Machetes en schildpadden: de vreemde voorwerpen die mensen allemaal door de douane hebben weten te smokkelen

Dit artikel verscheen eerder op VICE Spanje

Hoe erg ik ook m’n best doe, ik raak toch elke keer weer lichtelijk in paniek als ik door de douane op een vliegveld moet. Als je dan de zweetdruppeltjes op mijn voorhoofd ziet zou je denken dat ik tien machinegeweren, twintig kilo coke en een lijk aan het smokkelen ben. Er was ook nooit iets aan de hand, totdat ik per ongeluk een Zwitsers zakmes in m’n rugzak had laten zitten en die bij de douane achter moest laten.

Die veiligheidschecks zijn er natuurlijk niet voor niets, maar niet altijd waterdicht. Ik sprak zes mensen die meer geluk hadden dan ik. Ze vertelden over de vreemdste voorwerpen die zij ooit door de douane hebben gesmokkeld – en dat beter niet hadden kunnen doen.

“Ik heb zo vaak drugs door de douane meegenomen – cocaïne, wiet, lsd, hasj – echt alles. Vaak liep ik er gewoon mee in m’n broekzak door de douane, zonder dat iemand het doorhad. Zodra je je bagage door die scanners hebt gedaan word je zelf bijna niet meer gecheckt. Ik heb een keer, toen ik van Portugal naar Spanje vloog, een gram coke in mijn zak door de douane meegenomen. Ik had kerst met vrienden in Portugal gevierd en nog wat spul over. Ik wilde het niet weggooien, mijn oma heeft de oorlog meegemaakt dus die heeft me geleerd dat ik nooit iets mag verspillen.”

– Javier*

“Ik heb heel lang als vrijwilliger bij de Spaanse scouting, de Esplai, gewerkt. Ik had toen altijd een heel groot mes – bijna zo groot als een machete – bij me als we op excursie gingen of buiten dingen deden. In de zomer namen we de kinderen altijd mee de bergen in.

Een keer pakte ik mijn tas in voor een zomerkamp in Sevilla, niet wetende dat dat grote mes nog in mijn rugzak zat. In Barcelona ging ik met zonder problemen met dat mes door de douane, de scanner had hem er niet uitgepikt. Pas toen ik naar Sevilla vloog, vroeg de beveiligingsbeambte me een item uit mijn rugzak te halen. Ik had geen idee waar hij het over had, dus ik begon rustig alles uit mijn tas te halen totdat ik ineens dat grote mes ontdekte. Ik moest het natuurlijk bij de douane achterlaten maar ik kon nog steeds niet geloven dat ik het op mijn vlucht uit Barcelona wel mee had weten te nemen." – Marc*

“Op m’n twaalfde ging ik met m’n ouders naar Barcelona. Toen ik op een middag over de Ramblas liep zag ik iemand die daar voor vijf euro kleine schildpadjes aan het verkopen was. Ik had net genoeg kleingeld bij me om er eentje te kopen.

Toen ik terugkwam in het hotel schrokken mijn ouders zich rot. Ik heb de schildpad in een plastic schaaltje mee naar het vliegveld genomen. Voordat we de douane door moesten ben ik naar de wc gegaan en heb het beestje in een sigarettenpakje van m’n vader gestopt. Het plastic schaaltje heb ik toen leeg door de scanners laten gaan. We gingen makkelijk door de douane en liepen zonder problemen het vliegtuig in. Omdat ik een twaalfjarig jongetje was werd er verder geen aandacht aan me besteed. Toen ik eenmaal in het vliegtuig zat heb ik in de wc het schaaltje weer met water gevuld. Zo is de schildpad met mij mee terug naar Argentinië gevlogen.”

– Tomás

“Ik ben een archeoloog en een jaar geleden ging ik naar Castéllon in het oosten van Spanje om daar iets te restaureren. Toen we op de terugweg naar het vliegveld reden kwamen we erachter dat we helemaal niet hadden betaald om onze bagage in te checken. We hadden van alles in onze koffers: scalpels, injectienaalden, oplosmiddelen en heel veel verschillende messen. Het enige dat we bij de douane moesten achterlaten was een zakmes dat ik bij me had. De rest van de spullen kwamen gewoon door de douane en konden we op de vlucht meenemen.” – Mireia

“Toen ik met vijf vrienden door Europa aan het reizen was hebben we in Bulgarije tien ninjasterren gekocht. We hadden verder niet nagedacht over hoe we met die werpmessen verder gingen reizen. Op weg naar huis hadden we geen idee waar we ze moesten laten. Dus verdeelden we de messen over de vijf koffers. Ik weet nog dat we ze tussen ons ondergoed verstopten. Bij de douane zei niemand er iets over. De ninjasterren zijn veilig en wel in Madrid aangekomen.”

– Alejandro

“Toen ik op het vliegveld van Sevilla bijna mijn vlucht miste hoefde ik niet meer door de douane. Ik had een enorme grote, zwarte koffer bij me, waar ik zelf bijna twee keer inpaste. Hij was zo groot dat hij waarschijnlijk niet eens door de scanner had gepast.

Er zat niets verdachts in, alleen maar heel veel filmspullen – camera’s, lenzen, microfoons – maar er had van alles in de koffer kunnen zitten. Achteraf gezien vind ik het eigenlijk doodeng hoe makkelijk ik zo’n enorme koffer het vliegtuig in heb kunnen meenemen zonder dat er een haan naar kraaide.”

– Maria

*Javier en Marc zijn niet hun echte namen