De ‘geïnteresseerd’-knop van Facebook is goed bezig livemuziek naar de klote te helpen

‘Vroeger was alles beter’ of ‘Ik ben te laat geboren’ – we kennen allemaal wel van die mensen die vinden dat het hoogtepunt van de menselijke samenleving zich ergens in de jaren zestig bevond. Maar dat is natuurlijk niet waar. Kanker is vandaag een stuk beter te behandelen, mensen met een niet-blanke huidskleur hoeven niet meer hun buszitje af te staan, en vrouwen zien we doorgaans niet meer als een vaatwasser met ledematen.

Maar als nostalgische neo-hippies terugverlangen naar de roaring sixties omwille van de muziek – bijvoorbeeld naar het concert van de Rolling Stones in Scheveningen waar de toen nog jonge rockers vroegtijdig het podium moesten verlaten omdat het publiek te wild werd – begrijp ik dat volkomen. Want muziek is tegenwoordig niet meer zo belangrijk voor ons. Mensen lijken alleen nog maar enthousiast te worden over kookprogramma’s met Sergio ‘lekkeh gerechje’ Herman, en rijen hysterische mensen vind je enkel nog voor de deur van een Applestore.

En juist nu lanceert Facebook de interested-optie. Terwijl je vroeger de simpele keuze had tussen should I stay or should I go, geeft Facebook je nu de optie om aan te geven dat je geïnteresseerd bent – een leeg statement dat niets zegt. Ik ben ook geïnteresseerd in de meerslachtelijke voortplanting van slakken of de vraag of Sophie Hilbrand het toiletpapier opfrommelt of opvouwt voor ze er haar gat mee schoonveegt, maar wanneer Kendrick Lamar naar België (of Nederland) komt, ben ik niet gewoon geïnteresseerd, dan kunnen de propere billen van Sophie me nog maar weinig schelen.

Ik vraag me af waarom Mark Zuckerberg een nieuw knopje voor zijn website wilde. Mensen klikken toch al jaren op attend zonder daadwerkelijk naar het event te gaan? Waarschijnlijk deed hij het om dezelfde reden waarom we foto’s delen van de truffellasagne die we als avondeten hebben gemaakt: om de wereld te tonen hoe goed we wel niet bezig zijn en hoe ontzettend bijzonder ons sociale leven is.

Wat gaat er om in een mens wanneer hij op de interesse-knop drukt? “Oh, ik zie dat The Libertines op 2 maart in Paradiso staan. Ik heb ze altijd al goed gevonden, vooral Pete Doherty want met hem weet je nooit wat je moet verwachten. Maar misschien is mijn oma dan jarig, of sterft mijn hond, of heb ik dan de laatste les van mijn cursus stempelen met knolgroenten waaraan ik wilde beginnen. Weet je wat? Ik klik op geïnteresseerd en dan weet de hele wereld dat ik er tenminste over heb nagedacht om te gaan. Dat telt ook.”

Nou nee, dat telt niet. Uiteindelijk eindigt een mens met een waslijst aan potentiële topavonden die hij aan zich voorbij laat gaan, omdat hij liever twintig afleveringen van een serie over een malafide scheikundeleraar achter elkaar kijkt. Evenementen zijn opties geworden, een lijst van dingen die eventueel, waarschijnlijk of heel misschien mogelijk zijn. Maar een concert zou iets moeten zijn waar je naar uitkijkt, geen neppe smaakmaker die je muzikale identiteit uitdraagt. Hebben mensen met valse interesses überhaupt wel een identiteit, vraag ik me af?

Desalniettemin staat Facebook het nu toe om geveinsde interesse te tonen. Als we niet oppassen zien we in de grauwe toekomst Kendrick Lamar alleen nog maar als hologram op onze telefoon. Als interesse tonen genoeg is, waar gaat het dan heen met de wereld? Naar de Filistijnen, kan ik je vertellen. Ieder greintje van engagement verdwijnt via de glaskabel naar de bodem van de oceaan. Ik ben absoluut niet geïnteresseerd in de interested-knop.

Nog een Noisey toptip om mee af te sluiten: The Libertines staan echt op 2 maart in Paradiso en we raden je ten stelligste aan tickets te bestellen, op AANWEZIG te zetten en dan verdomme ook echt te gaan.