De zaterdag overleden Chuck Berry was een pionier, een icoon en een idool. Hij stond aan de wieg van rock-'n-roll, en mag met recht tot de allergrootsten van de wereld worden gerekend. Of zoals Questlove op Twitter samenvatte: "Hij was letterlijk de STANDAARD van rock-'n-roll." Het is bijna niet voor te stellen hoe de afgelopen zestig jaar aan muziekgeschiedenis eruit had gezien zonder de invloed van Chuck Berry.
Advertentie
Er zijn inmiddels zoveel (terechte en oprechte) hagiografieën en odes verschenen, dat er bijna niets meer aan valt toe te voegen. Toch is het volgende afgestofte artikel met Chuck Berry zo goed dat we je dat niet kunnen onthouden – zeker nu we deze week op Noisey met punk bezig zijn.Het Amerikaanse zine Jet Lag uit St Louis zat in 1980 rond de tafel met Berry en vroeg hem collega-pioniers te recenseren; de punk- en newwave-bands die op dat moment de muziekwereld domineerden. Zijn korte recensies zijn vrij briljant en bij vlagen zelfs hilarisch. Zo vraagt Berry zich af waarom Johnny Rotten zo woedend is, fantaseert hij over de podiumangst van David Byrne en is hij stellig dat zowel Wire als Joy Division een geluid hebben dat hij al eerder heeft gehoord. Zijn recensies lees je hieronder, en een scan van het originele interview vind je onderaan de pagina.Sex Pistols – God Save The Queen
Waar is deze jongen toch zo boos over? Het gitaarwerk en de progressie zijn vergelijkbaar met die van mij. Goede backbeat wel. Het merendeel van de teksten versta ik niet. Als je dan zo woedend bent, zorg er dan op zijn minst voor dat je de mensen laat weten waar je dan boos op bent.The Clash – Complete Control
Klinkt zoals de eerste. Het ritme en de akkoorden werken goed samen. Had deze gast een zere keel toen hij de vocalen inzong?Ramones – Sheena is a Punk Rocker
Een goed springerig liedje. Deze gasten herinneren me aan de tijd dat ik net begon, ik kende toen ook niet meer dan drie akkoorden.
Advertentie
The Romantics – What I Like About You
Eindelijk iets waar je op kan dansen. Klinkt erg als de jaren zestig met wat riffs van mij erin vermengd voor het beste resultaat. Dit is nieuw, zeg je? Ik heb dit al zo vaak gehoord. Ik snap niet waarom hier zoveel om te doen is.
Talking Heads – Psycho Killer
Funky, dat is dit zeker. Ik hou erg van de baslijn. Goede mix en een erg goede flow. De zanger klinkt alsof hij veel last heeft van podiumangst.I Am The Fly van Wire en Unknown Pleasures van Joy Division
Dus dit is het zogenaamde nieuwe spul? Niets wat ik niet eerder heb gehoord. Het klinkt als een oude blues-jam die BB en Muddy samen backstage in een oud amfitheater in Chicago zouden kunnen spelen. Ze gebruiken dan misschien andere instrumenten, het experiment blijft hetzelfde.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
