Ontmoet de broers die de favoriete matcha van Drake maken

In augustus bereikte het nieuws het wereldwijde internet dat Drake geïnvesteerd had in MatchaBar, een kwaliteitsmerk voor matchathee met een paar cafés in New York en Los Angeles.

Het bedrijf is vijf jaar geleden opgericht door de broers Max en Graham Fortgang toen ze besloten dat er betere matcha op de markt moest komen in plaats van het smerig poeder dat je vast wel een keer in een hippe koffiebar hebt gedronken. Dit is kwaliteitspul met écht gezonde bestanddelen. Hun zoektocht naar goede matcha bracht ze uiteindelijk naar het zuiden van Japan.

Het schitterende Kagoshima ligt in het meest zuidelijke puntje van Japan op maar 90 minuten vliegen van Tokyo. Het berggebied wordt doorbroken door groene-gele akers en daar groeit een van de allerbeste matcha's van Japan. Dit komt door het goede klimaat met actieve vulkanen waardoor de grond rijk is aan mineralen.

Ik kijk toe hoe de gebroeders Fortgang achter Kenta Ikeda staan terwijl hij een matchaproeverij voorbereid in zijn kantoor in Kagoshima. Ikeda is een tiende graads Chasi, wat zoiets is als een meesterblender van thee. Er zijn maar 13 mensen die in de afgelopen 65 jaar zo'n Super Saiyan van de thee zijn geworden.

Ikeda is geboren voor deze baan, hij is dan ook echt in de zeventigjarige oude theewinkel van zijn familie geboren. Doordat hij is opgegroeid met al die theearoma’s heeft hij een bijzondere geur- en smaakpallet ontwikkelt denkt-ie.

We doen Ikeda’s handelingen na en slurpen wat matcha uit elk kommetje op de proeftabel. De volgorde gaat van hoge kwaliteit naar mindere, waardoor je een goed verschil proeft in smaak, kleur en mondgevoel. De verschillen zijn overduidelijk, dit wil het MatchaBar-team gasten over de hele wereld laten ervaren.

“We vertellen constant aan mensen dat niet alle matcha echt matcha is,” vertelt Max me. “Het is lastig uit te leggen. Het is een rare zin, maar niet alle matcha zit op hetzelfde niveau. Bij wijn kun je 3 euro uitgeven, maar ook een fortuin aan een fles. Bij matcha is dat ook zo.”

Net zoals eau de vies bij cognac gemixt worden om een consistent eindproduct te krijgen, voegt Ikeda verschillende theesoorten samen van allerlei boerderijen om de MatchaBar theeblend te creëren. De theemix wordt door de bar puur geserveerd of in creaties als ijskoude matcha lattes.

Ikea legt uit dat matcha zo traditioneel is dat veel Japanners het vergeten of het ouderwets vinden. De creatie van Fortgang (met de naam Brooklyn-style-matcha) is goed ontvangen in Japan; de broers hebben drie pop-ups georganiseerd in Tokyo waarbij jong en oud lang in de wachtrij stond. Japanse boeren zijn ook enthousiast over de moderne interpretatie van matcha. Door de groeiende interesse in thee vanuit de Verenigde Staten, investeren de boeren in Kagoshima in de toekomst van matcha. Hierdoor focussen ze zich niet alleen maar op het produceren van senchathee. Je ziet steeds meer matchafabriekjes verschijnen in het mistige berggebied.

Als het aan de broers ligt blijft de industrie groeien. Ze hopen dat het een lifestyle wordt waardoor ze “betere energie kunnen verspreiden.” Graham Fortgang legt uit, “Betere energie gaat niet alleen over matcha die goed voor je is. Het gaat ook om positievere energie in de wereld stoppen, dat je geen klootzak bent, maar een goed persoon. Dat kan onze aarde wel gebruiken.”

Zover lijkt het goed te gaan, met drie café’s, hun flessen die in allerlei winkels in Amerika liggen en te vinden zijn op mega-events, zoals festival Coachella. Dan is er ook nog de support van ene meneer Aubrey Drake Graham.

“Nu begint de uitdaging pas echt, want we moeten een van de grootste entertainers van deze tijd trots maken,” vertelt Graham.

Als we terug zijn in de pop-up-bar van MatchaBar in Tokyo, kijk ik doe hoe de broers poseren met gasten die de regen en wind hebben doorstaan voor een instagramwaardige latte en met matchapoeder bestrooide frietjes. Een gast heeft drie uur in de trein gezeten voor het event. Een andere vaste gast heeft een cheesecake meegenomen voor het MatchaBar team. Zoals hun meest beroemde investeerder zou zeggen, “What a time to be alive.”