Waarom millennials niet aan seks doen

Mijn twintigjarige neefje vertelde vorige week aan mijn broer, een vriend van me en mij (die allemaal eind twintig zijn) over een meisje waarmee hij de voorgaande nacht had doorgebracht. Hij was doodmoe, zei hij, omdat hij samen met haar tot in de vroege uurtjes was opgebleven om over het leven te praten.

"En, is er verder nog wat gebeurd?" vroeg een van ons.

Nee, er was niks gebeurd. De vraag die voor ons drie het belangrijkste was, boeide hem helemaal niks.

Natuurlijk, hij vond haar wel aantrekkelijk. En hij had op zich best seks met haar willen hebben. Maar ze was het huisgenootje van een vriend, en hij wilde die vriend niet in een ongemakkelijke positie plaatsen. En ondanks het feit dat ze ervoor koos om naast hem op de bank te komen liggen en tot drie uur 's nachts met hem te praten over haar leven, was hij er niet helemaal zeker van of ze hem wel zag zitten.

Wij, de verdorven ouwe lullen, konden het bijna niet geloven. Waarom had hij geen poging gedaan om haar het bed in te krijgen? Hoe kon hij – vooral op die leeftijd – iets belangrijker vinden dan seks?

Maar de cijfers laten zien dat mijn neefje geen uitzondering is. In het afgelopen jaar hebben twee onderzoeken uitgewezen dat jonge mensen vandaag de dag minder seks hebben.

Uit een onderzoek van dr. Jean Twenge, een hoogleraar en onderzoeker aan de universiteit van San Diego, bleek dat millennials aangeven minder sekspartners te hebben dan generatie X en zelfs babyboomers op dezelfde leeftijd hadden. En een rapport uit 2015 van het Amerikaanse CDC laat zien dat minder vijftien- tot negentienjarigen seks hebben gehad dan bij vorige generaties het geval was. De afname was kenmerkend voor beide geslachten, maar voornamelijk zichtbaar onder mannen.

Ik ben officieel een millennial, dus ik val ook in deze categorie. Maar het rapport van het CDC laat zien dat de neerwaartse trend vooral zichtbaar is bij de jongere helft van de generatie, wat betekent dat jongere millennials (zoals mijn neefje) nog minder seks hebben dan oudere millennials (zoals ik).

Een vriendin van mij die 29 jaar oud is vertelde me pas nog over een herinnering die ze had van haar tijd op de middelbare school: ze had met enige tegenzin een jongen gepijpt omdat ze het gevoel had dat ze achterliep op haar leeftijdsgenoten. Ze wilde er gewoon van af zijn. Ik had hetzelfde gevoel bij veel van mijlpalen in mijn ontwikkeling – dat ik een laatbloeier was en altijd achterliep – wat achteraf gezien absurd is.

Mijn neefje, mijn twintigjarige zusje, en hun vrienden lijken er niet zo over te denken. Ik zie ze als een nieuw prototype: kinderen die, aan de buitenkant tenminste, zoveel meer zelfverzekerd zijn dan wij op die leeftijd waren. En als ze minder vaak seks hebben, dan komt dat misschien doordat ze beter kunnen omgaan met de stress en druk die hoort bij het leven van een jongvolwassene. Zijn we in een tijdperk beland, zo vroeg ik me af, waarin jongens en meisjes zonder oordeel over seks denken, maar niet de druk voelen om maar zo snel mogelijk seks te hebben?

Ik legde mijn theorie voor aan mijn jongere familieleden. "Hmm, misschien," antwoordde mijn zusje – maar ze zei ook dat er zo wordt neergekeken op relaties onder haar leeftijdsgenoten, dat zelfs casual seks al als te intiem kan worden ervaren. Sommige van haar vrienden kiezen ervoor om helemaal maar geen seks te hebben, zodat ze niet het risico lopen dat ze een scharrel verwarren met echte liefde, of onverhoopt zelf gevoelens krijgen voor iemand.

Andere onderzoeken schetsen een nog hopelozer beeld van de sekslevens van millennials. Angst en depressie gerelateerde symptomen zijn al meer dan een halve eeuw aan het stijgen volgens een onderzoek uit 2009 van Twenge en haar collega's. Steeds meer jongeren gebruiken antidepressiva en middelen zoals Adderall, die je libido om zeep kunnen helpen. Bovendien is er nog het logistieke probleem dat steeds meer jongeren bij hun ouders blijven wonen. "Dat is zelfs nu na de recessie nog steeds het geval," zegt Twenge, die in haar boek Generation Me ook de millennialcultuur onderzoekt. "Je gaat geen hele rits aan bedpartners langs je moeder naar je zolderkamer smokkelen."

Tieners zijn ook een stuk drukker met werk en school, waardoor ze minder tijd hebben om te feesten en seks te hebben. Daarom richten jongere millennials zich op porno om aan hun trekken te komen, waar makkelijker toegang tot te krijgen is dan ooit. "Ik heb veel patiënten gezien – vooral jonge mannen – die helemaal niet aan seks doen, en dat komt deels doordat ze aan hun trekken komen via het internet en porno," zegt dr. Ildiko Kovacs, een psychiater en hoogleraar aan de universiteit van Californië die verschillende factoren onderzoekt die de seksuele gezondheid beïnvloeden. De invloed van porno is een relatief nieuwe trend, vertelt ze. "We zien dat ze al vroeg, ook al op de middelbare school, zich richten op porno [en] daar onmiddellijke bevrediging uithalen. Daar hebben ze niet iemand anders voor nodig. En ze lopen ook niet het risico om afgewezen te worden."

Terwijl de dalende hoeveelheid seks een manifestatie van millennialangst kan zijn, kan het ook een teken zijn dat deze generatie voorzichtiger is. Cijfers van tienerzwangerschappen zijn sterk gedaald, en millennials gebruiken vaker condooms en hebben over het algemeen minder sekspartners dan vorige generaties – wat sommigen zien als een teken dat millennials zich meer bekommeren om hun seksuele gezondheid. "Dit was de eerste generatie die overal naartoe werd gebracht door hun ouders, en die niet meer naar huis hoefde te lopen vanaf school," zegt Twenge, "en ze maken zich misschien meer zorgen om de veiligheids- en gezondheidsproblemen die hand in hand kunnen gaan met het hebben van meerdere partners."

Tegelijkertijd ligt er tegenwoordig veel druk op jonge mensen. Met de verwachtingen die zijn gecreëerd door porno en de eindeloze analyses van hun seksleven door wetenschappers en de media, zijn de huidige twintigers zich ervan bewust dat ze in een wereld leven waarin de constant in de gaten worden gehouden.

"Ik denk dat er een hoop prestatiedruk ligt op jonge mensen," zegt psychiater Kovacs. "Om het vaak te doen, om het goed te doen, om het [perfect] te doen. Het is voor sommige mensen bijna een project. En voor sommigen is dat een negatieve ontwikkeling. Ze willen er niet eens meer aan beginnen. En ik denk dat je dat ook op de universiteit ziet. Ze hebben gewoon geen zin meer om er moeite voor te doen. Er zijn belangrijkere zaken waar ze zich mee bezig moeten houden."