Canadese gevangenen worden volgespoten met methadon

De moleculaire structuur van methadon, via Wikicommons.

"Stel je een samenleving voor die mensen ongelukkig maakt, en ze vervolgens drugs geeft om ze weer blij te maken. Science fiction is op een bepaalde manier al de werkelijkheid."

—Theodore Kaczynski

Drugs zijn altijd al aanwezig geweest in de gevangenissen. Maar er is één specifieke drug die het personeel van Canadese gevangenissen veel zorgen baart: methadon.

Methadon is een pijnstiller die op opium lijkt. Het heeft ook wel de bijnaam ‘liquid cuffs’ (vloeibare handboeien), omdat het erg moeilijk is om van af te kicken. Methadon is vloeibaar en wordt vaak gemixt met aanmaaklimonade. Het wordt gebruikt om andere drugsverslavingen te bestrijden, maar veel gebruikers raken uiteindelijk verslaafd aan de methadon zelf.

Ik sprak twee verpleegsters die al 25 jaar in een strengbeveiligde gevangenis in de staat Ontario werken, en ze vertelden me dat het aantal gevangenen met methadonverslaving alarmerend snel toeneemt, waardoor het drugs- en verslavingsprobleem in de Canadese gevangenissen in stand wordt gehouden.

Volgens de twee zusters—Helen en Lydia—is er te weinig toezicht op dokters en worden de gevangenen verwaarloosd. Methadon wordt gebruikt om andere problemen te verhullen. “Ik heb eerlijk gezegd nog nooit zoiets gezien”, zegt Helen. “De hele gevangenis ruikt naar methadon. We moesten zelfs een aparte plek inrichten om het toe te dienen.”

Was tien jaar geleden nog maar 1 procent van de gevangenen verslaafd aan methadon; nu is het 20 procent, zegt Helen. “Zo kun je niet omgaan met verslaving, zeker niet bij jonge mensen. Het is erg schokkend om te zien. Deze jonge gasten worden gewoon nog een keer gevangen genomen, door hun methadonverslaving.”

Het is krom dat gevangenen er fysiek en mentaal slechter aan toe zijn dan toen ze binnenkwamen. En hoe moet het volspuiten van gevangenen met methadon uiteindelijk leiden tot hun terugkeer naar de gewone maatschappij?

“Gevangenen die al verslaafd waren aan andere drugs worden volgepompt met methadon. Ze hebben problemen, maar die worden niet aangepakt. Ze zijn alleen onder de invloed van andere drugs”, vervolgt Helen.

“Het lijkt alsof er geen regels zijn”, zegt haar collega Lydia. “Iedereen kan methadon gebruiken. Het lijkt eerlijk gezegd wel op de tabaksindustrie—zorg dat ze jong verslaafd raken en dan zullen ze er nooit vanaf raken.”

De gevangenis in Kingston, Ontario, via.

Sommige artsen weten dat ze goed geld kunnen verdienen door gevangenen vol te spuiten met synthetische drugs. Ze kunnen voor elk klein ding kosten in rekening brengen, zoals urinetests, dagelijkse patiëntbezoeken en het toedienen van de methadon zelf. Helen: “Ook buiten de gevangenissen worden dokters en apothekers rijk van methadon.”

De methadondokter van Helens en Lydia’s gevangenis was eerst huisarts, maar daar is hij mee gestopt. “Hij is een methadonkliniek begonnen, want daar kan hij veel meer verdienen”, zegt Helen. “Het is moeilijk om dit allemaal aan te zien. Methadon is een makkelijke oplossing, maar het zou eigenlijk een misdaad moeten zijn.”

Als een patiënt aan het afkicken is, moet de arts op een gegeven moment de dosis, die tussen de 2 en 100 milligram ligt, verminderen. Maar in de gevangenissen krijgen patiënten telkens dezelfde dosis, of wordt die zelfs verhoogd. En er zijn te weinig specialisten in de buurt om de methadontrajecten in de gevangenissen in de gaten te houden.

De voorwaarden voor deelname aan het traject zijn ook veranderd, of eigenlijk verslechterd. Als ze eerst te vaak methadon in je urine vonden, dan was het duidelijk dat het traject niet werkte en mocht je niet meer deelnemen. Helen: “Maar tegenwoordig wordt er zo vaak methadon in urine gevonden, dat we een ander traject moesten starten, voor mensen die al veel methadon gebruiken. Ze proberen het niet eens meer te verbergen.”

Gevangenen die niet meer aan het traject willen deelnemen kunnen vaak niet meer stoppen, zegt Helen. “Sommige gevangenen schreeuwen dat ze het niet snel genoeg krijgen, of te weinig methadon krijgen toegediend. Ik heb zelfs iemand gezien die zijn eigen urine probeerde te drinken omdat hij dacht dat er nog methadon in zat.”

Beide verpleegsters hebben zwangere vrouwen voor zich gehad die methadon eisten voor hun baby’s. Helen zegt dat er een keer een vrouw binnenkwam die “helemaal gek werd”, en schreeuwde: “Mijn baby wil meer, mijn baby wil meer!” Helen gaf uiteindelijk toe.

“Ik weet dat methadon ooit bedoeld was als een goed middel tegen verslaving, maar ergens is het verkeerd gegaan. Ik weet dat er mensen zijn die heilig in het methadontraject geloven, maar zij begrijpen de gevangeniscultuur en de mentaliteit van drugsverslaafden niet.”

Het is vervelend om in een maatschappij te leven waar drugsverslaving wordt behandeld met nog meer drugs. Gevangenen hebben al genoeg zorgen, vooral de jongere, drugsverslaafde gevangenen. Het is duidelijk dat deze roekeloze toediening van methadon niet werkt.

Canadese gevangenismedewerkers zouden moeten werken aan het resocialiseren van gevangenen. Maar het is in de praktijk makkelijker om een gevangenis te bewaken die vol zit met verdoofde methadonverslaafden.