FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Een gids over Muffing: het vingeren van transvrouwen

"Je kan de handeling omschrijven als ‘gevingerd worden in één of beide lieskanalen', wat een soort tweelingzakjes zijn in je liezen boven en achter het scrotum. Ik noem ze ook wel mijn 'kutjes'."
Afbeelding via Broadly US
Afbeelding via Broadly US 

In 2010 publiceerde Mira Bellwether – een transvrouw uit Iowa – een tijdschrift dat Fucking Trans Women heet . Zoals de naam al doet vermoeden is dit tachtig pagina's tellende handboekje volledig geweid aan seks zoals transvrouwen (en hun geliefden) dat ervaren. Aangezien dit een onderwerp is dat ontzettend weinig ter sprake komt, verwierf het smaakvolle maar rauwe blad direct een iconische status.

Advertentie

Bellwether schreef in het voorwoord van Fucking Trans Women wat ze ermee op het oog had: "Ik wilde met andere transvrouwen kunnen praten over hoe we graag neuken." Ze geloofde dat de gemeenschap de vruchten zou plukken van een dialoog over de specifieke seksuele ervaringen van verschillende transvrouwen. Hierdoor moest eerst onder ogen worden gezien hoe weinig informatie er was over hoe transvrouwen hun lichamen beschouwen, en hoe hun partners niet goed weten wat ze moeten doen.

Omdat Bellwethers eigen beeld grotendeels gekoppeld is aan haar ervaring als iemand met een penis, is het blad gericht op transvrouwenlichamen die geen geslachtsverandering hebben ondergaan (en dat misschien ook wel niet van plan zijn). "Omdat mijn kruis op een penis lijkt," benadrukt ze, "werkt het nog niet per se als een penis." Deze radicale opvatting is fundamenteel voor de hele zine als tekst, maar wordt het best uitgelegd in het deel dat gaat over een weinig bekende seksuele handeling die muffing wordt genoemd, oftewel het vingeren van een transvrouw.

Muffing is slechts een van vele seksuele handeling die staan uitgelegd in FTW; maar het heeft een aparte status omdat het draait om openingen waarvan de meeste mensen het bestaan niet kennen. Om het te kunnen, moet je eerst de anatomie die erbij betrokken is begrijpen. Bellwether omschrijft de handeling als 'gevingerd worden in één of beide van mijn lieskanalen'. Deze noemt ze 'tweelingzakjes in de liezen boven en achter het scrotum'. Over het algemeen zijn de liesopeningen de openingen waar de testikels uit neerdalen en eveneens waarin ze terug worden 'gezogen' wanneer je in een koud zwembad springt.

Advertentie

Bellwether verwijst naar deze delen van haar lichaam als haar 'kutjes' en wisselt deze liefdevolle benaming af met de medische term. Om je lieskanalen te laten penetreren, moet je ze eerst in je lichaam lokaliseren. Dit is nogal een uitdaging, want in tegenstelling tot je anus, worden de openingen van deze kanalen ingesloten door vlees. FTW adviseert om met je hand boven en achter je piemel te voelen. Dit is waar je de ingangen vindt. Volgens Bellwether zijn die 'aanvankelijk ongeveer dezelfde diameter als je vinger, maar zeer elastisch'. Ze adviseert beginners om 'erg langzaam' en voorzichtig op te bouwen.

Volgens Dr. Curtis Crane, een uroloog gespecialiseerd in geslachtsveranderende operaties, is muffing zowel veilig als plezierig. Verscheidene van zijn patiënten hebben hem ernaar gevraagd en in alle jaren waarin hij medische zorg aan transpatiënten gaf, heeft hij nooit een transvrouw of een cisman met een 'muffing-letsel' aangetroffen, zo verzekert hij Broadly. 'Ik denk niet dat iemand een veiligheidscursus hoeft te volgen alvorens naar een muffin-party te gaan, of waar ze dan ook maar zin in hebben,'' zegt hij.

Dr. Crane bevestigt dat het volstrekt logisch is om je transkutjes te vingeren. "Anatomisch gezien, bevinden de illioinguinale en genitofermorale zenuwen – die samen sensaties geven aan het genitale gebied – zich beide in dat kanaal, dus dat zou goed moeten voelen," zegt hij. Hij legt uit dat er twee 'ringen' van het lieskanaal zijn. Eentje is 'oppervlakkig', wat inhoudt dat het de buitenkant van het kanaal betreft, waar het 't scrotum binnengaat. De andere ring zit dieper in je. "Als je er gewoon een vinger insteekt, is dat nog oppervlakkig, maar wanneer je het helemaal naar boven volgt ga je de onderbuik in." Die laatste handeling is niet aan te raden en ook lastig uitvoerbaar. "Het is onmogelijk om zo diep door de huid heen te gaan, alleen als je een gaatje maakt dan zou je daar kunnen komen."

Advertentie

Je kan ook je testikels het kanaal intrekken, zoals transvrouwen soms doen als ze hun piemel herbergen. (Deze praktijk vindt ook buiten de transgemeenschap plaats: "Oorspronkelijk trokken worstelaars hun ballen in de lieskanalen voordat ze gingen worstelen," merkt Dr. Crane op.) Ook kan je de kanalen penetreren met je vinger door de balzak om te keren, als een vingercondoom gemaakt van balzak. "De technische term hiervoor is 'invaginatie'," schrijft Bellwether. Voor sommige transvrouwen is dit de ideale manier van seksuele bevrediging.

''Mijn seksuele partners konden m'n penis strelen zoveel ze wilden, maar dat deed me gewoon niet zoveel,'' zegt Hannah, een transvrouw die zelf ervaring met muffing heeft. Hannah voegt hieraan toe dat ze haar hand gebruikte om zichzelf te muffen tijdens de seks, omdat haar penis er in de gebruikelijke zin bij betrekken haar simpelweg niet opwond. Sindsdien heeft ze een vaginoplastie ondergaan, waardoor ze nu niet meer muft, maar toen was het voor haar dé manier om te masturberen.

''Ik mis het eigenlijk wel,'' mijmert Hannah, ''Behalve dat het de plek om in te trekken was, voelde het ook sexyer en was het simpeler om mij op te winden dan het hebben van een vagina nu is. Niet dat ik niet uitzinnig blij ben om geen piemel meer mee te hoeven dragen.'' De droge natuur van muffing spreekt haar aan; je hoeft niet met glijmiddel te bevochtigen en omdat het 'in' je lichaam zit wordt het niet natuurlijk nat zoals een vagina. ''Ik mis het om te kunnen masturberen zonder natte doekjes, alhoewel het ook weer niet het einde van de wereld is.''

Tyler, een transvrouw uit Baltimore, zegt dat ze voor het eerst over muffing hoorde in 2013, aan het begin van haar transformatie, toen een vriend haar een exemplaar van Fucking Trans Women cadeau deed. De handeling was zeker niet nieuw voor haar, alleen de naam. 'Ik doe dat sinds ik een kind was," zegt ze. "Al porrend ontdekte ik dat op een dag. Het voelde altijd zo natuurlijk voor me, maar ik denk dat ik er ook wat beschaamd over was, vandaar dat ik er nooit over praatte tot ik erover las in FTW.''

Bellwethers baanbrekende blad onderwees transmeisjes door heel Amerika. Voor Tyler gaf FTW een naam aan een praktijk die ze zelf ontdekt had, en verduidelijkte de details van wat ze met haar lichaam deed. "Ik had geen idee wat lieskanalen waren voordat ik erover las, maar ik heb me er altijd over verwonderd," zegt ze. "Deze vreemde ongatvormige gaten speelden zo'n belangrijke rol in mijn seksuele ontwikkeling en zelfbewustwording, en nauwelijks iemand staat erbij stil dat ze bestaan.''

Dit is deels wat FTW zo cool maakt. Als je een transmeisje bent en niet geïnteresseerd in een beetje aftrekken of dingen met je kont doen, is er bijna geen plek waar je iets kan leren over seks. Fucking Trans Women zet seksuele handelingen die in de mainstream over het hoofd gezien worden (laat staan behandeld tijdens seksuele voorlichting) op papier. "En zelfs als je het magazine nooit gelezen hebt, heb je misschien wel eens het bed gedeeld met iemand die dat wel deed." Muffing tijdens partnerseks is weer een verhaal op zich, omdat zo weinig mensen er weet van hebben," vertelt Tyler. "Ik neem het niemand met wie ik seks heb kwalijk als ze het niet kennen. Sterker nog, ik heb een aantal andere ongeopereerde transmeisjes ertoe geïntroduceerd en we hebben daarmee het grootste plezier gehad."