Een dertien meter hoge spin struint door de binnenstad van Nantes

Als je Kumo door de straten ziet lopen is een beetje alsof je naar een sciencefictionfilm kijkt: een gigantische spin beweegt zijn acht poten gracieus langs de gebouwen van een historische binnenstad, terwijl hij zijn gif spuit op het omringende publiek. Het mechanische beest is bedacht door het straattheatergezelschap La Machine en heeft inmiddels al Yokohama, Beijing, Reims en Calais aangedaan. Deze maand was het de beurt aan Nantes, de Franse stad waar La Machine de spin in 2009 heeft geschapen.

Kumo is een indrukwekkend technisch schouwspel. In ruststand is hij al ongeveer zes meter hoog, maar zodra hij op zijn poten gaat staan is hij op zijn hoogste punt wel dertien meter. Zijn poten staan bijna twintig meter uit elkaar. Tijdens het wandelen spuit hij gif – eigenlijk waterdamp – en ademt hij rookwolken uit, allemaal terwijl hij het publiek in de gaten houdt via zijn onafhankelijk bewegende ogen. Een team van 35 tot 40 bouwers was een jaar bezig aan de constructie van het 38 ton wegende insect van hout en staal.

“We wilden zijn acht poten gebruiken om hem in een danser te veranderen,” vertelt François Delarozière, de oprichter en artistiek directeur van La Machine. “Dat is waarom we de basis op wielen hebben gezet, zodat hij snel kan bewegen en de mogelijkheid heeft om te communiceren, en expressief te zijn door middel van beweging.” Tijdens een optreden wordt de spin bestuurd door zestien mensen, die de hydraulische en mechanische constructie in beweging houden en het enorme gestalte door de nauwe straatjes en langs obstakels als bomen en lantaarnpalen navigeren. Veel van hen zitten 'aan boord' van de spin, om de poten, de ogen, het hoofd, het lijf en de rookeffecten van het gevaarte aan te sturen.

De andere dierencreaties van La Machina – waaronder een olifant, een drakenpaard en een giraffe – zijn allemaal al in de openbare ruimte te zien geweest. “Wij maken straattheater; het gaat om actie in de straten,” schrijft Delarozière in een bericht. “De scènes moeten zich afspelen op plekken die normaal gebruikt worden door de mensen in de stad – kortom, op plekken waar je ze het minst zou verwachten. Door dit soort levende sculpturen in alledaagse omgeving te plaatsen wordt die omgeving omgetoverd tot iets nieuws, het transformeert hoe we onze steden zien.”

Met Kumo wil Delarozière ook met andere contrasten spelen, door een wezen te creëren dat zowel innemend als beangstigend is. “Ik vind het heel interessant om te werken met een wezen dat veel mensen weerzinwekkend vinden. Spinnen worden vaak gedood, terwijl ze eigenlijk heel nuttig zijn." Tijdens de optredens krijgt het publiek een zekere affectie voor het enge beest, zelfs als deze duizend keer zijn normale grootte is. “Er is een zekere liefde voor het object; er is plezier," merkt hij op. "Het is een beetje hoe we bevriend raken met een vreemde."

Bekijk Kumo hier in actie vanuit het gezichtspunt van een toeschouwer. Na zijn show in Nantes deze zomer gaat Kumo even terug zijn holletje in, om daar pas weer in 2017 uit te komen in Ottawa. Voor meer over La Machine, klik hier.