Als kind verbleef Lizan Freijsen weleens in houten vakantiehuisjes, met van die hardnekkige vochtplekken op het plafond. “Iedere avond staarde ik naar het plafond boven mijn stapelbed,” vertelt de kunstenaar uit Zwijndrecht. “In die vlekken begon ik na een tijdje van alles te zien. Eerst was ik er wat bang voor, maar na een tijdje werd het steeds interessanter.” Het was een fascinatie die eigenlijk nooit is opgehouden, want inmiddels laat Freijssen zich er ook in creatieve zin door inspireren. Ze maakt organische en kleurrijke tapijten, stuk voor stuk gebaseerd op de schoonheid van vochtplekken en schimmels.
Advertentie
De ene vochtplek is de andere niet, en Freijssen heeft zo haar voorkeuren. Zo raakte ze al snel gefascineerd door vochtplekken op zachtboardplafonds en korstmossen. “De vochtplekken op zachtboardplafonds zijn als een aquarel, met bruine randen die van vorm veranderen. Korstmossen zijn een soort organismen die bestaan uit een symbiose tussen een schimmel en een alg. Ze hebben grillige vormen en groeien alleen op bomen en stenen ondergronden, en door dat laatste kwam ik op het idee om wand- en vloertapijten te gaan maken.” Freijsen gebruikt vlekken uit haar eigen omgeving en heeft daarnaast de beschikking over samples die ze van het CBS Fungal Biodiversity Centre in Utrecht kreeg. Het onderzoekscentrum doneerde haar een diverse collectie van zes weken oude samples van schimmels, die ze anders weg hadden gedaan. “Met een lichtbron zie je dat iedere schimmel zijn eigen schoonheid heeft.”
Om de tapijten te maken, fotografeert Freijsen deze sporen van verval vanuit allerlei verschillende hoeken – alle details moeten goed te zien zijn. Op basis van de foto’s maakt ze de ontwerpen voor haar tapijten, die ze vervolgens met een tufttechniek vervaardigde in samenwerking met productonwikkelaars van het Textielmuseum in Tilburg. Bij deze speciale techniek worden er wollen draden door middel van luchtdruk door een stramien geschoten. Het is perfect om het harige uiterlijk van een schimmel het beste te benaderen.“Natuurlijk vinden veel mensen schimmels vies, en vaak zelfs een beetje eng,” zegt Freijsen. “Sommige schimmels zijn natuurlijk ook niet goed voor onze gezondheid, maar ze worden bijvoorbeeld ook gebruikt in ons voedsel, zoals in yoghurt en kaas. Het zijn hele nuttige organismen, die nog ongelofelijk mooi kunnen zijn ook. Daarnaast zijn de schimmels de grondstof van de toekomst. We mogen ze best wat meer omarmen.” Bekijk hieronder meer werk van Lizan Freijsen, en bezoek hier haar website.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
De ene vochtplek is de andere niet, en Freijssen heeft zo haar voorkeuren. Zo raakte ze al snel gefascineerd door vochtplekken op zachtboardplafonds en korstmossen. “De vochtplekken op zachtboardplafonds zijn als een aquarel, met bruine randen die van vorm veranderen. Korstmossen zijn een soort organismen die bestaan uit een symbiose tussen een schimmel en een alg. Ze hebben grillige vormen en groeien alleen op bomen en stenen ondergronden, en door dat laatste kwam ik op het idee om wand- en vloertapijten te gaan maken.” Freijsen gebruikt vlekken uit haar eigen omgeving en heeft daarnaast de beschikking over samples die ze van het CBS Fungal Biodiversity Centre in Utrecht kreeg. Het onderzoekscentrum doneerde haar een diverse collectie van zes weken oude samples van schimmels, die ze anders weg hadden gedaan. “Met een lichtbron zie je dat iedere schimmel zijn eigen schoonheid heeft.”
Om de tapijten te maken, fotografeert Freijsen deze sporen van verval vanuit allerlei verschillende hoeken – alle details moeten goed te zien zijn. Op basis van de foto’s maakt ze de ontwerpen voor haar tapijten, die ze vervolgens met een tufttechniek vervaardigde in samenwerking met productonwikkelaars van het Textielmuseum in Tilburg. Bij deze speciale techniek worden er wollen draden door middel van luchtdruk door een stramien geschoten. Het is perfect om het harige uiterlijk van een schimmel het beste te benaderen.“Natuurlijk vinden veel mensen schimmels vies, en vaak zelfs een beetje eng,” zegt Freijsen. “Sommige schimmels zijn natuurlijk ook niet goed voor onze gezondheid, maar ze worden bijvoorbeeld ook gebruikt in ons voedsel, zoals in yoghurt en kaas. Het zijn hele nuttige organismen, die nog ongelofelijk mooi kunnen zijn ook. Daarnaast zijn de schimmels de grondstof van de toekomst. We mogen ze best wat meer omarmen.” Bekijk hieronder meer werk van Lizan Freijsen, en bezoek hier haar website.
