De wereld is een brute en zinloze plek die wemelt van de pooiers, oplichters en gemuteerde wolven. En wie voelt zich daar nou niet klote en verdrietig over? Antwoord: mensen met hobby’s. Mensen die ergens zo in opgaan dat er geen tijd meer is voor ellende. Of is dat te kort door de bocht? Om hier achter te komen interviewde ik een paar beleefde maar lichtelijk achterdochtige mannen van de Melbourne Model Railway Society.
David, secretaris van de clubVICE: Hoi David. Hoe word je gelukkig?
David: Ik denk je iets moet doen wat je leuk vindt met een groep gelijkgestemden. Dan heb je ook sociale interactie.Maar waarom modeltreinen?
Dat weet ik ook niet. Ik denk dat het bij mij in m’n bloed zit. Mijn overgrootvader was een treinmachinist. Mijn grootvader wou ook machinist worden, maar hij was kleurenblind, dus dat kon niet. Maar ja, het zit dus in m’n bloed.Ik zie hier geen vrouwen. Hoe komt dat?
De treinenwereld is een mannenwereld. Er is wel een vrouw lid van de vereniging, maar ik heb haar nog nooit ontmoet.Wat vond je het leukst aan deze avond?
Het leukste aan vanavond was dat we erdoorheen zijn gekomen zonder drama’s. Eén van de treinen ontkoppelde wel een paar keer bij mijn station. Ik kon zien dat de koppelaar niet helemaal goed zat, dus haalde ik ‘m van de rails af. Als mensen me de juiste treinen in de juiste volgorde sturen, is het leuk. Als de volgorde niet meer klopt en je niet meer weet wat er gebeurt, dan is het frustrerend. Als de treinen gewoon rijden zonder drama’s of botsingen, dan is dat het leukste deel van de avond.Ben je gelukkig?
Ja.Reg, penningmeesterHoi Reg. Hoe word je gelukkig?
Reg: Om gelukkig te zijn moet je om te beginnen een goed gezinsleven hebben. Als je getrouwd bent, moeten de sfeer thuis en je relatie goed zijn. Getrouwde mensen staan onder meer druk dan alleenstaanden.En wat vind je zo leuk aan treintjes?
Ik weet het niet echt. Waarschijnlijk de vorm en het geluid. Ik stelde me altijd voor hoe het zou zijn om ze te besturen.Kun je die fantasie beschrijven?
Het is de opwinding van de hoge snelheid, en dat je de controle hebt over zo’n monster. Dat jij degene bent die bepaalt wanneer de trein rijdt, en wanneer hij stopt.Dus macht maakt gelukkig?Nou, niet echt, maar misschien was dat wel de onbewuste gedachte erachter. Ik denk dat je macht en controle kunt vergelijken. Omdat je, in de positie waarin jij nu zit, meer macht en controle zult krijgen naarmate je verder komt in je beroep, of je dat nou wilt of niet. Zo ging het ook bij mij. Het kan bijdragen aan geluk als je het op de juiste manier gebruikt.Ben jij gelukkig?
Ja, absoluut. Ik zou zeggen dat de modeltrein een hobby is waarbij iedereen welkom is, waar je andere mensen ontmoet die dezelfde interesse hebben als jij, en waarover je ook kunt praten in een ruimte die hier los van staat. Als ik bijvoorbeeld vanavond met één van m’n collega’s naar huis rijd, dan praten we ook over treinen.Warwick, voorzitterHoi Warwick. Hoe word je gelukkig?
Ik denk dat zolang je gezond bent, je al heel veel hebt. En redelijke financiële omstandigheden zijn ook belangrijk. Ik heb genoeg om goed van te leven en de dingen te doen die ik wil doen.Je hebt dus geld nodig om gelukkig te zijn?
Je moet genoeg hebben om van te kunnen leven.En seks?
Nee, dat houdt op een gegeven moment op. Maar je kunt er nog steeds aan denken.Maar toen je jonger was?
Oh ja, het hoort bij het leven. Het houdt de wereld draaiende, toch?Is het belangrijk om een hobby te hebben?
Ja. Kijk, ik ben al 16 jaar met pensioen, wat best goed is. Veel mensen krijgen die kans niet. Sommigen sterven eerder, en ik denk dat het degenen zijn die geen andere interesses hebben, die vroeger sterven.Adverteert de club ook met de gezondheidsvoordelen van een hobby?Nee. Er komen sowieso niet veel nieuwe leden bij. Dat gebeurt bij veel clubs, niet alleen bij modeltreinenclubs. De ledenaantallen worden kleiner. Jongere mensen zijn gewoon niet geïnteresseerd in clubs en verenigingen.Waarom blijf jij wel geïnteresseerd?
Ik had altijd al interesse in mechanische dingen. Het was de kracht en het geluid en de geur van treinen, en alles wat erbij hoort. Nu is het een vorm van nostalgie.En ben je gelukkig?
Ja, zo gelukkig als maar kan. Ik ben erg tevreden met het leven dat ik heb gehad. Wanneer ik dood ga zal ik zeggen—of nou ja, ik zal het niet meer kunnen zeggen, maar—dat ik het goed heb gehad. Ik heb soms kleine kwaaltjes en pijntjes, maar niets ernstigs. Ik mag niet klagen, denk ik.
Advertentie
David: Ik denk je iets moet doen wat je leuk vindt met een groep gelijkgestemden. Dan heb je ook sociale interactie.Maar waarom modeltreinen?
Dat weet ik ook niet. Ik denk dat het bij mij in m’n bloed zit. Mijn overgrootvader was een treinmachinist. Mijn grootvader wou ook machinist worden, maar hij was kleurenblind, dus dat kon niet. Maar ja, het zit dus in m’n bloed.Ik zie hier geen vrouwen. Hoe komt dat?
De treinenwereld is een mannenwereld. Er is wel een vrouw lid van de vereniging, maar ik heb haar nog nooit ontmoet.Wat vond je het leukst aan deze avond?
Het leukste aan vanavond was dat we erdoorheen zijn gekomen zonder drama’s. Eén van de treinen ontkoppelde wel een paar keer bij mijn station. Ik kon zien dat de koppelaar niet helemaal goed zat, dus haalde ik ‘m van de rails af. Als mensen me de juiste treinen in de juiste volgorde sturen, is het leuk. Als de volgorde niet meer klopt en je niet meer weet wat er gebeurt, dan is het frustrerend. Als de treinen gewoon rijden zonder drama’s of botsingen, dan is dat het leukste deel van de avond.Ben je gelukkig?
Ja.Reg, penningmeesterHoi Reg. Hoe word je gelukkig?
Reg: Om gelukkig te zijn moet je om te beginnen een goed gezinsleven hebben. Als je getrouwd bent, moeten de sfeer thuis en je relatie goed zijn. Getrouwde mensen staan onder meer druk dan alleenstaanden.
Advertentie
Ik weet het niet echt. Waarschijnlijk de vorm en het geluid. Ik stelde me altijd voor hoe het zou zijn om ze te besturen.Kun je die fantasie beschrijven?
Het is de opwinding van de hoge snelheid, en dat je de controle hebt over zo’n monster. Dat jij degene bent die bepaalt wanneer de trein rijdt, en wanneer hij stopt.Dus macht maakt gelukkig?Nou, niet echt, maar misschien was dat wel de onbewuste gedachte erachter. Ik denk dat je macht en controle kunt vergelijken. Omdat je, in de positie waarin jij nu zit, meer macht en controle zult krijgen naarmate je verder komt in je beroep, of je dat nou wilt of niet. Zo ging het ook bij mij. Het kan bijdragen aan geluk als je het op de juiste manier gebruikt.Ben jij gelukkig?
Ja, absoluut. Ik zou zeggen dat de modeltrein een hobby is waarbij iedereen welkom is, waar je andere mensen ontmoet die dezelfde interesse hebben als jij, en waarover je ook kunt praten in een ruimte die hier los van staat. Als ik bijvoorbeeld vanavond met één van m’n collega’s naar huis rijd, dan praten we ook over treinen.Warwick, voorzitterHoi Warwick. Hoe word je gelukkig?
Ik denk dat zolang je gezond bent, je al heel veel hebt. En redelijke financiële omstandigheden zijn ook belangrijk. Ik heb genoeg om goed van te leven en de dingen te doen die ik wil doen.Je hebt dus geld nodig om gelukkig te zijn?
Je moet genoeg hebben om van te kunnen leven.
Advertentie
Nee, dat houdt op een gegeven moment op. Maar je kunt er nog steeds aan denken.Maar toen je jonger was?
Oh ja, het hoort bij het leven. Het houdt de wereld draaiende, toch?Is het belangrijk om een hobby te hebben?
Ja. Kijk, ik ben al 16 jaar met pensioen, wat best goed is. Veel mensen krijgen die kans niet. Sommigen sterven eerder, en ik denk dat het degenen zijn die geen andere interesses hebben, die vroeger sterven.Adverteert de club ook met de gezondheidsvoordelen van een hobby?Nee. Er komen sowieso niet veel nieuwe leden bij. Dat gebeurt bij veel clubs, niet alleen bij modeltreinenclubs. De ledenaantallen worden kleiner. Jongere mensen zijn gewoon niet geïnteresseerd in clubs en verenigingen.Waarom blijf jij wel geïnteresseerd?
Ik had altijd al interesse in mechanische dingen. Het was de kracht en het geluid en de geur van treinen, en alles wat erbij hoort. Nu is het een vorm van nostalgie.En ben je gelukkig?
Ja, zo gelukkig als maar kan. Ik ben erg tevreden met het leven dat ik heb gehad. Wanneer ik dood ga zal ik zeggen—of nou ja, ik zal het niet meer kunnen zeggen, maar—dat ik het goed heb gehad. Ik heb soms kleine kwaaltjes en pijntjes, maar niets ernstigs. Ik mag niet klagen, denk ik.