Gert van Veen is een jaar ouder en een jaar gelukkiger

Wie bij Gert van Veen langs gaat voor een luchtig gesprek, komt bedrogen uit. Het is altijd gezellig in zijn huiskamer vol katten-parafenalia en elektronische sigaretten, daar niet van. Maar op een gegeven moment raak je altijd de kern – zelfs op zijn verjaardag. Zeker nu hij voor het eerst in jaren weer de tijd heeft om zijn creatieve geest te laten spreken. Gert, icoon van de Amsterdamse nacht, frontman van Quazar, directeur van Welcome to the Future en misschien wel de beste dance journalist die ons land ooit heeft gekend, stopte afgelopen jaar als directeur bij Studio 80. Hij is weer volop muziek aan het maken en is gelukkiger dan ooit.

Voel je je een beetje jarig?

Ik voel me hartstikke jarig, omdat gisteren laat in de middag al de eerste felicitaties vanuit Thailand en Australië binnen kwamen. Iedereen op Facebook dacht dat ik al jarig was. In ieder geval begonnen al heel veel mensen me te felciteren. Het was als een early bird rage, maar dan voor mijn verjaardag. Maar ik vind het wel hartverwarmend hoor, al die felicitaties.

Dus je hebt je er maar bij neergelegd, ondanks het feit dat je je verjaardag altijd stilletjes voorbij probeert te laten gaan, dat jarig zijn best gezellig is?

Ja, ik had altijd zoiets van: ik zit al de hele house geschiedenis in de feesten. Om dan ook nog je verjaardag te vieren… Ik ben ook niet iemand die graag in de spotlights staat. Maar als het dan een keer gebeurt, vind ik het toch leuk. En ik vind het gezellig dat je op de koffie komt.

Ik ook. Die stroopwafel erbij maakt het helemaal af. Heb je nog plannen voor vandaag?

Ik ga vanavond met mijn meisje eten en dat is het voor vandaag. Dit weekend komt Bonnie, mijn dochter met Dorine (Dorado, red.). Maar het is geen feestje, meer een gezellig samen zijn.

Over spotlights gesproken: een paar maanden geleden verdween je helemaal van de radar om muziek te gaan maken. Kun je daar wat meer over vertellen?

Na het ADE, een te gekke nacht in de Elementenstraat met Musclefarm, Garnier en Karotte, een waanzinnig optreden van onszelf en ook de presentatie van Mary Go Wild, leek het me een goed moment om de knoop door te hakken. De afgelopen jaren heb ik heel weinig tijd gehad om muziek te maken, want een club runnen kost veel tijd en energie. Met het Welcome to the Future Festival erbij is dat een dag- en een nachttaak. Daarom - en ook vanwege een aantal veranderingen bij Studio 80 - heb ik besloten ermee te stoppen. Ik wilde weer even de schade inhalen wat betreft de muziek, want dat heeft jarenlang aan me geknaagd.

Voelde je dat echt zo sterk?

Ja, het was ontzettend frustrerend als zoveel internationale artiesten die in Studio 80 op bezoek waren, vertelden hoeveel Quazar voor ze betekend had – van Dubfire tot Villalobos, van Karotte tot Ellen Allien. Want als ze vroegen waar de nieuwe dingen bleven, moest ik altijd zeggen dat ik daarvoor geen tijd had. En ook puur voor mezelf wou ik die balans weer goed krijgen. Het gaat me niet om het geld of de roem. Ik voel gewoon al jaren een dwingende noodzakelijkheid om weer muziek te maken. Mijn creatieve ziel heeft een aantal jaren echt lopen huilen en dat probeer ik nu goed te maken. En ik moet zeggen dat dat heel erg goed gaat; ik ben happier dan ik in lange tijd ben geweest.

Toen je net gestopt was, vertelde je dat je voor het eerst in tientallen jaren weer een lege agenda had en hoe fijn dat voelde. Hoe is het als je dan voor het eerst weer achter de knoppen zit?

Nou dat heeft wel even geduurd. In de afgelopen maanden las ik ergens een interview met een kunstenaar en die zei dat creativiteit is als een schuwe mustang. Als je hem teveel hebt genegeerd, moet je ook niet verwachten dat hij meteen enthousiast op je af stapt. Je moet weer zijn vertrouwen winnen. Maar omdat ik nu gewoon elke dag in de studio bezig ben geweest, kwam de creativiteit op een gegeven moment weer terug. Je bent op zoek naar het moment dat je weer in the zone zit; dat het eigenlijk vanzelf gaat; dat de inspiratie als het ware uit de lucht daalt; dat je vingers vanzelf bewegen en dat er opeens iets ontstaat waardoor je wordt verrast. Maar daarvoor moet je de tijd hebben. Het werkt niet als er de hele tijd telefoontjes binnen komen van "er moet nu onmiddellijk meer bier worden besteld," of "de elektriciteit is uitgevallen." Van die hele praktische dingen staat je brein in een allerte situatie van deadlines. Het gebeurt maar heel zelden dat ik in zo'n periode lekker muziek kan maken.

Heb je het gevoel dat je dan met een ander bewustzijn handelt?

Ja, je werkt dan met een veel rationeler bewustzijn, een soort van survival modus: het moet nu gebeuren. Terwijl je juist een soort van onbevangenheid moet hebben, een soort meditatieve stilte van binnen. Dan dwarrelen er opeens allemaal ideeën naar binnen. In grote lijnen werkt het zo bij mij.

Waar ben je nu mee bezig?

Ik heb eerst even - om alles weer helemaal los te weken – niet gedacht "er moet nu een release komen." Ik wilde eerst gewoon helemaal vrij laten wat er uit mijn vingers rolde en er kwamen heel verschillende dingen uit. Alles van zwoele deephouse tot meer gewoon techno, en zelfs ambient. Nu begint zich langzamerhand een muzikale richting te manifesteren. Ik wil ook weer gaan samenwerken met anderen. Ik heb altijd het spelen met andere muzikanten heel leuk gevonden, het spelen in bandjes. Maar daarvoor wilde ik eerst weten wat mijn eigen muzikale baggage was. Al heel lang heb ik met Steve Rachmad de afspraak om wat te gaan doen, maar ook met Anonym en Eric de Man. En Musclefarm komt zo af en toe langs in de studio, zoals je weet. Daarnaast is Vincenzo, de godfather van de Duitse deephouse, een goede vriend van mij. Met hem wil ik ook in de studio gaan zitten. Verder heb ik eindelijk de tijd gehad om allerlei flarden van ideeën uit te werken, waar ik steeds niet aan toe kwam. Het is echt gewoon een ideale situatie. Ik ben heel blij dat ik hier de tijd voor heb genomen heb.

Je bent een jaar ouder. Voel je je ook een jaar wijzer?

Hahaha. Nou, eerder twee jaar. Maar wat ik wel heb gemerkt: ik vind het zelf ook heel prettig om in een soort van bubbel te zitten, alsof je in een hutje zit op de hei. Dan kun je pas echt helemaal in de muziek zitten. Ik vind het ook heel leuk om nieuwe skills te leren. Ik heb het gevoel dat ik nog veel beter kan worden en dat er nog veel meer in zit. Ik wil gewoon een meester worden hierin. Sommigen zeggen dan dat ik dat al ben. Maar het voelt alsof ik nog maar het topje van de ijsberg heb kunnen laten zien de afgelopen dertig jaar.

Wat geweldig om dit allemaal te horen, Gert. Het is ook niet mogelijk om met jou zomaar een luchtig gesprek te voeren. Dat had ik ook niet moeten verwachten. Maar goed, ik pak nog een stroopwafel en vraag tot slot: welke track wil je het liefste horen voor je verjaardag?

Jezus, dat is echt moeilijk. Weet je dat ik daar gisterenavond nog heel hard over heb nagedacht? Wacht, ik scroll even door mijn iTunes. Earlybird van The Eagles. Ja, dat is wel toepasselijk, ook omdat het alle early birds op de hak neemt. Maar dan moet je wel beloven de tekst erbij zetten. "Early in the morning, about the break of day. The earlybird is working, so his life don't fade away. Spends his life denying that he's got no time for flying in the breeze. High up on his own, the eagle flies alone and he is free."

Ik denk dat dit de perfecte track is. Dit is toch je verhaal in een notendop: "van early bird naar eagle, flying free"?

Ja, volkomen mee eens. Als je er dan ook nog Fly Like An Eagle van The Steve Miller Band aan toevoegt, is het verhaal wat mij betreft compleet.

Bij deze. Namens de voltallige redactie van THUMP van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Veel plezier en geluk op je nieuwe muzikale avontuur!

Early in the morning

about the break of day

the earlybird is working

so his life don't fade away

spends his life denying that

he's got no time for flying

in the breeze

High up on his own, the eagle flies alone

and he is free

Earlybird is scratching though

the going's getting tough

time is passing by him and he just

can't get enough

He'll tell you all is well when

all is really going wrong

the Earlybird will wake one day

and find his life is gone

You know I like to lay in bed

and sleep out in the sun

Reading books and playing crazy music

just for fun

You know it makes feel so fine

and puts my mind at ease to

know that I don't harm a soul

in doing what I please

aaahhhh, ahhhh , ahhhhh ahhh…..

Any old day you say,

ain't gonna fade away

any old day you say,

ain't gonna fade away