Fuck seks

De laatste keer dat ik seks had, wist ik al na een paar stoten dat ik er helemaal klaar mee was. Het was een geplande afscheidsbeurt met mijn ex-vriendje, een paar uur voordat ik op m'n enkele vlucht terug naar huis zou stappen. Terwijl ik lag te piekeren of mijn handbagage wel in het bagagevak zou passen, zag ik opeens mijn hele seksleven aan me voorbij flitsen. Het duurde niet erg lang.

Ik had de man die op dat moment in me zat een jaar daarvoor ontmoet. Ik was net 21 geworden, en begon langzamerhand bang te worden dat ik misschien wel lang genoeg maagd zou blijven om m'n eigen realityshow op TLC te krijgen. Ik was aan het wachten op het perfecte moment, met de perfecte man, op het perfecte berenvel naast de perfecte openhaard. In plaats daarvan werd het "Tom", ergens in eind juni, op een vouwbed in de logeerkamer van het appartement van mijn neef. Tom was een aardige jongen, die bovendien mijn youtubefilmpjes grappig vond. We hadden elkaar toevallig ontmoet in een bar in New York. Na twee weken vroeg hij of ik z'n vriendin wilde zijn, en de volgende dag liet ik me door hem ontmaagden.

We hielden van dezelfde films en hadden hetzelfde gevoel voor humor, maar de echte motor van onze relatie was seks. We gingen na een tijdje samenwonen, in de hoop verder aan onze carrières te kunnen werken in de stad. In plaats daarvan hadden we non-stop gedesillusioneerde, dronken seks – tot ons geld opraakte. Terwijl Tom voor de laatste keer halfslachtig m'n keel dichtkneep, beloofde ik mezelf dat ik m'n leven nooit meer zou laten ontsporen door m'n lendenen. Ik had genoeg van seks.

Mijn vrienden lachten me in eerste instantie uit. Ze vonden het zes maanden later nog steeds grappig, maar na negen maanden begonnen ze het deprimerend te vinden, en na een jaar onvoorstelbaar. Toen ik op achttien maanden zat, verwachtten ze bijna dat ik zou onthullen dat ik stiekem lid was van een geheimzinnige anti-seks-sekte. Nu ik al twee jaar droogsta, weet niemand meer wat ze met me aan moeten. Mensen hebben me foldertjes over demiseksualiteit toegestopt, en me pseudowetenschappelijke quizzen doorgestuurd die je seksuele oriëntatie helpen bepalen, maar die hebben allemaal niks afgedaan aan die ene grote les die ik trok uit mijn kortstondige seksleven: seks is contraproductief voor succes.

Ik vond het doodvermoeiend, een tijdsverspilling die niet de moeite waard was.

Ik heb het hier niet eens over de daad zelf. Het is het hele ritueel van flatteuze selfies en geforceerde dates en hersenloze gewauwel eromheen dat, voor mij, te veel van de kostbare minuten opslokt die we krijgen op deze planeet. De collectieve denkkracht die we besteden aan het regelen van seks, denken aan seks, en kijken naar seks op HBO zou beter ergens anders aan besteed kunnen worden. Het neemt zoveel ruimte in ons hoofd in.

Door al het werk en tijd en energie die ik in seks stak aan de kant te schuiven, kon ik me beter concentreren op mezelf. Dat klinkt misschien alsof ik te veel Oprah heb gekeken, maar luister nou even: zonder de afleiding van seks kreeg ik meer inzicht in wat er echt belangrijk is. Ik begon regelmatig naar een therapeut te gaan die ik vertrouw, en zij kreeg me zelfs zover dat ik weer de antidepressiva ging slikken waar ik een paar maanden eerder mee was gestopt (om, je raadt het al, meer te kunnen genieten van seks). Ik had een vaste kantoorbaan, ontdekte nieuwe hobby's, en kreeg m'n zaakjes genoeg op orde om weer te kunnen stoppen met mijn negen-tot-vijfbaan zodra ik genoeg geld had gespaard, en als freelancer aan de slag te gaan.

Ik zou liegen als ik zei dat ik seks niet mis. Maar ik mis het niet zo erg. En zeker niet genoeg om er de energie in te stoppen die ervoor nodig is. De waarheid is dat ik gelukkiger ben nu ik er niet over hoef na te denken.

Maar we maken allemaal weleens een foutje. Ik ben twee keer de mist in gegaan met online affaires met mensen die aan de andere kant van de VS woonden, en waarvan ik wist dat ik ze toch nooit in het echt zou ontmoeten. Elke keer dacht ik dat het me wat fraaie dickpics en een boost voor m'n zelfvertrouwen zou opleveren. Maar in plaats daarvan verloor ik telkens een maand in een waas van doorgedraaide hormonen en uitputtende pogingen om een vreemde te imponeren met vakkundig gecureerde snapchats. Ik schaamde me elke keer ook dat ik me door een penis had laten afleiden van mijn eigen doelen. Maar ik leerde ook een waardevolle les: zelfs cyberseks heeft niet genoeg emotionele lading om efficiënt te zijn.

Elke keer dat de verleiding om m'n levenswandel te vervuilen met seks de kop opsteekt, was ik die snel weg met herinneringen aan die ene keer dat ik per ongeluk een aflevering van Inside Amy Schumer keek. Ik geloof dat Schumer op een eenvrouwsmissie is om seks zo onappetijtelijk mogelijk te maken voor mij, en daar ben ik haar dankbaar voor.

Ik ben niet van plan om voor de rest van m'n leven seksloos te blijven. Als ik eenmaal tevreden ben met mijn persoonlijke en professionele vooruitgang, laat ik mezelf misschien wel weer afleiden. Maar idealiter zou die overgang gepaard gaan met een fikse diamanten ring. Mijn therapeut zegt dat ik een alles-of-nietsmentaliteit heb die niet gezond is, en daar heeft ze gelijk in. Maar ik ben toch trots dat ik de ballen heb om gek genoeg te zijn om 'nee' te zeggen tegen seks in de bloei van mijn leven, in de hoop dat het ooit, op de een of andere manier, z'n vruchten afwerpt.