FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Ebola-pop neemt Liberia over

Deze muziek gaat over bloed, spuug, urine, ontlasting, zweet en sperma, maar heeft gek genoeg niets met black metal te maken.

Er gebeuren een hoop vreselijke dingen in de wereld op dit moment; en bij de meesten daarvan gaat het om mensen die doodgaan. Palestina is fucked, Irak is fucked, Oekraïne is fucked, en elke dag produceren de media wel weer een nieuw verhaal over een vliegtuigramp of één of ander gewelddadig protest. Met zoveel helse shit is het zelfs mogelijk om de Ebola-epidemie te vergeten, ondanks het feit dat meer dan 1500 mensen in West Afrika hieraan zijn overleden sinds de uitbraak eerder dit jaar. De ziekte is momenteel wijdverspreid over Sierra Leone, Guinee en Liberia.

Advertentie

Eén van de redenen waarom Ebola zich maar blijft verspreiden in de regio is door het gebrek aan informatie over de ziekte. Analfabetisme is in Liberia bijvoorbeeld nog steeds een groot probleem, minder dan 45% is geletterd en dit maakt het moeilijk om informatie over de ziekte over te brengen. Alle vormen van preventie zijn al uitgetest: de president heeft zijn ambtenaren bevolen een maand thuis te blijven, in augustus werd het matrozen verboden om hun schip te verlaten, en er is een quarantainegebied uitgezet in de hoofdstad van het land. Het meest interessante is echter de actie van Liberiaanse muzikanten die zelf de verantwoordelijkheid hebben genomen om het bewustzijn over Ebola te verhogen.


In de afgelopen maanden heeft een golf van Ebola-muziek het land overspoeld. Artiesten zoals Tan, die geheel R. Kelly-stijl, een nummer uitbracht met de naam State Emergency. Of Shadow, het Liberiaanse antwoord op D12, met Ebola in Town. Dit zijn de enige songs die gaan over bloed, spuug, urine, ontlasting, zweet en sperma die niet zijn geschreven door black metalbands.


Een woordvoerder van Unicef, Rukshan Ratnam, vertelde me dat hij gelooft dat muziek helpt om misvattingen over ebola in Liberia weg te nemen, het kan bijvoorbeeld dienen als hulpmiddel voor vrijwilligers die langs de deuren gaan. Naast muziek gebruiken ze posters, flyers, radiojingles, films en video om zoveel mogelijk mensen te bereiken, gericht op zowel tieners als op andere doelgroepen.

Ik sprak met Mr F.A. of HipCoKings, die Ebola is Real uitbracht: een song met pakkende teksten als ‘when your monkey want play, don’t play with him’ (er bestaan zorgen dat de ziekte zich verspreidt door middel van bavianen). Het nummer eindigt met instructies over het tegengaan van de verspreiding van de ziekte, inclusief de wijze waarop traditionele begrafenissen gehouden kunnen worden zonder dat er meer mensen in gevaar komen. Het is het meest gedraaide nummer op de Liberiaanse TV en radio op dit moment.


Noisey: Ebola Is Real is een opmerkelijke titel, mensen wisten toch wel dat ebola echt was?
Aanvankelijk geloofde niemand dat ebola hier was. Iedereen dacht dat het onderdeel was van een smerig politiek spel. Maar toen er mensen stierven vonden wij dat muziek de beste manier was om deze boodschap over te brengen.

Hoe moeilijk was het om deze instructies in je teksten te verwerken?
Ik weet eigenlijk niet eens hoe het lied en de teksten samenkwamen, maar het plan was om het catchy en eenvoudig te maken zodat de mensen de boodschap zouden begrijpen. En het werkt.

Hoe is het nummer ontvangen in Monrovia?
Verrassend genoeg heeft het een behoorlijk impact gehad. Mensen vinden het geweldig. Ik hoor ze It’s Real zingen en ze praten over hun favoriete stukken uit het lied; dat doet me goed. De boodschap is overgekomen.