2015 was het jaar waarin de dierenwereld wraak nam op Nederland

In een vrij recent verleden stond Nederland nog bekend als een progressief land. Toch hebben de liefhebbers van vooruitstrevende politiek in 2015 nog maar weinig te juichen, zeker als het gaat om natuurbeheer en milieubeleid. Andere West-Europese landen streven ons in vrij rap tempo voorbij. Groot-Brittannië heeft als eerste grote industriële land beloofd om in 2025 al haar kolencentrales op non-actief te hebben, maar Nederland blijft vooralsnog vrij achteloos CO2 de atmosfeer in pompen. Er was weliswaar een Kamermeerderheid voor de sluiting van de Nederlandse centrales, maar Rutte geeft tegengas. Waar een Nederlandse rechter nog oordeelde dat het beter is om een Amsterdamse kolencentrale te sluiten, ging de regering doodleuk in hoger beroep.

Nederland doet het dus belabberd, en dat is ook de rest van de wereld niet ontgaan. De verbeteringen laten nog op zich wachten, maar voor het dierenrijk, dat nog het allermeest afhankelijk is van een stabiel bioritme en Moeder Natuur, is het nu echt vijf voor twaalf. Het hoofd Terrorisme en Extremisme bij de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid stelde dat er over tien jaar veel terreurdreiging uit milieuhoek zal komen. De dieren zijn daar dit jaar al mee begonnen. Hier enkele uitschieters die in 2015 de Nederlander het leven zuur maakten. De terror-oehoe

De terror-oehoe is dit jaar uitgegroeid tot de gevleugelde handlanger van Satan. Waar Meneer de Uil vorige eeuw vakkundig het imago van de uil als kloeke vogel opbouwde, zorgde zijn radicale achterneefje ervoor dat daar niets meer van overbleef.

Begin dit jaar teisterde een terror-oehoe de inwoners van het dorpje Kwadijk bij Purmerend door nietsvermoedende wandelaars met zijn vlijmscherpe klauwen van achteren aan te vallen. Zo raakte een verstandelijk gehandicapte jongen tot bloedens toe gewond aan zijn hoofd en viel hij verschillende wandelaars en fietsers aan. Met zijn bijzonder onredelijke en agressieve gedrag zorgde de gevleugelde terrorist bij zo'n twintig brave Kwadijkers voor bloedende schedels, schrammen en bulten.

Er bestaan meerdere theorieën waarom de oehoe het juist op de mens gemunt had. Zo dacht natuurfotograaf Jan Butter dat de norse oehoe een vrouwtje was die mannelijke oehoes probeerde te scoren, maar dat ze vanwege het te kort aan bronstige mannetjes uit frustratie maar mensen ging lastigvallen. Oehoe-expert Gejo Wassink vermoedde dat de oehoe ooit gebruikt werd voor vogelshows waarbij de vogel op de arm van een valkenier moest landen. Door op mensen te landen hoopt hij vergeefs op lekkere versnaperingen. Natuurlijk blijft Nederland ondanks alle terreur een handelsnatie, en ziet de middenstand een lucratieve handel in de overlast. Zo bedacht een bedrijf de ludieke oehoedjes. Je raadt het al, hoedjes die de schedel bescherming moeten bieden tegen de gevaarlijke klauwen van de gevleugelde schurk. Uit onderzoek van de speciale Oehoe Werkgroep bleek dat de tamme uil niet in vrijheid kon leven. Ondanks de extreem beschermde status van de Oehoe in Nederland werd toch besloten om de oehoe te vangen en levenslang op te sluiten. Op deze manier kan hij zich niet in het wild voortplanten, zodat een nieuwe generatie terror-oehoetjes voorlopig uitgesloten is. Plaagwespen Net als voorgaande jaren kwamen ook dit jaar de zwart met geel gestreepte etters onze zomer vergallen. Er lijken er steeds minder in Nederland voor te komen, maar die wespen die er wel zijn, worden alleen maar radicaler. Dat uit zich dan weer op plekken waar de achteloze Nederlander recreëert, en vooral niet met het milieu bezig is. Zo ging Walibi Holland gebukt onder een helse wespenplaag. Het park was deze zomer een wespenwalhalla waar de insecten zich in groten getale ophielden, waardoor bezoekers niet eens meer in de wachtrij van sommige attracties durfden te staan.

foto

via

Hoe hard wespen ook negeert, ze komen je altijd opzoeken. En als je ze duidelijk laat merken dat je niks met ze te maken wilt hebben is dit een signaal voor hen om je nog harder te gaan treiteren, totdat je in paniek een veilig onderkomen hebt weten te vinden en alleen nog maar ongecontroleerd om je heen kunt meppen. Dit maakt ze het dierlijk equivalent van de fondsenwerver in de buurt van je lokale supermarkt.

Terrorzwanen

Hierboven zie je slechts één van de vele zwanen die de nietsontziende Nederlanders niet meer pikt.Terror-oehoe, Terror Jaap, terrorwinter, het lijken inmiddels vaste woordcombinaties geworden. De terrorzwaan kan zich ook in dit rijte scharen, want deze watervogel heeft het leven van heel wat Nederlanders behoorlijk zuur gemaakt. Zo werd in Castricum een onschuldige bejaarde man

van zijn fiets geramd

door een zwaan. De man liep een bloedende hoofdwond en een gecompliceerde bekkenbreuk op. Enige empathie zou in zo'n geval wel op zijn plaats zijn, maar in plaats daarvan zwom de terrorzwaan gewoon verder alsof er niets gebeurd was.

In Zwijndrecht waren het de automobilisten die het moesten

ontgelden

. De sierlijke watervogel bleef onverstoord urenlang auto's aanvallen. En dan was er nog een

Amsterdamse zwaan

die de doorgang naar de voordeur van een mevrouw blokkeerde. Op vier hoog! De vrouw, die net terugkwam van de supermarkt, durfde de zwaan niet te passeren, bang voor een stevige vleugeltik. Uiteindelijk moest het dierenambulancepersoneel eraan te pas komen om het militante dier te overmeesteren.

Schreeuwmeeuwen Iedereen die wel eens een Hollandse badplaats heeft aangedaan weet dat zeemeeuwen opportunistische snertbeesten zijn. Ze jatten zo de Hollandse Nieuwe uit je hand, scheuren je vuilniszakken open en begeleiden hun kattenkwaad met naargeestig gekrijs. Kortom: een ideale mascotte voor een partij die op nogal schreeuwerige politiek bedrijft.

Een gezin uit Oegstgeest werd zelfs zo erg geterroriseerd door de zeemeeuwen dat ze hun huis nauwelijks meer durfde te verlaten. Het is nog speculeren, maar het zou goed kunnen dat dit gezin lege batterijen niet heeft ingeleverd.

De treiterende chimpanseekolonie Het klinkt misschien raar, maar Bokito was een early adopter. Hij voorzag de milieuproblematiek van Nederland al in een vroeg stadium, en nam in 2007 al het besluit dat de maat vol was, en dat de mens op de vingers getikt moest worden. Hij was hiermee de laatste der primaten die succesvol uit een Nederlands dierentuinverblijf brak om zich te wreken op de homo sapiens. Sindsdien zijn de beveiligingsmaatregelen alleen maar aangescherpt, en keert de frustratie van de arme beesten naar hun soortgenoten.

Zo pestte een groep chimpansees in dierenpark Amersfoort een mede-chimpansee weg. Chimpansee Bini werd constant door haar soortgenoten aangevallen waardoor ze angstig werd en minder ging eten. De verzorgers hebben drie keer geprobeerd haar in de groep te introduceren, maar de apen bleven haar aanvallen. Bini kwam twee jaar geleden uit een dierentuin in Noorwegen en ook daar hadden de chimpansees een hekel aan de arme Bini. Je zou verwachten dat pestende apen dan ook stevige sancties zouden krijgen, maar dat was niet het geval. De arme Bini is degene die uit de groep gehaald is en nu op zoek moet naar een nieuw onderkomen.

Toch hadden de apen het niet louter gemunt op hun soortgenoten. Als de chimpansees niet meer uit hun verblijf kunnen ontsnappen, dan slaan ze wel toe als de mens

hun

verblijf binnendringt. Zo sloeg een agressieve chimpansee met een stok in zijn klauwen een peperdure drone

uit de lucht

. De eigenaar won hiermee

Drone Video van het jaar 2015.

Examenverziekers Er waren ook enkele dieren die het nodig vonden om een beslissend moment uit het leven van scholieren te verpesten. Onderschat ze niet, want zo geraffineerd zijn ze dus inmiddels. Tijdens de eindexamens waren scholieren niet veilig voor milieu-minnende dieren. Zo vloog er bij het Vossius Gymnasium in Amsterdam een duif rond in de aula waar het eindexamen gegeven werd. In Schiedam was er een pauw die besloten had om tijdens de examens op het dak van de zaal te gaan staan schreeuwen waardoor de zwetende pubers zich niet meer konden focussen. In een school in Zaltbommel bleken er overal onder de tafels spinnen te zitten en in Maastricht fladderde er een vleermuis door de examenzaal. Dit zijn geen lone wolves meer, dit riekt naar bewuste sabotage in een grootschalige gecoördineerde terreuractie. Als we willen voorkomen dat ook 2016 bol gaat staan van dierlijk geweld, moeten we echt wat gaan doen aan onze achteloze houding tegenover de flora en fauna om ons heen. Douche dus wat korter, deponeer je sigaret netjes in de prullenbak en neem wat meer de fiets. Tenzij je het niet erg vindt om de rest van je leven met een oehoedje op om zwanen heen te fietsen.