Hoe Fran Sol een nieuw leven opbouwt op Tenerife

Fran Sol denkt regelmatig terug aan Nederland. Hier beleefde hij de beste en de slechtste tijd van zijn leven. De Spanjaard groeide bij Willem II uit tot een lokale held en overleefde een tumor in zijn teelbal. 

Bijna twee jaar is Sol nu weg uit Tilburg, waar hij in 2,5 seizoen bijna vijftig keerde scoorde. Via Dynamo Kiev belandde hij deze zomer bij CD Tenerife, op het tweede niveau van Spanje. Ook bracht hij als schrijver zijn eigen boek uit, over een voormalig topsporter uit Madrid die ziek wordt en spannende avonturen beleefd. Gaat het over hemzelf? We belden Sol op om erachter te komen hoe zijn leven loopt sinds hij uit Nederland is vertrokken.

VICE Sports: Hey Fran, hoe is het om terug in Spanje te zijn?
Fran Sol: Goed, hoor. Op dit moment is het wel een beetje druk. Ik heb een nieuw huis en al mijn spullen worden overgevlogen vanuit Oekraïne. Dat is veel gedoe. Maar ik ben blij om weer in Spanje te zijn. Ik miste mijn eigen mensen, de cultuur en de taal. Ik ben weer thuis, zo voelt het. 

Wat voor impact heeft de coronacrisis op je leven?
Er is voor mij eerlijk gezegd niet zoveel veranderd. Ik ga normaal ook niet vaak naar een restaurant of discotheek. Het grootste verschil dat je als voetballer merkt, is dat er geen publiek in de stadions zit. Dat is moeilijk, want de supporters maken voetbal juist zo mooi. Maar er zijn mensen die erger zijn getroffen. Gelukkig heeft niemand in mijn omgeving serieuze problemen gehad met corona. 

Waarom heb je Dynamo Kiev op huurbasis verlaten voor CD Tenerife? 
Ik wil me weer belangrijk voelen voor een team. In Kiev kreeg ik die kans niet. Ik begon daar goed nadat ik van Willem II was overgekomen. Ik scoorde een beslissende goal in de Europa League tegen Olympiakos en eentje in de competitie, maar daarna raakte ik geblesseerd. Toen ik weer fit was, kreeg ik weinig speeltijd. Dan is het leven in Oekraïne moeilijk. Mensen zijn afstandelijk en spreken niet veel Engels. Daarom was ik op zoek naar een nieuwe club.

Is het makkelijker om een nieuwe club te vinden als je Real Madrid op je cv hebt staan?
Ik weet niet of scouts daarnaar kijken. Dat is natuurlijk al een tijd geleden. Mijn droom om het eerste elftal te halen is helaas niet uitgekomen, maar het was een eer om het witte shirt te dragen. Mijn vriend Dani Carvajal heeft het wel gehaald en maakt voor ons allebei de droom waar.  

Supporters van Willem II zullen verbaasd zijn dat je nu op het tweede niveau van Spanje speelt. Hoe zie jij dat? 
Clubs uit de Primera División komen niet snel voor een speler die anderhalf jaar amper gespeeld heeft. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Maar we moeten het niveau van de Segunda División niet onderschatten. Tenerife geeft mij de kans om hier te spelen en ik voel veel vertrouwen, daar was ik naar op zoek. Als ik het hier goed doe, kan ik weer een stap omhoog maken. 

Deze zomer ging het gerucht dat je terug zou keren naar Nederland, bij FC Groningen. Was dat serieus?
Nee, dat was een misverstand. Ik kwam Mark-Jan Fledderus (technisch directeur van FC Groningen, red.) tegen en we hebben een tijdje zitten praten. Vervolgens ben ik hem gaan volgen op Instagram en toen trokken de fans de conclusie dat ik naar Groningen ging. Maar dat zou ik nooit doen, omdat ze een concurrent van Willem II zijn. Dan zou ik liever terugkeren naar mijn oude club. 

Je bent nu bijna twee jaar weg bij Willem II. Denk je nog vaak aan Nederland?
Zeker weten. Ik heb Nederland leren kennen als een geweldig land. De mensen hebben mij behandeld als hun zoon. Ik voelde me echt thuis. Ik genoot van het voetbal en had een geweldige connectie met de fans van Willem II. Ik was echt een superster daar, dat was geweldig.

Het was de beste tijd van je leven, maar je ging ook door een diep dal, nadat er een tumor in je teelbal werd ontdekt. 
Toen dat gebeurde, stortte mijn wereld in. Mijn vriendin Aida en ik hebben veel gehuild. We wisten niet wat er ging gebeuren. Mijn familie is meteen naar Nederland gekomen om me te steunen. Ook de club en de supporters steunden me vanaf dag één. Het was ongelofelijk hoeveel bloemen ik thuis bezorgd kreeg. 

De dag na het slechte nieuws wilde je per se spelen tegen SC Heerenveen. Waarom besloot je daartoe? 
Ik dacht dat het misschien mijn laatste wedstrijd ooit zou zijn. Gelukkig is alles goed gekomen, maar dat wist ik op dat moment niet. Ik stond aan het begin van mijn ziekte en het was allemaal erg onzeker. Mijn teamgenoten wisten voor de wedstrijd nog van niets. Tijdens de wedstrijd ging de knop om en genoot ik van het voetbal. Ik scoorde zelfs het winnende doelpunt. Dat verzin je toch niet? Na de wedstrijd heb ik in de kleedkamer het woord genomen en mijn teamgenoten verteld wat er aan de hand was. Erg emotioneel. Het was een achtbaan waar ik in terecht was gekomen. 

Wat is je bijgebleven van die zware periode?
Het heeft me doen beseffen dat familie en vrienden het belangrijkste zijn in het leven. Wanneer je moeilijke tijden meemaakt, staan zij voor je klaar. Ik ben een gezegend mens. Ik ben weer gezond en heb zelfs een zoontje gekregen. Fran Sol junior is inmiddels bijna twee jaar. Zo hard gaat de tijd. Ik koester ieder moment met hem, en geniet maximaal van mijn gezin en het voetbal. 

Ik vind het ook bijzonder dat je afgelopen zomer een boek hebt uitgebracht: Madrid 2035. Waar gaat het over?
De hoofdpersoon is een voormalige toptennisser die nieuwe avonturen opzoekt en onderweg veel mensen ontmoet. Hij gaat op reis om te genezen van een vreemde ziekte en belandt in een vreemde toekomst. Het is een mix van sciencefiction en realisme. Het verhaal speelt zich gedeeltelijk af in Madrid, mijn stad. 

Gaat het niet stiekem over jezelf? 
Het gaat niet direct over mij, maar er komen wel situaties in voor die ik heb meegemaakt. Mensen die mij kennen, weten welke dat zijn. Ik heb jarenlang aantekeningen gemaakt en heb het lef gevonden om die te bundelen in een boek. Ik houd van lezen en schrijven. In de toekomst komt er misschien wel een deel twee.

Je bent nu 28, in de fysieke piek van je carrière. Wat zijn je ambities op voetbalgebied?
Ik wil goed presteren met mijn team en dit seizoen topscorer worden. Mijn ambitie is om meer te scoren dan mijn hoogste aantal ooit, dat was twintig goals in één seizoen bij Willem II. Ik wil altijd het volgende doelpunt maken, dat is mijn drive. De grote droom die ik nog heb, is om voor Spanje te spelen. Ik ben al 28, dus dat wordt elke dag moeilijker, maar niets is onmogelijk. 

Tot slot: Wil je nog iets zeggen tegen de fans van Willem II?
Ik wil ze bedanken voor de steun die ze mij altijd hebben gegeven. Ik voel de warmte van de mensen. Toen ik naar Nederland kwam, dacht ik dat de mensen koud zouden zijn en geen vrienden wilden maken, maar mijn ervaring was helemaal anders. Zeker in het zuiden van Nederland waren de mensen altijd vriendelijk en aardig, ook als ze niet wisten dat ik voetballer was. Als ik aan Tilburg denk, denk ik aan liefde, blijdschap en positiviteit. Ik zal de fans van Willem II nooit vergeten.

-

Naast onze geschreven verhalen en video's hebben we ook een podcast: De Wereld van VICE Sports. De afleveringen zijn hier te luisteren bij Apple of hier op Spotify: