​Tien vragen die je altijd al wilde stellen aan een klein persoon

De uitdrukking 'er is geen reet te zien' gaat voor de Duitse Ihab Yassin vrijwel nooit op – hij ziet over het algemeen haast niets anders dan reten. Ihab komt net boven de 120 centimeter uit en is één van de honderdduizend kleine mensen die momenteel in Duitsland wonen; zo is althans de schatting van de Duitse Vereniging voor Kleine Mensen.

Dwerggroei is een aandoening die slaat op volwassenen die kleiner zijn dan 147 centimeter, maar deze diagnose kan ook veroorzaakt worden door andere medische aandoeningen. In het geval van Ihab is de oorzaak achondroplasie – een genetische fout die ervoor heeft gezorgd dat z'n bovenlichaam van normale grootte is, terwijl z'n armen en benen veel kleiner dan gemiddeld zijn.

Ihab noemt zichzelf de "Kleine Parkour Hulk", omdat hij sinds zes jaar fanatiek over daken, trappen, bruggen en muren rent en klimt. Als hij hier niet mee bezig is, studeert hij om leraar computerwetenschappen te worden, of werkt hij vrijwillig bij een kinderdagverblijf. Hij zegt dat de kinderen daar heel verschillend reageren op z'n lengte – sommigen zijn bang voor hem, anderen zijn nieuwsgierig. Hoe dan ook, kinderen kennen geen enkele schaamte, waardoor ze in ieder geval nooit bang zijn om van alles over z'n lengte te vragen. We besloten hun voorbeeld te volgen en tien vragen te stellen over dingen die we ons allemaal weleens afvragen.

VICE: Is het kut om klein te zijn?
Ihab Yassin: Nee, ik vind het helemaal niet kut om dwerggroei te hebben – het heeft me eerlijk gezegd nooit dwarsgezeten. Natuurlijk zijn er situaties waarin ik afhankelijk ben van anderen, bijvoorbeeld in een supermarkt als ik ergens niet bij kan. Maar het is niet iets waar ik me voor schaam, dus het is voor mij geen probleem om andermans hulp te vragen. En ik kan ongegeneerd naar de konten van vrouwen kijken, dat is ook iets waard.

Heeft er ooit weleens iemand per ongeluk een scheet in je gezicht gelaten?
Nee. Als dat zou gebeuren, zou ik m'n neus dichtknijpen en stilletjes de straat oversteken. Maar het is nog nooit gebeurd, en er heeft ook nog nooit iemand het expres gedaan.

Date je met andere kleine mensen?
Voor mij is het belangrijkste dat we dezelfde interesses hebben. Uiterlijk speelt natuurlijk ook een rol, daarnaast zoek ik naar vrouwen met een positieve instelling, en met niet al te veel make-up op. Iemands lengte kan me eigenlijk niet zoveel schelen.

Heb je ooit een relatie gehad met een lange vrouw?
Nee, ik heb nog nooit een echte relatie gehad. Maar ik ben ook niet het type voor een onenightstand. Hoe dan ook, de meeste vrouwen – of ze nou klein zijn of niet – vallen op 'normale' lange jongens.

Doet het pijn als een vrouw je niet wil vanwege je lengte?
Neuh, niet echt – ik heb het feit dat onze maatschappij een bepaalde perfectie als de norm ziet inmiddels wel geaccepteerd.

Moet je weleens lachen om grappen over kleine mensen?
Mijn vrienden maken grapjes over m'n lengte, en dat is prima. Ik ben ook erg fan van het Duitse gezegde "Lügen haben kurze Beinen" [leugens hebben korte benen]. Als iemand retorisch vraagt of ik gehandicapt ben, zeg ik altijd iets van: "Ja, dat is wel wat er op mijn gehandicaptenpas staat ja – wil je 'm zien?" Ik denk dat het kut zou zijn als vreemden me alleen zouden benaderen omdat ik een dwerg ben, maar dat gebeurt gelukkig nooit. Niettemin, ik maak ook graag grapjes over m'n lengte – op verkleedfeestjes ga ik graag als elf.

Wat vind je ervan dat Dwergwerpen een daadwerkelijk bestaande activiteit is die mensen kunnen doen op feestjes?
Tot nu toe heeft er nog nooit iemand gevraagd of-ie met me mocht gooien, gelukkig. Maar ja, er zijn plekken waar ze kleine mensen inhuren voor hun lengte, en ik vind dat dat verboden zou moeten worden.

Koop je je kleren altijd op de kinderafdeling?
Nee, dat is niet nodig. Maatje S of XS past me meestal prima, en m'n schoenmaat is 38 of 39. Ik koop m'n kleding dus gewoon op dezelfde plekken als anderen. M'n huis ziet er ook vrij normaal uit. Als ik ergens niet bij kan, pak ik gewoon een stoel.

Vind je het vervelend als mensen je schattig vinden, vanwege je lengte?
Ja, mensen noemen me weleens – midden op straat – lief of schattig, en dat irriteert me mateloos. Maar als dat gebeurt, wat trouwens niet heel vaak is, zijn de mensen die dat zeggen meestal dronken. Niet dat dat het minder irritant maakt. Ik wil dat mensen me als een persoon zien, en me niet reduceren tot m'n lengte.

Wat zou je doen als je op een dag wakker wordt en opeens net zo groot bent als een gemiddeld mens?
Ik ben klein, nou en? Ik kan eten en drinken en voetballen, uitgaan en dansen. Ik voel me niet beperkt door m'n lengte, en zou niets anders doen als ik opeens langer was.