Laten we even eerlijk zijn over wat we hier aan het doen zijn. Dit is vermoedelijk een recensie over het nieuwe boek van Ivanka Trump, Women Who Work: Rewriting the Rules for Success. Over het algemeen lezen mensen boekrecensies om uit te vinden of het boek in kwestie goed is, maar je wist al voordat je hieraan begon – zoals ik dat al wist voordat ik het boek had gelezen – dat het daar nu niet om gaat. Hoewel onze huidige historische tijdlijn overloopt van de bizarre gebeurtenissen, tolereren we geen universum waarin Ivanka Trump een goed boek schrijft. We leven waarschijnlijk niet eens in een wereld waarin ze überhaupt ooit een boek zou (mogen) schrijven. Een onnozel gedachtegoed dat we allemaal collectief aanhangen is dat rijke, machtige mensen hun eigen biografie schrijven. Misschien is het geruststellend om jezelf voor te houden dat de leiders van onze samenleving slim en welbespraakt genoeg zijn om boeken te schrijven, of dat ze genoeg om ons geven om de waarheid over zichzelf met ons te delen. Maar wellicht is dit het moment om dit idee voorgoed te begraven.
Advertentie
Het is de moeite waard om erbij te vertellen dat Trump waarschijnlijk een ghostwriter in de arm genomen heeft, omdat de prestaties waar we over lezen als indicaties voor succes, de stukjes die leesbaar zijn voor de wereld, vaak het leven worden ingeblazen door verschillende soorten onzichtbare arbeid. Het is geinig op dezelfde manier als dat ondernemer Peter Thiel denkt dat jong bloed verjongende krachten heeft. Ja, het boek is voor vrouwen die werken, maar het staat als een paal boven water dat het voor vrouwen is die een bepaald soort werk hebben – het soort dat de wereld onvermijdelijk moeilijker maakt voor andere vrouwen. Het is niet voor de oppas, de huishoudster of elke andere vrouwen wiens werk onzichtbaar is, terwijl zij juist onmetelijk veel bijdragen aan hoe succesvolle vrouwen hun leven opbouwen.Desondanks levert de illusie van het auteurschap ons nog een beetje vreugde op, omdat het boek een saai, oneerlijk stuk stront is en we allemaal kunnen doen alsof Trump hier heel hard aan gewerkt heeft. Zelfs als we ons voorstellen dat Trump echt achter haar computer heeft gezeten en ieder woord eigenhandig heeft getypt, komt het merendeel van de ideeën uit Women Who Work van andere mensen. "Ik heb mijn beste gedachtes, samen met die van vele anderen, verzameld in dit boek," zegt ze in de inleiding. Deze intellectuele zwaargewichten zijn "gedachtenleiders, ondernemers en innovators" (ongelofelijk!) evenals een duizelingwekkend assortiment inspirerende citaten, namelijk van Socrates tot Maya Angelou, het soort citaten dat je kunt verzamelen als je een beetje dronken bent en 's nachts op BrainyQuote zoekt.
Advertentie
Soms voelt het resultaat net als de beslissing die je op dat uur hebt gemaakt: intens betreurenswaardig. Of, zoals anderen min of meer vrolijk hebben aangestipt, is het meest voortreffelijke voorbeeld hiervan wanneer Trump een quote aanhaalt van Toni Morrisons Beloved voor een hoofdstuk over "slimmer werken", waarin ze zich afvraagt "Ben je een slaaf van de tijd of ben je er de baas over?" Dezelfde fijngevoeligheid en eruditie valt door het hele boek te traceren. Ik voelde me vooral geïnspireerd door aansporingen als "eigen je rechten toe" en "maximaliseer je invloed op werk" en toen ik leerde dat "aan het begin van de geschiedenis van ons land, toen nieuwe gebieden werden veroverd en ontgonnen – met name tijdens de goudkoorts – een inwoner letterlijk grond kon bezitten en dit stuk land van zichzelf noemen. En dat het land zelf en alles daarop het wettelijk eigendom werd van die persoon." Nou jongens, grijp wat je grijpen kunt.Het zijn dergelijke foutjes die de meest onthullende delen van het project vormen, want Ivanka Trump heeft geen persoonlijkheid – ze heeft een strategie. Lezers die hopen meer te weten te komen over Trump als mens lopen enkel tegen een soort marketingtaal aan waar eigenlijk helemaal niks mee wordt gezegd. Wie zoekt naar tips voor werkende vrouwen leest af en toe een ontzettend verrassend verhaal over vergaderingen die vervelend kunnen zijn. Maar de belangrijkste les die je krijgt zijn quasi-wetenschappelijke dooddoeners over hoe geluk belangrijker is dan succes. Het is moeilijk te zeggen voor wie dit boek is geschreven, maar de ideale lezer is waarschijnlijk iemand die wordt beschreven als "iemand die vaak nadenkt over het goed verdelen van haar tijd, maar nooit over het goed verdelen van haar geld." Het lezen van Women Who Work lijkt een beetje op het bekijken van het Instagram-account van je verschrikkelijke (ex)studiegenoot: het is leuk om haar belachelijk te maken, maar na een tijdje resteert slechts een dood gevoel vanbinnen.
Advertentie
Het zou genoeg moeten zijn om te zeggen dat Women Who Work in een vacuüm bestaat, dat het klasse negeert en racistisch is, omdat Trump dat allemaal is. Maar er is iets geks aan de hand in onze moderne samenleving: vrouwen moeten, om de een of andere reden, iets met Ivanka Trumps feminisme. Is zij een feminist? Is ZIJ een feminist? Is zij een FEMINIST? Dat zijn tegenwoordig belangrijke vragen die wij gedwongen worden te stellen.Hoewel de vraag zelf saai is, is het interessant dat we niet simpelweg "nee helemaal niet" kunnen zeggen en door kunnen met ons leven. Dat zegt wat over modern feminisme zelf. Trump is zo overweldigend voor veel feministische auteurs omdat ze het moeilijk vinden om toe te geven wat Trump is: een conservatieve vrouw die liberaal feminisme aanhangt.Daarom hangen veel kritieken samen met het idee dat Trump het niet echt meent. In januari schreef Jill Filipovid voor de New York Times over Trumps "gevaarlijke nep feminisme." Ze noemde de presidentsdochter "een soort verkoper van postfeminisme. Ze prijst traditionele vrouwelijkheid aan, steunt de macht van mannen en verpakt dit allemaal netjes in feministisch jargon.""Ze schrijft over de uitdagingen die het combineren van werk en familie met zich meebrengen," schrijft Filipovic, "haar man doet thuis niks – misschien doet Dhr. Kushner wel eens de afwas, maar dat zetten ze niet op Instagram." Alsof een gelijke verdeling van huishoudelijke taken een kopzorg is voor mensen die een volledig leger aan huishoudelijke hulp hebben.Sady Doyle schreef een vergelijkbaar artikel in Elle dat Women Who Work neersabelt. Daarin schreef ze dat Trumps campagne #WomenWhoWork "een advertentie is voor handtassen en jurken, die worden gemaakt in fabrieken die vrouwelijke arbeiders uitbuiten." En: "De echte obstakels waar vrouwen tegenaan lopen zullen niet zomaar verdwijnen dankzij haar Instagram-filter feminisme." Dat zijn beide goede punten, maar die worden tenietgedaan door het feit dat Doyle twee weken eerder in Elle schreef dat het kopen van een "Feminist AF" T-shirt van 95 dollar van Jonathan Simkhai een betekenisvolle feministische daad is. Als jij gelooft dat elk succes van een vrouw bij voorbaat goed is, is het moeilijk uit te leggen waarom het succes van een specifieke vrouw niet meetelt.Het is volgens mij veel eerlijker om het zo te zeggen: als je dit een juiste vorm van feminisme vindt, als je denkt dat je het patriarchaat omver kan werpen, terwijl je tegelijkertijd het kapitalisme omarmt, dan is Ivanka Trump gewoon de verkeerde vrouw die de goede dingen zegt. Haar platform waarin "sterke vrouwen multidimensionale levens leiden" hoort bij een soort feminisme dat slogans belangrijker vindt dan moralen, gezelligheid belangrijker vindt dan saamhorigheid, met een retoriek die persoonlijke identiteit uitdraagt in plaats van echte politieke actie onderneemt. Het is een soort feminisme dat gelooft dat het grootste probleem van het patriarchaat is dat het persoonlijk succes in de weg staat. Het geeft meer om vrouwen die glazen plafonds doorbreken dan de vrouwen die achterblijven om de scherven op te ruimen. Het is net zo min een ideologie als een samenzwering van hebzucht en schoonheid, maar dit bestond al ver voordat Ivanka de hoek om kwam kijken – en als er een ding is waar ze goed in is, is dat ze waardevol vastgoed er uit weet te pikken wanneer ze het ziet.-Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.