Pharrell Williams gaat anime in deze remix video van Takashi Murakami's Jellyfish Eyes

Multigetalenteerd muzikant Pharrell Williams en "superflat"-kunstenaar Takashi Murakami hebben de handen ineen geslagen voor een samenwerking die zowel visueel als sonisch fantastisch is.

Voor Murakami's speelfilm Jellyfish Eyes (waarover The Creators Project eerder met de artiest sprak) heeft het duo een speciale remix video gemaakt die de luchtigere kant van Murakami's filmexpertise toont en Pharrell omtovert tot anime karakter. In de remix van de titelsong van de film "Last Night, Good Night," die deze week op The Creators Project in première ging, zien we Pharrell (inclusief beroemde Vivienne Westwood-hoed) losgaan naast popsensatie Hatsune Miku en een enkele karakters uit de film.

"Gezien onze eerdere samenwerkingen was het voor mij vanzelfsprekend om ja te zeggen toen Takashi me vroeg," vertelt Pharrell aan The Creators Project via email. "We ontmoetten elkaar in zijn kantoor in Tokyo om het project te bekijken en binnen vijftien minuten wist ik wat me te doen stond. Een paar weken later had ik de juiste muziek gevonden." Het resultaat is een hemelse, pulserende groove, met een typische Pharrell-bass en dito ademgeluidjes die het geheel tot een heerlijk synthetisch Japans disconummer maken.

"Ik hou heel erg van de reizen waar Takshi je in meeneemt, of het nu Jellyfish Eyes is of zijn schilderijen en sculpturen," zegt Pharrell. "Ik weet niet meer zeker wanneer ik voor het eerst zijn werk zag, maar sinds zijn samenwerking met Louis Vuitton begon ik hem steeds meer te volgen. Takashi's gebruik van kleuren en karakters spreekt me erg aan, ik kan me verliezen in de vele lagen van zijn schilderijen."

In de video wordt de kijker meegenomen naar een wereld van pure verbeelding. Murakami legt het idee achter de video als volgt uit: "Ergens in de oneindigheid van het universum leggen Pharrell, Miku en de maker van het nummer, Livetune, de film Jellyfish Eyes uit aan een schijnbaar harteloos robotpubliek. Op de één of andere manier weet de boodschap van de film de robots emotioneel te bereiken en doorkruist het de grenzen van tijd en ruimte. Pharrell gaf me wat aanwijzingen over de outfit die hij zijn karakter wilde geven maar verder gaf hij me complete creatieve vrijheid. Het duurde vier maanden om van de eerste karakterontwerpen tot de uiteindelijke animatie te komen."

Still van de clip voor "Last Night, Good Night (Re:Dialed) -Pharrell Williams Remix-".

Het is de bescheidenheid van de twee die ons nog het meest verwondert. Williams en Murakami zijn inmiddels het soort oude vrienden voor wie de samenwerkingen van Simple Things tot "Last Night, Good Night" een soort vanzelfsprekende wetenschap zijn geworden. "We zijn beiden professionals in onze eigen kunde, we zijn beiden gestart met bescheiden middelen en het lijkt erop dat we allebei kinderen in onze volwassen lichamen hebben zitten," zegt Pharrell. "Ik denk dat we veel overeenkomsten hebben, dezelfde visie, we willen allebei mensen ergens mee naartoe nemen in ons werk."

Murakami onderbouwt dat sentiment: "Toen we elkaar voor de eerste keer ontmoetten, had hij al een grote naam en desondanks benaderde hij me met zo'n ontzettend bescheiden en attente manier van doen dat ik een grote bewondering voor zijn menselijkheid kreeg. Zelfs nu, na zo'n ontzettend grote doorbraak, is zijn houding niet veranderd. Ik zie hem niet alleen als één van de grootste artiesten van het moment maar ook als een rolmodel om naar op te kijken."

De eerste keer dat de twee elkaar ontmoetten stond de machine meteen al in de hoogste versnelling. "Ik denk dat we elkaar voor het eerst zagen in Los Angeles bij zijn MOCA-Retrospective waar we samen dineerden," vertelt Pharrell. "Waar ik van hou bij Takashi is zijn bereidheid om naar ideeën te luisteren. We zagen elkaar snel weer in Tokyo. Ik wilde voor mijn Simple Things-project samenwerken met een kunstenaar, dus ik gaf een presentatie op zijn Kaikai Kiki-kantoor en dacht bij mezelf: 'Waarom zouden we het niet groter aanpakken?' Ik wachtte op hem om de juiste richting op te sturen, maar hij begon direct al met het schetsen van ideeën. Toen ik weg ging had Takashi al meer gedaan dan ik ooit had durven hopen en dat was alleen nog maar op papier, dus je kunt je voorstellen hoe ik me voelde toen ik voltooide stuk zag."

Takashi Murakami nam een moment om de diepere motieven achter de nieuwe film uit te leggen:

De Tweede Wereldoorlog in Azië eindigde met de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. Sindsdien is Japan blijven vechten met een zeker trauma in relatie tot de bom en radiatie. Die strijd manifesteerde zich bijvoorbeeld in mangameester Osamu Tezuka's bekendste werk Tetsuwan Atom (in de VS, Astroboy), waarin het woord atoom zelf in de titel is verwerkt. Ook Godzilla, die door radiatie in een monster veranderde, is daar een voorbeeld van. Japanners hebben een voorliefde voor werken die deze collectieve angsten proberen te overwinnen in een soort verdraaide manier, en werken over monsters en robots worden het hoogst geacht binnen de otaku subcultuur. Met de tsunami-ramp in maart 2011 was de catastrofe voor Japan echter groter dan in die griezelverhalen, en de daaropvolgende Fukushima-ramp heeft nog versere wonden in onze cultuur achtergelaten. Ik maakte Jellyfish Eyes om langzaam te leren leven met die nieuwe angsten.

Murakami was naar eigen zeggen betrokken bij alles van "financiering tot regie, screenplay tot CGI-creatie en het plannen van de muziek  en marketing." Hij ziet de film als een evolutie van een strikte uitvoering van fijne kunst naar nieuwe frontiers. "Ik wilde alles leren over de grammatica van cinematografische cultuur. Tegelijkertijd begon ik te werken aan

Jellyfish Eyes 2

, dus in feite studeer ik nog steeds."

Uiteindelijk draait Jellyfish Eyes over een soort fantastische realiteit, en op zo'n manier dat zelfs Pharrell iets van zijn bucket list kon afhalen. Toen hij gevraagd werd of hij liever een karakter was van een cartoon of een anime, antwoordde Williams zonder nadenken: "anime." "Het is altijd al een droom van me geweest, dus het zien van deze video samen met de remix was ongelofelijk." We zijn het met hem eens.

Bekijk hieronder onze documentaire over Jellyfish Eyes:

Afbeelding met dank aan © Crypton Future Media, INC. ©2014 Takashi Murakami/Kaikai KikiCo., Ltd. Alle rechten voorbehouden.__

JELLYFISH EYES is momenteel op toer langs grote Amerikaanse kunstinstellingen. De overblijvende vier haltes zijn The Hirshhorn Museum and Sculpture Garden in Washington, het Museum of Contemporary Art in Chicago, The Theatre bij het Ace Hotel in Los Angeles, en de Film Society van het Lincoln Center in New York. 

Voor meer informatie over JELLYFISH EYES en om tickets te kopen voor vertoningen ga je naar http://www.jellyfisheyesthemovie.com