We spraken de wereldrecordhouder telefoonboekscheuren over zijn uitstervende sport

Voor het doormidden scheuren van een telefoonboek van 1551 pagina's draait de Zwitser Albert Jamie Walter zijn hand maar een klein beetje om. Met een tijd van 9,3 seconden was Walter afgelopen zondag in Portugal bij het WK telefoonboekscheuren de allersnelste scheurder ter wereld. Maar wat moet Walter nu telefoonboeken zich zowat definitief gevoegd hebben in het rijk van de minidisk en de ganzenveer? Hoe voelt het om misschien wel de laatste recordhouder telefoonboekscheuren in de geschiedenis van de mensheid te zijn?

Ik besloot hem op te bellen om precies dat te vragen.

VICE: Gefeliciteerd met je wereldrecord! Maak je je zorgen over wat er met je gaat gebeuren zodra er geen telefoonboeken meer worden gemaakt die je kan scheuren? Het lijkt een uitstervende sport.
Albert Jamie Walter: Tja. Dat is mogelijk. Maar ik heb hierachter nog heel veel telefoonboeken liggen. Dat moet genoeg zijn voor de komende twee jaar, voor mij.

Maar wat doe je als ze op zijn?
Laten we eerst zien wat er gebeurt. Ik kan je niet vertellen wat ik ga doen de komende tijd. Misschien ben ik wel de laatste die dit wereldrecord gaat houden.

Wat doe je dan nog meer?
Ik heb een sportschool in Zürich, Champion House. Het scheuren van telefoonboeken is een hobby.

Hoe ben je ermee begonnen?
Ik begon op mijn vijftiende op school met het verscheuren van Mickey Mouse-stripboeken. De leraar vroeg me waarom ik dat deed, en ik zei dat ik zoals mijn vader wilde zijn. Mijn vader, Ruedi Walter, was ooit de sterkste man van Zwitserland.

Dit is de vader van Albert Walter in een pantertanga terwijl hij flext tijdens een optreden van Zwitserse hitmachine Olivia Gray.

Wanneer begon je met wereldrecordpogingen telefoonboekscheuren?
In 2005 in München. Ik was toen al meteen de snelste: ik scheurde er een van duizend pagina's door in 2,8 seconden. Dat was mijn eerste wereldrecord.

Verdien je er ook geld mee, eigenlijk?
Nee, je moet op zoek naar sponsoren. Het hangt ervanaf waar je het record in vestigt en op welk medium je wordt gezien. Het beste is televisie, want daar krijg je het meeste geld mee.

Het klinkt alsof je heel sterk bent, maar wat zou nog een uitdaging kunnen zijn? Een nog dikker telefoonboek?
Nou, dit was al een uitdaging. Het had 1551 bladzijden, en dan was het ook nog eens papier van hoge kwaliteit. Het ziet er makkelijk uit, maar dit kostte me heel veel training en energie.

Die schreeuw.

Hoe train je er eigenlijk voor?
Krachttraining, gewichtheffen. Jij kunt het ook leren.

Hoe dan?
Bij het trainen voor het scheuren van een telefoonboek moet je ook echt telefoonboeken scheuren. Als je dat niet doet, dan kun je wel de sterkste man ter wereld zijn die tonnen kan tillen, maar dan kun je nog steeds geen telefoonboek scheuren. Dus ga telefoonboeken scheuren.

En als ik geen honderden reservegidsen heb liggen in een achterkamer, zoals jij?
Ik doe ook veel aan bankdrukken, en ik doe mijn biceps, mijn triceps, mijn onderarmen en handen. Die heb je nodig voor het scheuren.

Wat is er toch zo leuk aan het scheuren?
Het is voor mij een metafoor. Het doormidden scheuren van een dikke telefoongids is niet een krachtpatsding of leuk om te doen, maar een symbool voor het vernietigen van alle wapens en een waarschuwing voor alle kinderen in de wereld.

Ah. Heb je ook andere wereldrecords?
Ja. Ik ben ook wereldrecordhouder ijzeren spijkers breken met mijn blote handen. Ik breek een 30 centimeter lange, 8,5 millimeter dikke spijker van ijzer in 26 seconden.

Ik kon je trouwens niet vinden in het telefoonboek van Zürich.
Ik sta er niet in, inderdaad.

Waarom niet?
Omdat ik op mijn privacy gesteld ben.