Nederland, het is tijd voor Japanse verwentoiletten

Mijn eerste ervaring met een Aziatische super-wc is een van mijn meest heldere herinneringen. Ik ken iemand die met een Koreaanse is getrouwd, daarom kon hij niet anders dan een washlet, zoals ze daar worden genoemd, in zijn huis laten installeren. De washlet is de volgende stap in de wc-ontwikkeling. Het is een combinatie van een bidet en een wc.

Bij mijn eerste keer keek ik wat onwennig naar het futuristische apparaat, maar toen ik ging zitten voelde het alsof ik op een tropisch strand zat. De bril was precies de juiste temperatuur en dit kwam eens niet door de vorige gebruiker. Toen schrok ik van een geluid, het klonk alsof de wc doorliep, maar dat was de "sound princess". Deze Japanse prinses zorgt ervoor dat niemand je troongang hoeft te horen. En het geeft je het gevoel dat je niet alleen bent op het toilet. Ik was me er niet van bewust mij eenzaam te voelen op een toilet. Blijkbaar wel.

Na het bezoek komt de reiniging. Je wordt schoongespoeld. De temperatuur en de hardheid van de straal; die mag je helemaal zelf beslissen. Een normaal wc-bezoek heeft het cachet van een Veluwse wellness, want als je klaar bent, word je niet aan je lot overlaten. Nee, je wordt drooggeföhnd door een zacht lentebriesje, of, (ook hier zijn keuzes), een onstuimige zomerse storm. Het klinkt als overdaad, maar dat is het niet. Je doet namelijk niks op het toilet en hebt dus genoeg tijd om een goede keuze te maken. Hoe heb ik ooit zonder gekund? En waarom is het hoogste closetcomfort in Nederland een wc-rol met labradorpuppy's?

Laten we even teruggaan in de tijd. Voordat er in Nederland goede riolering was, was het hier een smerige bedoening. Cholera-uitbraken zag je vaker voorbijkomen dan een herhaling van South Park en de geur moet niet te harden zijn geweest. Gelukkig heeft sinds vorige eeuw iedereen stromend water. Je kunt tegenwoordig een wc-bril met led-verlichting kopen, maar afgezien van de hygiëne heeft de wc-tech zich in Nederland nauwelijks verder ontwikkeld.

Dat is anders in Azië. Daar voelt een wc-bezoek als een IMAX-ervaring. 72% van de Japanse huishoudens heeft een robot-wc. Meer huishoudens hebben een washlet dan snel internet. Ter vergelijking: in Nederland heeft meer dan 80% van de huishoudens snel internet, maar de slimme wc bestaat hier bijna niet.

Waarom hebben onze potten nooit een liefdesbaby met een bidet gemaakt? Mijn eigen wc is het soort met een poster van een halfnaakte man en een wc-rol aan een touwtje. Een schande, vond de wc-expert van sanitairwinkel Sani-Dump ("A-merken sanitair & tegels tegen absolute bodemprijzen") toen ik hem opbelde. Ook ik moet overstappen op het wonder uit Japan. Hoeveel kost zo'n geintje dan?

"Reken rond de 1800 euro. En dat is zonder de installatie," zei hij over de telefoon. En als ik echt goed wil uitpakken zijn er de topmodellen van drie- à vierduizend euro.

Je zou zeggen dat er genoeg Nederlanders zijn die zitten te wachten op zo'n verwenpot. Maar volgens de wc-expert komt het hier nog nauwelijks van de grond. Hoe dat kan? Sani-Dump wijt het vooral aan de crisis. "Mensen hadden de laatste jaren toch minder te besteden en dan is een nieuwe wc waarschijnlijk niet het eerste waar je in gaat investeren".

Fabrikant Geberit onderschrijft dit, maar voegt daaraan toe dat we gewoon geen traditie hebben onze billen te wassen met water. "We zijn de afgelopen jaren met een truck het land door geweest. Na deze ervaring waren mensen vaak enthousiast, maar ze moeten het wel eerst durven." Volgens Geberit zijn er ook gewoon nog praktische bezwaren: Nederlanders hebben veel kleinere badkamers, dus daarom past er nooit een bidet in. Daarom is het volgens de fabrikant ook niet populair om de billen "af te vegen met water".

Ik dubbelcheckte deze theorie bij leverancier Frisse Bips, en ook die gelooft in de Nederlandse nuchterheid. "Het is een stukje cultuur, natte doekjes zijn tien jaar geleden geïntroduceerd, maar mensen gebruiken dat ook nog steeds niet heel veel."

Nederlanders praten toch niet graag over naar de wc gaan, vooral in het noorden: "Sommige mannen zien alles wat met hun anus te maken heeft als iets voor homo's. Maar als ze twee weken zo'n ding hebben, zijn ze om." De leverancier vindt dat we trots moeten zijn op onze toiletcultuur "net als de Japanners."

Het heeft dus vooral met de ervaring te maken. Wij Nederlanders moeten gewoon eens met elkaar gaan praten. We moeten afkomen van ons diepgewortelde watercloset-calvinisme. Hebben jullie wel eens gemerkt hoe ver we achterlopen op wc-gebied? In de landen om ons heen werd riolering jaren eerder aangelegd, zullen we er deze keer iets eerder bij zijn? Dit is de enige manier om vooruit te komen.

Om mijn verdriet te verzachten heb ik die foto van de halfnaakte man vervangen door een plaatje van een Japanse wc. En als ik 's ochtends m'n behoefte doe, maak ik zelf piepende geluidjes en zing ik een liedje als ik klaar ben. Zo heb ik toch nog een klein beetje het gevoel dat mijn wc van me houdt. Ooit zullen we hoofdschuddend op deze tijd terugkijken en onszelf afvragen hoe we dit hebben kunnen laten gebeuren.