Ik vroeg een fietsendief naar zijn winstmodel

Foto via Flickr-gebruiker Rex Roof.

De tiende keer dat je, rap ontnuchterend, alle fietsen in het rek bent nagelopen begint het je te dagen: je fiets is gejat. Alweer. Dus strompel je naar huis met de moed in je schoenen. Een tweedehandsje kost je weer zo’n 120 euro, wat je veel liever aan andere dingen zou uitgeven.

Als je in een stad woont kan je die nieuwe fiets natuurlijk ook van de plaatselijke fietsendief kopen, om zo die vicieuze cirkel van fietsendiefstal waar je zelf net slachtoffer van bent geworden in stand te houden. Als ik zie hoeveel zwarte omafietsen er op Marktplaats staan en hoe vaak ik ‘s nachts word aangesproken door een verkoper, lijkt het erop dat je in de grote steden best aardig kunt verdienen aan heling van gestolen fietsen. Om te vragen hoe dit in zijn werk gaat sprak ik gelegenheidsfietsendief en fietsenheler Benny* (39). Vier nachten per week verkoopt hij fietsen in het centrum van Amsterdam. In een kort gesprek, waarin hij me al snel zijn ‘bitch’ noemde en zei hij dat hij graag ‘stoute dingen’ met me wilde doen, legde hij me zijn winstmodel uit.

VICE Money: Hé Benny. Verdient dat nou lekker, fietsen helen?

Benny: Fietsen helen verdient prima. Het ligt er natuurlijk een beetje aan hoeveel je verkoopt. De ene nacht verkoop ik maar twee fietsen, de andere tien. Ik koop de fietsen bij junks. Die zijn zo verslaafd dat ze geen tijd hebben om zelf een klant te zoeken voor een fiets. Ze kennen me allemaal en brengen de fietsen naar me toe. Ze weten me te vinden, want ik sta op uitgaansavonden altijd op dezelfde plek. Ik geef ze standaard 5 euro voor een fiets. Kunnen ze toch weer een lijntje van snuiven. De fietsen verkoop ik voor 10, 15 of 20 euro. Reken uit je winst.

Is dat genoeg om van rond te komen?
Nou, ik krijg ook een daklozenuitkering, omdat ik en mijn vrouw kort geleden gescheiden zijn. Zij verdiende en ik zorgde voor de kids. Nu het uit is ben ik bij mijn nicht ingetrokken. Maar dat weet de gemeente niet. Van de overheid krijg ik dus een daklozenuitkering. Dat is zo’n 600 euro per maand. Zeg dat ik gemiddeld 60 euro per nacht verdien aan fietsen helen en dit 4 nachten per week doe. Verdien ik aan de fietsen alleen al bijna 1000 euro per maand. En dan heb ik het nog niet eens over mijn andere business.

Andere business?
Ja, ik sta niet alleen maar fietsen te verkopen. Als ik toch op de hoek van de straat illegale spullen aan mensen sta aan te smeren, kan ik net zo goed ook een beetje drugs dealen. Ik word trouwens helemaal geil van je billen, die zijn lekker breed.

Laten we het niet over mijn billen hebben, maar over je werk. Je hebt genoeg werk dus, doe je ook nog iets wat niet illegaal is?
Ja, ik doe vrijwilligerswerk. Ik ben een kistendrager. Bij begrafenissen van mensen die het niet kunnen betalen help ik de kist dragen met een paar andere vrijwilligers. We hebben dan mooie pakken aan en geven de overledene zo een eervolle uittocht. Dat vind ik nou echt betekenisvol werk. We proberen de mensen die aanwezig zijn een beetje te kalmeren en goede energie te geven.

Krik je zo je karma weer een beetje op?
Met mijn karma is niks mis. Ik ben een goede man. Ik kan ook een goede man voor jou zijn, schatje. Heb je geen zin om straks even stout met me te doen?

Nee, ik ben oké! Maar vind je het geen asociale business dan? Fietsen helen en daarmee anderen tot last zijn?
Iedereen heeft zo zijn manieren om te overleven. Dit is de mijne. Ik vermoord, mishandel of beroof niemand. Ik ben goed voor mensen en geef om mensen. Dus nee, ik vind mijn business zeker niet asociaal.

Heb je veel collega’s in het vak?
Er zijn er wel een paar, maar niet veel. De meeste mensen in de fietsenbusiness zijn reguliere fietsendieven. De junks. Wanhopig op zoek naar geld voor wat crack of coke. Ze zijn megahandig met die fietsen openmaken. Vaak lopen ze rond met een nijptang en knippen ze de sloten gewoon door. Gewone sloten dan, kettingsloten gaan lastiger. Maar ze hebben ook maniertjes om de kettingsloten met kleine stukjes ijzer open te wippen. Ik weet het niet precies, ik steel alleen fietsen als ze open staan.

En hoe zorg je dat je die concurrenten te slim af bent?
Nou, om te beginnen sta ik dus altijd op een vaste plek. Mensen weten inmiddels dat ik daar sta. Als junks een fiets willen verkopen of mensen een goedkope fiets willen kopen weten ze me dus te vinden. Daarnaast ben ik niet bang om mensen aan te spreken als ze langslopen. Dan zeg ik iets als: “Hé, pssst, fiets nodig?” Maar niet te hard natuurlijk, want je wilt niet gepakt worden.

Ben je wel eens gepakt?
Eén keer, maar dat is al ruim vijftien jaar geleden. Toen had ik nog weinig ervaring opgedaan als fietsenverkoper. Ik gedroeg me te opvallend. Inmiddels weet ik wel hoe het moet. Het is me ook twee keer overkomen dat er mensen naar me toe kwamen omdat ze hun fiets herkenden. Dan hadden de junks me een fiets verkocht die gewoon in dezelfde straat gejat was. Ja, dat is wel even ongemakkelijk. Maar ik ben een vriendelijke kerel en ga niet moeilijk doen, ik zeg dan gewoon sorry en geef ze hun fiets terug.

Laat je ook fietsen jatten op bestelling?
O nee hoor, daar begin ik niet aan. Dan moet ik de hele tijd met als die junks gaan bellen enzo. Nee, alles gebeurt spontaan. Gewoon ‘s nachts op straat.

Dus als ik morgen een fiets wil, kun je het niet voor me regelen?
O, ja dat kan geregeld worden hoor. Damesfiets, racefiets? Wat denk je van zo’n mooie dure racefiets. Ik breng hem morgen naar je toe. Is een kadootje voor je, omdat ik je zo’n geile bitch vind.

Dat lijkt me geen goed idee, maar bedankt Benny!

*De naam Benny is gefingeerd, de echte naam van de geïnterviewde is bekend bij de redactie.

—

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: