kroeg.

*Sommige namen zijn gefingeerd om de anonimiteit van de geïnterviewden te waarborgen.

Als je op de hoogte wil blijven van onze beste stukken zonder je suf te scrollen, schrijf je dan in voor onze wekelijkse nieuwsbrief.