Na een weekje Eurosonic Noorderslag heeft BlackboxRed niet alleen een hoop marketinglui uit de muziekwereld achter zich aan lopen, maar ook een nieuwe video voor The Wild om aan de wereld te presenteren. Het Leeuwardse boy/girl duo maakt de vraag naar gehoorbescherming al een tijdje groter dan het aanbod met hun luide grunge liedjes waarin tijd om te ademen maar schaars is. Check de video hierboven en lees hieronder het interview met de twee.Noisey: Hey! Hoe was Noorderslag?
Eva: Heel vet en super druk. We hebben heel de week gratis showcases gespeeld op Eurosonic, en dan gisteravond nog Noorderslag. Dat laatste was wel echt een hoogtepuntje. Het publiek stond zelfs buiten en er kwam niemand meer in.Lekker! Ik zou jullie muziek op het eerste gehoor eigenlijk gewoon rock willen noemen. Mag dat?
Eva: Nou, we noemen het zelf liever grunge; de wat rauwere variant van rock. Met ons nieuwe album The Gunner and The Ghost hebben we het genre ‘ghost grunge’ aangenomen, door het spookachtige, wijde geluid.Hoe is dat album zo spookachtig geworden?
Stefan: We hebben het opgenomen in een oud landhuis in Frankrijk. Daar hebben we geëxperimenteerd met grote ruimtes zoals de badkamer en keuken. Daardoor werd het geluid nét wat anders.Wat bracht jullie op zo’n locatie?
Stefan: Een vriend van ons heeft een reizende studio en neemt op allemaal rare plekken op. Denk aan vliegtuighangars, kastelen, en nu dus een landhuis waar wij een weekje hebben gezeten.Jullie maken een aardige muur van geluid met z’n tweeën. Komen jullie wel eens handen tekort?
Eva: Nee, eigenlijk niet. Het is voor ons juist de uitdaging om het als duo te doen, en er op die manier zoveel mogelijk geluid uit te krijgen. Dat vinden we het leukste om te doen; hoe kunnen we een nummer maken met de middelen die we hebben. Met ze tweeën aan één stuk door pompen is makkelijk, maar ruimtes openlaten om details aan te brengen is een uitdaging.Als ik naar de tracklist kijk van jullie album zie ik titels die wat weg hebben van een sprookje…
Eva: Het is niet per se een doorlopend verhaal, maar elk nummer heeft wel een terugkerend thema, namelijk het gevecht tussen twee mensen.Toch niet een strijd tussen jullie tweeën hé?
Eva: Misschien soms wel onbewust. Op het podium voer je toch samen een soort oorlog met je instrumenten. Het is altijd heel energiek en je knalt alles eruit. Maar de nummers gaan niet allemaal over onszelf. De liedjes gaan vaak over vrouwen in een strijd.Dat klinkt bijna feministisch.
Eva: Dat klinkt wel een beetje zo. We houden ons veel bezig met vrouwen in muziek en kunst, en dat biedt veel inspiratie voor de verhalen die we willen vertalen naar liedjes.
Advertentie
Eva: Heel vet en super druk. We hebben heel de week gratis showcases gespeeld op Eurosonic, en dan gisteravond nog Noorderslag. Dat laatste was wel echt een hoogtepuntje. Het publiek stond zelfs buiten en er kwam niemand meer in.Lekker! Ik zou jullie muziek op het eerste gehoor eigenlijk gewoon rock willen noemen. Mag dat?
Eva: Nou, we noemen het zelf liever grunge; de wat rauwere variant van rock. Met ons nieuwe album The Gunner and The Ghost hebben we het genre ‘ghost grunge’ aangenomen, door het spookachtige, wijde geluid.Hoe is dat album zo spookachtig geworden?
Stefan: We hebben het opgenomen in een oud landhuis in Frankrijk. Daar hebben we geëxperimenteerd met grote ruimtes zoals de badkamer en keuken. Daardoor werd het geluid nét wat anders.Wat bracht jullie op zo’n locatie?
Stefan: Een vriend van ons heeft een reizende studio en neemt op allemaal rare plekken op. Denk aan vliegtuighangars, kastelen, en nu dus een landhuis waar wij een weekje hebben gezeten.Jullie maken een aardige muur van geluid met z’n tweeën. Komen jullie wel eens handen tekort?
Eva: Nee, eigenlijk niet. Het is voor ons juist de uitdaging om het als duo te doen, en er op die manier zoveel mogelijk geluid uit te krijgen. Dat vinden we het leukste om te doen; hoe kunnen we een nummer maken met de middelen die we hebben. Met ze tweeën aan één stuk door pompen is makkelijk, maar ruimtes openlaten om details aan te brengen is een uitdaging.Als ik naar de tracklist kijk van jullie album zie ik titels die wat weg hebben van een sprookje…
Eva: Het is niet per se een doorlopend verhaal, maar elk nummer heeft wel een terugkerend thema, namelijk het gevecht tussen twee mensen.Toch niet een strijd tussen jullie tweeën hé?
Eva: Misschien soms wel onbewust. Op het podium voer je toch samen een soort oorlog met je instrumenten. Het is altijd heel energiek en je knalt alles eruit. Maar de nummers gaan niet allemaal over onszelf. De liedjes gaan vaak over vrouwen in een strijd.Dat klinkt bijna feministisch.
Eva: Dat klinkt wel een beetje zo. We houden ons veel bezig met vrouwen in muziek en kunst, en dat biedt veel inspiratie voor de verhalen die we willen vertalen naar liedjes.