FYI.

This story is over 5 years old.

Noisey

Een korte geschiedenis van Nederlandse politici die zich aan hiphop wagen

We mogen blij zijn dat Rutte, Klaver of Wilders hun standpunt niet met raps verkondigen.

De komende weken gaan we Kiezen met VICE . Tot 15 maart zullen wij jouw bron van verlichting in de democratische duisternis zijn. Dat doen we met artikelen, maar ook met (video)interviews met de lijsttrekkers, waarin we jullie vragen aan hen voorlegden. Volg ons elke dag en mis niks.

Politici hebben altijd al moeite gehad met jongeren bereiken met hun campagnes. Dat werd de afgelopen verkiezingen duidelijker dan ooit: maar een derde van de jongvolwassenen bracht een stem uit. De lijsttrekkers staan dan ook vaak ver van de jonge kiezer af – niet alleen qua leeftijdsverschil maar ook als het om interesses gaat. Een enkeling zoals Emile Roemer wordt nog weleens gespot bij een heavy metal-concert, maar de meeste volksvertegenwoordigers zijn toch iets stijver.

Toch hebben een hoop politici in het verleden wel degelijk een poging gedaan om de adolescente stem te werven. Er werd gerapt, er werd gezongen, maar er werd vooral heel veel plaatsvervangende schaamte gecreëerd. Hieronder een korte geschiedenis van dit ongemak. Den Haag, let op: zo moet het dus in ieder geval niet.

Lees verder op Noisey.