Heiko Westermann over autoritjes met De Ligt en bankzitten bij Ajax

Toen Heiko Westermann (35) in Amsterdam voetbalde, maakte hij zijn minuten vooral namens Jong Ajax, voor een handjevol mensen op De Toekomst. En dat terwijl de verdediger daarvoor een best verdienstelijk carrière had gehad, met 27 interlands voor Duitsland en clubs als HSV, Schalke 04 en Real Betis op zijn naam. Zijn bijnaam was in Duitsland niet voor niets ‘Halb Mensch halb Tier, HW4’.

Als Westermann wel in actie kwam in de hoofdmacht van Ajax, maakte hij weinig indruk en werkte hij regelmatig op de lachspieren van analisten. Om erachter te komen hoe de Duitse verdediger zijn jaar in Amsterdam zelf heeft ervaren, bel ik hem op. Ik spreek hem over autoritjes met Matthijs de Ligt, studeren aan de universiteit en zijn voetbalpensioen.

VICE Sports: Ha Heiko, hoe gaat het met je?
Heiko Westermann: Het gaat allemaal zijn gangetje. Ik ben tegenwoordig assistent-trainer bij Fortuna Düsseldorf onder 17 en dat bevalt me heel goed. Soms zou ik nog wel mee willen doen op het veld. Af en toe doe ik ook mee met een rondo, maar daar blijft het bij. Meer inspanning trekken mijn knieën niet meer.

Na Ajax heb je nog een klein jaar gespeeld bij Austria Wien. Hoe ging dat?
Ik ben vanuit Ajax naar Wenen gegaan omdat ik graag weer wilde voetballen. Dat ging allemaal prima, tot ik voor de Europa League een wedstrijd speelde tegen HNK Rijeka uit Kroatië, en schade opliep aan mijn kraakbeen. Mijn dokter in Duitsland schatte de kans in op fiftyfifty dat ik nog terug zou komen, maar het bleek een onmogelijke missie.

Was het een moeilijk besluit om te stoppen?
Dat viel best mee, zeker omdat ik in Oostenrijk niet op het allerhoogste niveau speelde. Er zitten in Oostenrijk vaak maar tienduizend mensen in het stadion, dat hielp ook wel. En direct daarna ging ik studeren aan de Universiteit van Sankt Gallen in Zwitserland, wat ook voor afleiding zorgde.

Wat heb je gestudeerd?
Het was een studie in sportsmanagement van een half jaar. Een brede opleiding waar ik een hoop nieuwe dingen leerde, zoals producten in de markt brengen. Het was cool om te doen, maar in de eerste week was ik flink gestrest. Ik zit al in het profvoetbal sinds mijn zeventiende, en nu zat ik ineens van negen uur ‘s ochtends tot zeven uur ‘s avonds in de schoolbanken. Hele dagen stilzitten, dat is voor een voetballer niet te doen. Ik weet nog niet of ik iets ga doen met die opleiding, al weet ik wel dat ik in de voetbalwereld wil blijven.

Hoe kijk je terug op je periode bij Ajax?
Het was de eerste keer in mijn loopbaan dat ik op de bank terechtkwam, dus dat was wel leerzaam. In mijn eerste maanden belde ik elke week met mijn zaakwaarnemer en zei ik dat ik weg wilde. Eerste voetbalde ik bij Real Betis nog voor 50.000 man, en nu zat ik ineens op de bank bij Ajax. Na drie of vier maanden kwam de acceptatie en besefte ik dat ik ook vanaf de bank belangrijk kon zijn voor die jonge gasten, met mijn routine.

Je bent 27 keer voor Duitsland uitgekomen. Was het niet apart om ineens potjes in Jong Ajax te spelen?
Eigenlijk heb ik Peter Bosz zelf gevraagd of ik bij Jong Ajax kon spelen. Ik was 33 en naarmate ik ouder werd, had ik meer potjes nodig om er weer in te komen. Bij Jong Ajax was ik wel iets minder geconcentreerd, maar dat lijkt me normaal. Van de vier potjes bij de beloften heb ik er toch mooi drie gewonnen.

Verbaast het je hoe goed Matthijs de Ligt het momenteel doet?
Zeker niet. Hij was toen al zo intelligent voor zijn leeftijd. Zijn inzicht en de manier waarop hij situaties leest waren op zijn zeventiende al indrukwekkend – hij speelde alsof hij 24 was. En dan heb ik het nog niet eens over zijn kracht. Hij was nog niet zo sterk als nu, maar hij trainde wel al veel. Zijn bovenbenen zijn inmiddels het dubbele van die van mij. Ongelooflijk.

Je bracht hem ook weleens naar huis met de auto. Waar hadden jullie het dan over?
Dat is ongeveer drie keer voorgekomen. Hij was toen nog te jong voor een rijbewijs. En het was maar tien minuutjes rijden naar Abcoude, waar hij woonde, dus voor mij was het de normaalste zaak van de wereld om hem thuis af te zetten. We hadden het over van alles, en natuurlijk ook over voetbal. Mijn advies aan hem was meestal: blijf zoals je bent, dan komt alles goed.

Zijn oma was je erg dankbaar voor die autoritjes en je wijze adviezen, schreef ze op Facebook.
Haha, dat was echt geweldig. Ze heeft daarmee ook meerdere Duitse kranten gehaald, het stond overal. Ik heb haar op Facebook bedankt en gezegd dat het me een waar genoegen was. We hebben het nu trouwens over Matthijs, maar er liepen toen andere jonkies rond die nu belangrijk zijn voor Ajax. Donny van de Beek vind ik bijvoorbeeld fantastisch. Hij is de meest onderschatte speler in dit Ajax.

Wat vind je zo goed aan hem?
Hij zit iedere wedstrijd op een lekker niveau. Je kunt niet zeggen dat hij de snelste is, het beste schot heeft of de slimste passjes verstuurt, maar hij heeft van alles wat. Hij rent met gemak dertien kilometer per wedstrijd en heeft zoveel scorend vermogen. Frenkie de Jong had nog geen basisplaats in mijn tijd, maar ik zag al bij de eerste training dat hij speciaal was. Ik zei tegen mijn Duitse vrienden: “Je kunt hem blind kopen voor de Bundesliga.”

Hadden ze maar naar je geluisterd.
Haha, ja precies. Al is het voor een jonge speler gewoon het beste om bij Ajax op te groeien. Toen speelde hij echt te veel met tegenstanders, maar tegenwoordig doet hij dat nog maar een paar keer per wedstrijd. Links, rechts, links en dan passeren. Ik speelde regelmatig met hem bij Jong Ajax, daar deed hij dat zo veel. Hij wist toch wel dat hij sneller en technischer was dan de rest.

Kon jij als veteraan een beetje meekomen met de jeugd?
Vroeger was ik een van de snelste spelers van Duitsland. Toen ik naar Ajax kwam op mijn 33ste dacht ik: o mijn God. Ik ben zo fucking oud. Die jonge gasten waren allemaal zo snel. Vroeger kwam je er nog wel mee weg als je vijf of zes spelers had die niet razendsnel waren, maar nu is is dat niet meer mogelijk. Je redt het alleen met maximaal een of twee trage spelers.

Merkte je dat generatieverschil ook buiten het veld?
Die jongens waren meer bezig met social media, maar dat hoort er nou eenmaal bij. Iedereen wil alles zien van de privélevens van die jongens. Maar qua karakter waren die jongens niet heel anders dan de jonkies van pak ‘m beet vijftien jaar geleden. Het gaat erom wat je meekrijgt van je ouders. Wat dat betreft waren het allemaal hele normale gasten.

Je bent wel in je Ajax-tijd begonnen met Instagram. Hebben de jongens je daarbij geholpen?
Haha, nee dat is puur toeval. Ik vond dat het tijd werd dat ik er ook aan zou doen, en wilde het zelf proberen. Mijn laatste post was twee weken geleden, maar daarvoor had ik alweer een jaar niks geplaatst. Het is soms te stressvol om constant foto’s te plaatsen. Veel spelers hebben daar tegenwoordig een mannetje voor en dat begrijp ik volledig. Het is bijna onmogelijk om het allemaal zelf te doen. Het is niet helemaal mijn ding.

Heb je nog contact met gasten uit je Ajax-tijd?
Ik stuur nog weleens een appje naar Donny, Frenkie of Matthijs. Ik wens ze succes of feliciteer ze na een goede wedstrijd, zoals laatst tegen Juventus. Ook met teammanager Herman Pinkster en Peter Bosz heb ik nog weleens contact. Düsseldorf is maar een half uur rijden van Leverkusen, dus we gaan elkaar in de toekomst zeker nog een keer zien. Ik moet zo trouwens ophangen man, ik moet nog spelers scouten.

Nog een laatste vraag dan. Gaat Ajax de Champions League pakken?
Waarom niet? Ze hebben Real Madrid en Juventus al verslagen. Het wordt nog een moeilijke wedstrijd thuis tegen Tottenham, maar ik denk dat ze de finale bereiken. Ik had ze graag in de finale tegen Barcelona gezien, maar dat zit er helaas niet meer in. Maar goed, ik loop op de zaken vooruit: eerst maar even Spurs verslaan. Ik moet nu echt gaan. Bye, bye!