De kunstenaar die de pornohoek in de videotheek schildert

Een doodskist op een podium, een man in roze latexpak met een groene penis en de leus ‘geil kanker sletje’ hebben één ding gemeen: het zijn taferelen die kunstenaar Thijs Jansen minutieus op paneel heeft geschilderd. Thijs kwam ze tegen op internet, in videogames of gewoon op straat. In eerste instantie komt het allemaal erg alledaags op je over, maar als je wat langer kijkt vraag je je toch af: waar sta ik hier nou in hemelsnaam naar te lopen te kijken? Dat is precies wat we Thijs vroegen, en zo gaf hij tekst en uitleg bij zes van zijn schilderijen.

Creators: Hoi Thijs! Wat zien we hier?
Thijs Jansen: Ik was met dit werk genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst, die toen werd uitgereikt door de koningin. Dus, bij de uitreiking had ik een momentje met koningin Beatrix en dit schilderij. Ze vond het erg grappig.
De inspiratie voor dit schilderij komt uit een computerspel uit de jaren negentig waar je al schietend posters tegenkwam van bekende films met een pornografisch tintje. Toen ik het schilderde deed het me ook denken aan de pornohoek in de videotheek. En aan het moment waarop je als kind opeens wordt geconfronteerd met een gigantische hoeveelheid porno wanneer je samen met je ouders een leuke film aan het uitzoeken bent.
Ik begon linksboven met het schilderen van de videobanden en je ziet dat ik als schilder steeds beter word. Ik beschouw elk hoesje als een schilderijtje op zich, waar ik ook research voor moest doen. Dus zocht ik veel naar van die dvd-hoesjes in Google Images waardoor ik een gigantische hoeveelheid expliciet materiaal over me heen kreeg. Na een tijdje ging ik alleen nog maar op kleurverhouding letten.

Veel mensen associëren bladgoud met het afbeelden van heiligen, jij gebruikt het voor de leus ‘geil kanker sletje’?
Haha. Dit is een wandje vlakbij mijn atelier in Groningen. Het leek me wel een mooie abstracte compositie, bijna Mondriaan. Wel leuk om te schilderen, maar het was nog te eendimensionaal voor mij. Dus heb ik er ‘geil kanker sletje’ op geschilderd. Ik ben met bladgoud gaan experimenteren omdat het een mooi contrast oplevert met het wit.

De titels bij je werken zijn erg belangrijk, zoals in dit schilderij van een crematie.
Eindelijk rust slaat op degene die in de kist ligt en op diegenen die er eindelijk vanaf zijn. Mijn titels zijn vaak dubbelzinnig en ik stuur de kijker een bepaalde kant op. Deze leus zag ik op een bloemenkrans op een plaatje op internet staan, dat vond ik zo geniaal.
Ik had al jaren het idee om zo’n tafereel te maken. Ik vind crematies altijd een beetje apart. Vooral de goedbedoelde ruimtes eromheen. Ze kunnen er ook niet veel anders mee doen dan dit, maar bij zo’n crematorium moet ik toch altijd denken aan de kleine foutjes die plaatsvinden: een microfoontje dat niet werkt of een usb-stick die ze niet kunnen openen. Die foutjes heb ik hier proberen weer te geven. Je ziet een beamer met het startscherm van Windows XP en het is precies zo geschilderd dat je ook nog msn, ‘deze computer’ en Internet Explorer aan zou kunnen klikken. De lintjes heb ik wel expres wit gelaten zodat niemand, of juist iedereen, zich in deze crematie herkent.

Ben je dit zelf?
Nee, dat niet. Maar het idee is wel dat je als kijker jezelf in deze situatie verplaatst. Het uitgangspunt was het schreeuwerige van een zwembaddisco. Daar ben ik wel geweest en dat is geen pretje kan ik je vertellen. Ik wilde kijken of ik dat een beetje terug kon halen. De rest is erbij gekomen en dat gaat dan z’n eigen leven leiden.

Ik moest bij dit schilderij meteen aan mijn stiefschoonvader denken.
Oh is hij dat? Ja dat kan natuurlijk. Het enige dat ik weggeef is dat hij Henk zou kunnen heten en dat hij vrijwel zeker geboren is in 1976. En ik ben het zelf niet. Wel beleeft hij er waarschijnlijk ontzettend veel bevrediging aan en wij nu ook, maar op een andere manier. Moet allemaal kunnen.
Ik heb dit schilderij gemaakt voor een tentoonstelling in de atelierruimte waar ik zit. Daar doen we eens in de zoveel tijd een tentoonstelling met een thema. Soms wijkt dat thema erg af van je normale werk. Daar heb ik een vette hekel aan dus ik dacht: ik doe alleen mee als ik er na de tentoonstelling nog iets met kan.
Het thema was roze en een van de eerste dingen waar ik aan moest denken was een latexpakje, want latex is boeiend om te schilderen. Toen ging ik op Google Images zoeken naar latexpakken en dan kom je de meest extreme dingen tegen. Er bestaat een hele industrie van mensen die die dingen dragen of verkopen. Ik heb uiteindelijk gekozen voor de variant met de groene penis en daarmee heb ik het nog redelijk braaf gehouden.

Wat zien we door de ogen van het masker?
Al die vragen die jij mij stelt, stel ik ook aan mijn publiek. Als ik het allemaal ga verklappen, is het niet meer spannend. Je hebt trouwens wel allemaal seksueel getinte schilderijen uitgezocht, terwijl ik ook best brave thema's schilder. Dat moet je er wel even bijzetten. Ik heb ook een serie liftdeuren geschilderd bijvoorbeeld, die zijn redelijk seksloos. Op één liftdeur na, daar heb ik een piemeltje op geschilderd. Maar eigenlijk heeft diegene in de lift dat gedaan natuurlijk, niet ik.

Meer schilderijen van Thijs vind je op zijn site. Zijn werk is te koop bij kunstruimte Wagemans.