Yeezus is één jaar oud!

Waar was jij toen Yeezus uitkwam? Op internet aan het zoeken naar een link? Naar de winkel aan het rennen voor een leren joggingbroek? Negatieve tweets aan het plaatsen tijdens je eerste luistersessie? Waar je ook was en wat je er ook van vond, je leeft sindsdien in het post-Yeezus tijdperk. Een nieuwe periode in zowel Muziek, Fashion als Internetland. Het album eindigde in vrijwel alle eindejaarslijstjes, de modewereld kan sindsdien niet meer zonder Kanye en viral Kanye-video's zijn niet meer weg te denken uit het landschap van internetland. Vandaag is het precies een jaar geleden dat Yeezus officieel uitkwam. Een soort kerstmis 2.0 dus. Een perfect moment om even terug te blikken op één jaar Yeezus.

Het tofste commentaar op Yeezus vond ik misschien wel dat van SPIN magazine die zei: “Yeezus is een hiphopalbum, geen rapalbum.” Ze bedoelen daarmee dat hiphop, in tegenstelling tot rap, altijd al ging om lawaai maken, afzetten en frustratie. Hiphop is rap met een punkhouding dus (en rap is hiphop zonder punkhouding?). Zo punk als Yeezus was hiphop al een tijdje niet geweest. Kanye hint zelf ook duidelijk naar zijn punk invloeden door middel van een nummer als Black Skinhead, maar ook in de bijbehorende fash.

Gevoelsmatig snapt iedereen dat meer beter is dan minder. Minimalisme is dan ook iets wat tegen de natuur van de mens ingaat, zeker de natuur van een rapper die gefixeerd is op high-end designerkleding, gouden schakelkettingen, en het inhuren van grote orkesten om zijn muziek uit te voeren. Toch heeft Kanye de perfecte toepassing voor minimalisme gevonden, zonder daarvoor al te veel op zijn weelde te hoeven inleveren. Het resultaat mag er wezen en de invloed ervan was al snel na het uitkomen van de plaat terug te horen in werk van anderen. De kale westcoast sound Dj Mustard begon aan te slaan en Danny Browns album Old geeft een goed idee van hoe post-Yeezus rap kan gaan klinken.

Het coolste aan Yeezus is niet de megalomane lyrics, het zangstuk van Chief Keef of de krankzinnige beats, maar simpelweg hoe het klinkt. Yeezus is voor een hiphopplaat super fijnzinnig gemixt. Kanye is er als een van de eerste grote rapper/producers in geslaagd hiphop te laten klinken als een serieus genre. Niet langer wordt de muziek benaderd als een beat en een rapspoor. Het wordt meer dan ooit benaderd als kunstvorm.

Een van de voordelen van samenwerken met Kanye is de gratis blogosphere passe-partout die je erbij krijgt. Naast wat grote namen als Daft Punk en HudMo had Yeezy ook een rijtje veelbelovende jonge gasten bij de productiecredits staan, waaronder de Parijse producer Gesaffelstein, UK's Evian Christ en de soundscape kunstenaar Arca uit Venezuela. Een van de nadelen aan samenwerken met Kanye is dat je voortaan zal worden aangehaald als 'de producer die samenwerkte met Kanye'. Tja.

Sinds Yeezus is er geen dag in mijn leven geweest waarop ik niet met Kanye zijn privéleven ben geconfronteerd. Zo weet ik tegen wil en dank dat de beste man tegen een paaltje is gelopen, heeft gekabelbaand in Mexico, en heb ik uitgebreide fotoverslagen van zowel zijn live-concerten als bruiloft voorbij zien komen. Kanye staat zo vaak op mijn facebookwall dat ik soms vergeet dat hij in het echt helemaal geen goede vriend van me is.

Hoewel we hem in het verleden flink hebben lopen dollen, heeft Kanye uiteindelijk toch het hoogste woord gekregen. We hebben ons erbij neergelegd dat hij nu eenmaal een eindeloos getalenteerde omnipotente zonnegod is. Heeft Kanye gezegd dat hij de grootste ster van het universum is? Verbaasd me niks. Is het wetenschappelijk bewezen dat hij de nazaat van Jezus is? Geloof ik graag.

Hoeveel grafische zwartwit prints heb je de afgelopen tijd gezien in fashionland? Om nog maar te zwijgen over het aantal leren jogginbroeken…

Of dit te danken is aan Kanye of aan mij is de eeuwige kwestie van de kip op het ei, maar feit blijft dat er voor Yeezus noch een kip, noch een ei was.

Wat Yeezus zo rauw en industrieel laat klinken is de distortion die op vrijwel ALLES zit. Deze shortcut naar een agressieve sound is de rest van hiphop niet ontgaan. Zo zit er tegenwoordig distortion op P. Diddy's stem, 2 Chainz zijn adlibs en Metro Boomin zijn 808's. Je mag zelf weten of dat iets goeds is of niet. Hint: het is te gek.

Voor iedereen die zich afvroeg waarom dubstep niet meer cool is: Yeezus is het antwoord. Kanye vermoordde het genre met voorbedachte rade. Van te voren was aan het hele team duidelijk doorgegeven dat er 'geen bass wobbles die aan dubstep doen denken' op het album mochten komen. Heb jij sinds Yeezus nog ergens een bass wobble gehoord? Dat dacht ik al.

Vergeet Bitcoin, er komt een nieuw online betaalmiddel: Coinye West

Sippe Kanye vindt kabelbanen stom | NOISEY

CORRECTIE: Kanye vindt Kabelbanen WÉL leuk | NOISEY