Deze schimmel ontwikkelt zich tot een dodelijke superfungus

Schimmel is een hele eigenaardige zaak in de Pacific-Northwest. Eén nachtje regen wanneer de temperatuur precies goed is zorgt voor een bos vol uitheemse niet-planten die uit de grond schieten, of uit rottende dingen, of gezonde, levende bomen. En dat in een kwestie van een paar uur tijd. Deze vreemdelingen, in alle vormen en kleuren, zouden zo aliens kunnen zijn. En onder hen zijn ook paddenstoelen, waarvan we sommige kunnen eten.

Sommige van deze schimmels zijn natuurlijk giftig voor mensen, maar andere grote schimmels zijn wel goed voor ons. Wat betreft ziektes maken we ons meestal druk over bacteriën en virussen, ondanks het latente virulente potentieel van veel van de schimmels die zich in onze omgeving bevinden. Virulentie is wel wat we moeten verwachten van een klasse van leven die in staat is tot zulke snelle groei. Menselijke immuunsystemen zijn echter zeer goed in het onder controle houden van schimmelinfecties. Daarom worden schimmelinfecties tegenwoordig gezien als een teken dat het immuunsysteem verzwakt is, en ze worden destructief op het moment dat iemand ook HIV/aids heeft. Maar een wandeling door het vochtige bos van Oregon is een goede herinnering aan de potentie die schimmels hebben om veel kwaad te doen in weinig tijd.

In de Pacific-Northwest komen nu schimmelsoorten voor bekend als Cryptococcus gattii, een Braziliaanse variëteit die in 1999 voor het eerst werd ontdekt op Vancouver Island. Vijftien jaar en verschillende doden later heeft C. gattii zich aangepast aan zijn nieuwe thuis en is de bedreiging ernstig genoeg om ‘wereldwijde gezondheid waakzaamheid’ uit te roepen, volgens een nieuw open-access onderzoek van de Translational Genomics Research Institute (TGen). “We hebben genen geïdentificeerd die er misschien voor zorgen dat de uitbraak stammen beter in staat zijn om te overleven in koudere omgevingen, waardoor de schimmel schadelijker wordt voor de longen,” zei David Engelthaler, de hoofdauteur van de studie, in een TGen verklaring.

Het onderzoek is, volgens de auteurs, één van de grootste onderzoeken naar een individuele schimmelstam ooit uitgevoerd. Met de steun van het CDC omvatte het 24 onderzoekers uit 13 instituten uit 7 landen. Samen hadden ze een aaneenschakeling van 115 genomen van C. gattii verzameld uit 15 verschillende landen. De resultaten voor de Pacific-Northwest stam zijn nogal beangstigend, maar ze wijzen ook naar nieuwe behandelingen en diagnostische instrumenten.

De schimmel had in 2010 al minstens 60 mensen besmet in de Pacific-Northwest, volgens de CDC. Van de 45 mensen waarvan de afloop bekend is stierven er 15. Een sterftecijfer van meer dan 30 procent is behoorlijk serieus. Als tropisch fenomeen staat de schimmel bekend om het aanvallen van het zenuwstelsel, maar de nieuwste versie lijkt een nieuw vermogen te hebben ontwikkeld om ernstige (en dodelijke) longinfecties te veroorzaken als aanvulling.

De nieuwe aangepaste schimmel heeft zich snel verspreid door de rest van de Pacific-Northwest regio en verder door Oregon. De TGen sequencing is zowel een inzicht in hoe de we de schimmel moeten behandelen als in hoe we de schimmel moeten gaan behandelen en wat het kan worden. Het is in 15 jaar tijd een uniek aangepaste en uniek gevaarlijke versie van zijn Braziliaanse verwant geworden. Er is dus alle reden om te denken dat het, als het blijft aanpassen aan zijn nieuwe Pacific-Northwest thuis, C. gattii steeds gevaarlijker kan worden. Een enge toevoeging aan een volksgezondheidslandschap dat steeds meer en meer wordt bepaald door aanpassing na aanpassing.

Je kan hier binnenkort trouwens hartstikke leuk stage komen lopen. Klik hier voor meer info of mail meteen naar alejandro.tauber@vice.com.