Deze Belgische producers moet je kennen als je houdt van future sounds

Sinds de democratisering van DAW’s - oftewel Digital Audio Workstations - zoals Fruity Loops, Ableton en Logic (lees: PirateBay), is het niet meer zo uitzonderlijk om een producer tegen het lijf te lopen. Er zijn meer en meer mensen die tegenwoordig beats maken, tal van slaapkamers zijn omgetoverd tot home studios en de veelbelovende lo-fi tuinhuisbeats van je neef klinken hoe langer hoe beter.

Met beatbattles zoals Champion Sound en Made in Belgium van Lefto zijn er al enkele events die de future sound van België pushen, maar toch blijven er nog veel producers onder de radar liggen. VICE presenteert je daarom acht Belgische artiesten die ieder op hun eigen manier de grenzen opzoeken van de hedendaagse clubscene.

Dit Hasselts collectief spant momenteel de kroon wat jonge veelbelovende future beatmakers betreft. Susobrino, Pippin en Ashley Morgan leerden elkaar kennen op de Hogeschool PXL en zijn klaar om de Belgische scene op zijn kop te zetten. Dat deden ze trouwens al toen ze elks om beurt doodleuk Champion Sound wonnen.

Ze hebben alle drie een verschillende invalshoek en een uitgebreid kleurenpalet van sounds, afkomstig van alles wat op hun pad terecht komt, als het maar kan worden opgenomen met een fieldrecorder. VICE volgde hen trouwens al eerder tijdens hun creatieproces midden in de natuur, wat resulteerde in hun eerste release: Project Cucuron.

Suave samba ritmes, ophitsende gitaarlijnen en een flinke dosis expressieve kreten, gemixt met hedendaagse elektronische drums. Het is overduidelijk dat Suso Perez, een goedlachse kerel met Boliviaanse roots, niet alleen Latijns-Amerikaanse muziek beheerst maar er ook in slaagt om deze te verwerken in beats van formaat. Met tracks die de dansvloer in vuur en vlam zetten won hij tot twee keer toe Champion Sound. Zijn eerste album ‘La Hoja De Eucalipto’ is net uitgekomen op vinyl op het Portugese label XXIII en hij mocht onlangs een remix maken van the man OG Will Tura himself. Later dit jaar mogen we van hem nog een EP verwachten met enkel klassieke gitaarstukken.

Er bestaan geen grenzen in Pippin’s wereld. Alles is verbonden en net als hijzelf constant in beweging. Hoewel hij de tendens heeft om complexe ritmes te gebruiken, zijn deze allesbehalve een barrière om te kunnen relaten met zijn muziek. Al de klanken in zijn muziek zijn gebalanceerd, afgewogen en vervolgens verwerkt tot een organisch geheel waar ritme en melodie constant fluctueren in een doorlopend narratief.

Hoewel de melodieën in OMLA, zijn eerste EP, melancholisch kunnen zijn, zorgt hij er snel genoeg voor dat de drums een tegengewicht brengen, waardoor het energetisch blijft. Energie is zeker iets dat voelbaar is in zijn muziek vol opzwepende ritmische constructies met verschillende lagen van futuristische en traditionele klanken. Met nog een hondertal tracks op zijn harde schijf is het ongeduldig wachten tot zijn nieuwe creaties het daglicht zien.

Als LTGL schopte hij het al tot in L.A, waar hij optrad in hét Mekka van de progressieve hiphop scene: Low-End Theory, met de complimenten van The Gaslamp Killer. Zijn beats zijn rauw, energetisch, en zitten vol kleine verrassingen.

Na drie jaar uit de scene te zijn verdwenen is hij nu eindelijk terug. Met zijn nieuwe single ‘Seaweed & Algaes’ bewijst Ashley niet alleen dat zijn beats sprankelen van de originaliteit, maar dat hij deze belofte ook nakomt in zijn teksten.

In het verleden liet hij al zien hoe je een club afbreekt van achter zijn laptop, en nu doet hij dat ook op het podium, al rappend.

Zijn beats zijn een cross-over van sounds: experimentele club gemixt met jazzy akkoorden en gitaarsolo’s die Andre 3000 een glimlach op zijn gezicht zouden toveren. Met invloeden van Chon tot Hudson Mohawke mogen we ons verwachten aan een breed universum in Ashley’s debuut LETGOLETGOLETGO, dat binnenkort uitkomt.

Nee, dit is geen THX introtitel op crack, dit is Helenah.

Op zijn eerste album, dat uitkwam op 18 oktober op Brusselse label Montage Records, neemt Martijn de Bondt ons mee doorheen zijn sonisch dagboek. Lo-fi opnames worden door een reel-to-reel tape gehaald, een percussielokaal wordt opgenomen en vervolgens omgevormd door spectrale synthesizers tot er niets meer herkenbaar is.

Die sound is niet geheel onverwacht van iemand die eerder al een album maakte dat diende als de begeleiding van een stomme film. Het narratief aspect is altijd aanwezig en tastbaar in Martijn’s muziek, maar voordat hij zich in een comfort zone nestelt, is hij alweer verder naar het volgende. Zijn volgende album wordt dan ook een fusie tussen songwriting en elektronische muziek.

Vruchteloos Gehamer is de naam van de titel track van A z e r t y Klavierwerke’s laatste album. De titel is een ironisch dysfemisme voor het genre Hardcore, waar A z e r t y absoluut niet vies van is. Met een achtergrond als jazzpianist en componist besloot Alan Van Rompuy twee jaar geleden om zijn muzikale spectrum uit te breiden met elektronische klanken. Hevig beïnvloed door artiesten als Aphex Twin, Autechre en labels zoals Warp Records, gaat hij nu op zoek naar manieren om zijn eigen verbeelding over te brengen naar het publiek.

Met organische klanken uit alledaagse voorwerpen (zoals schelpen en tegels) maakt hij onorthodoxe combinaties die hij vervolgens tot een moes verwerkt, want alles moet uiteindelijk toch kapot. Alan houdt van extremen.

Hij is ook één helft van Vieze Meisje, een clubproject samen met Maya Mertens waarin hij de beats voorziet in november het voorprogramma speelt van LOOKMUMNOCOMPUTER. Verder mogen we dit jaar nog een nieuw album verwachten, met daarboven ook nog een klankvoorstelling samen met theatermaker Dounia Mahammed in Pilar.

Toen ze opgroeide, gebruikte SKY H1 cassettebandjes om Eurodance op te nemen, een invloed die jaren later nog steeds hoorbaar is in haar muziek. Gevormd door onder andere Bok Bok’s shows op Rinse FM en de mensen rondom haar, mag ze jaren later zelf op Rinse FM spelen, dé vooraanstaande pirate radio uit de U.K. die al jaren instaat voor het verspreiden van de meest frisse underground dance klanken.

Met releases op Berlijnse labels zoals Creamcake en PAN, heeft SKY H1 haar sound meteen ook gevestigd in een van de belangrijkste bedevaartsoorden voor vele elektronische muziekliefhebbers. Uit haar eclectische mixen spreekt een liefde voor verschillende stijlen (van UK-sounds tot progressieve ambient) en laat ze zien dat alles mogelijk is door originele combinaties die elkaar tot een hoger niveau tillen. Dat is ook te horen op haar laatste CXEMA-Podcast.

Momenteel heeft SKY H1 ook een aantal beloftevolle projecten lopen in de filmwereld, waar ze instaat voor de soundtracks van verscheidene films. Het is alvast ongeduldig wachten tot we ‘Soundtrack by: SKY H1’ kunnen lezen in de aftiteling. Verder zou haar album ergens volgend jaar moeten verschijnen.

Vormeloosheid is iets wat Obsequies’ muziek ademt. Vertrekkend vanuit een zelf ontworpen opstelling, die hem de mogelijkheid geeft om zijn creatieproces zo vrij mogelijk te benaderen, creëert hij complexe fragmentarische structuren die nooit twee keer dezelfde zullen zijn. Gewelddadige impacten die zwaar contrasteren met fijnbesnaarde melodieën, schilderen een beeld van de interactie tussen de muzikant en zijn omgeving.

In zijn jonge jaren werd Obsequies omringd door klassieke muziek, en de erfenis daarvan is jaren later nog steeds voelbaar. Met een avant-gardische benadering waarin hij zijn eigen codex gebruikt om zijn tracks te visualiseren, gaat hij op zoek naar manieren om zijn laptop even vrij te kunnen gebruiken als een akoestisch instrument en zo live te kunnen improviseren.

Met eerdere tours in Oost-Europa en zijn debuut release ‘Organn’ op Knives (UK), heeft hij al internationale erkenning gekregen. Maar ook in België mogen we nog veel van deze kerel verwachten.

Lander volgde een jazzopleiding, maar koesterde altijd een grote liefde voor alles wat tegenwoordig op de dansvloer leeft. Met een techniciteit die reikt van bebop over sloppy J-Dilla beats tot ethnische polyritmes, laat hij zien dat hij al op jonge leeftijd met het hele spectrum van drummen experimenteert. Het zijn eclectische exploraties met een eigen sound. Rauw, energetisch en toegankelijk maar toch ook complex - muziek waarmee hij België op de kaart weet te zetten.

Eerder bewees Lander zich al met acts als Stuff. en Beraadslagen, en nu werkt hij aan een nieuw project met de jonge Nederlandse pianist Niels Broos, die eerder al samenwerkte met BinkBeats, en bassist Dries Laheye die samen met Niels speelde bij Jameszoo. Met enkel live improvisaties brengt dit trio nieuw leven op de dansvloer dat mensen keer op keer omver zal blazen.

Met een nieuw album van Stuff. en een solo EP onder het alias HHIT op komst, is er nog heel veel om naar uit te kijken dit jaar. Zowel bij Lander Gyselinck als bij al deze andere artiesten.

Volg VICE België ook op Instagram: