Copyright-ProShots-535069
Sport

Nikolay Mihaylov over de vrije val na zijn vertrek bij FC Twente

"Het waren mijn beste jaren, maar ook de allerbeste uit de geschiedenis van FC Twente."

Tijdens de coronacrisis bellen we met voormalig spelers uit de Eredivisie, om erachter te komen hoe het nu met ze gaat. Van Shinji Ono in Japan tot Jozy Altidore in Canada. Al deze interviews zijn hier te vinden. Vandaag is de beurt aan Nikolay Mihaylov.

Wanneer ik Nikolay Mihaylov (31) bel, kan hij niet vaak genoeg laten weten hoe ontzettend blij hij is met zijn tijd bij FC Twente. “Echt waar, ik wil iedereen bedanken,” zegt de keeper meerdere keren. “De materiaalman, de buschauffeur, de mevrouw bij de kantine, de supporters, de verhuurder van mijn huis, echt iedereen.”

Advertentie

Dat Mihaylov zo dankbaar is voor zijn tijd bij FC Twente komt deels omdat hij na zes jaar in Enschede een compleet andere kant van de voetbalwereld leerde kennen. Successen ruilden zich in voor ruzies en clubs die hem geld door de neus boorden. Via Italië, Turkije en Cyprus is hij nu weer terug in zijn geboorteland Bulgarije, bij Levski Sofia.

Aan de telefoon vertelt Mihaylov over naar de bioscoop gaan met Dušan Tadić, zijn wereldberoemde vriendin en de ineenstorting van zijn carrière na zijn vertrek uit Nederland.

VICE: Hey Nikolay, hoe is het leven in Sofia?
Nikolay Mihaylov: Alles gaat goed, maar het is hier wel ietsje strenger dan bij jullie in Nederland. Er is een complete lockdown en we mogen alleen voor boodschappen of de apotheek naar buiten. Zelfs de parken zijn compleet gesloten. Dat gaat nog tot minimaal 13 mei duren, dus dat is zwaar voor mijn hoofd.

Wat doe je zoal?
Ik neem de tijd om aan wat andere bedrijfjes te werken. Ik heb bijvoorbeeld twee winkels van het merk Diesel in Bulgarije, een fastfoodrestaurant en nog een ander eettentje. Met mijn partners maken we nu plannen hoe we deze zaken verder kunnen ontwikkelen. Ik heb ook net een nieuw appartement gekocht, dat ik momenteel met een ontwerper aan het inrichten ben. Zo breng ik de tijd nuttig door.

Hoe ziet jouw leven er normaal gesproken uit buiten het voetbal?
Ik breng veel tijd door met mijn familie, een beetje gamen op de PlayStation en ik speel regelmatig een potje Monopoly met vrienden. Ik heb eigenlijk wel een chill leventje. Ik ben geen twintig meer, ik ben een andere Nikolay dan vroeger.

Advertentie

Ik zag op Instagram dat je vriendin een bekende influencer is in Bulgarije.
Niet alleen in Bulgarije, ook daarbuiten. Ze is mijn jeugdliefde. Ik weet nog goed dat ik zestien was en we met Levski de derby van CSKA Sofia wonnen. We gingen na die wedstrijd de stad in en zij was toevallig in Sofia voor een commercial. We praatten wat met elkaar, dronken een paar dagen later koffie en pakten en bioscoopje. Je weet hoe het gaat. We waren een stel tot mijn beginperiode bij FC Twente. We hebben een tijdje allebei ons eigen pad bewandeld en toen ik in Turkije speelde, kregen we weer contact. Sindsdien zijn we alweer vier jaar samen.

Zijn jullie een bekend stel in Bulgarije?
Vriend, iedereen kent ons door heel het land. Ik speel voor de nationale ploeg en zij is de bekendste influencer van Bulgarije. We zijn bekend als we los van elkaar zijn, maar als we samen zijn is het nog veel erger. Het maakt mij verder niet uit. Ik ben inmiddels 31 jaar en al jaren staan er allerlei verhalen over me in de bladen. Ik ben dat eigenlijk van kinds af aan al gewend, ik trek me er niets van aan. Als mensen niet in mijn contactenlijst staan, geef ik niks om wat ze zeggen.

Je werd als jong talent gekocht door Liverpool, maar uiteindelijk kon je geen werkvergunning krijgen. Hoe zat dat precies?
Bulgarije zat op dat moment nog niet bij de Europese Unie. Volgens de reglementen moest ik driekwart van de wedstrijden bij de nationale ploeg spelen om in aanmerking te komen voor een werkvergunning in Engeland. Dat was onmogelijk als achttienjarige. Ik had opties om verhuurd te worden aan Fiorentina en clubs in België en Nederland. Ik begreep dat FC Twente een geweldig nieuw stadion en een sterk team aan het bouwen was, en daarom besloot ik daarheen te gaan. Het werden uiteindelijk de beste jaren in mijn carrière, maar ook de beste jaren uit de geschiedenis van FC Twente.

Advertentie

Hoe was het voor jou als jonge gast in Nederland?
Ik heb geweldige herinneringen aan mijn tijd bij FC Twente. Ik woonde aan het begin in een huisje aan het water in De Lutte. Na twee jaar verhuisde ik naar een groter huis in Oldenzaal. Ik vond het altijd lekker om rustig buiten de stad te wonen. Als we Champions League of Europa League speelden, hadden we vaak drie wedstrijden in de week. We moesten daardoor professioneel zijn. Ik denk dat ik in die zes jaar in Nederland maar drie keer in een discotheek ben geweest.

Met welke teamgenoten trok je veel op buiten het voetbal?
Ik ging weleens wat eten met Nacer Chadli of Dušan Tadić. Tadić was mijn broeder van een andere moeder. We gingen vaak sushi eten bij Umami of naar de bioscoop. Hij was vorig jaar ongelooflijk goed in de Champions League. Die man maakte grapjes met Real Madrid. Ik ging vaak een koffietje drinken met Leroy Fer. Ik reed ook weleens naar Amsterdam, om te gaan shoppen of een koffietje te drinken in de P.C. Hooftstraat. Ik ben na mijn vertrek bij FC Twente nog vier keer teruggeweest naar Nederland voor een bezoek aan Amsterdam.

Ik las dat je in die tijd in een opvallende Lamborghini Gallardo reed.
Klopt, die was koraalkleurig, een beetje tussen oranje en rood in. Bij FC Twente zaten we bij de Duitse grens, maar ik ben niet echt van het harde rijden. Ik heb in het verleden wat ongelukken gehad, dus ik ben heel voorzichtig. Mijn liefde voor auto’s is altijd mijn zwakke punt geweest. Van tijd tot tijd wissel ik weer naar een ander model. Nu rijd ik in een stevige Range Rover, die is comfortabel voor mijn familie.

Advertentie

Het lukte je na een tijdje om FC Twente-legende Sander Boschker uit de basis te spelen. Hoe was jullie band?
Het ging altijd respectvol. We waren geen beste vrienden, maar concurrenten die allebei wilden spelen. In de zomer van 2010 ging hij naar het WK en kwam hij later terug vanwege een vakantie. Ik heb toen tijdens het trainingskamp keihard gewerkt en uiteindelijk koos trainer Michel Preud'homme voor mij. Ik pakte de kans met beide handen aan en was tot alles bereid om mijn plekje te behouden. Ik hield vijf wedstrijden op rij mijn doel schoon, en heb mijn plek niet meer losgelaten.

In 2013 vertrok je bij FC Twente en ging het bergafwaarts met je carrière. Wat ging er mis?
Ik maakte een stomme beslissing. Ik had nog een jaarcontract bij FC Twente en had aan het einde van het seizoen al een mondelinge overeenkomst met Fiorentina. Ik kon er tekenen voor vijf jaar. Twee weken voor het einde van de competitie brak ik mijn vinger, waardoor ze afzagen van de deal. Toch voelde ik dat het mijn tijd was om te gaan, om aan een nieuwe hoofdstuk te beginnen. Ik had in zes jaar alles gewonnen wat er te winnen viel en kon de motivatie niet meer vinden om de Nikolay te zijn die iedereen verwachtte. Ik had nog de keus uit Getafe, Hellas Verona en twee andere clubs. Ik maakte uiteindelijk de verkeerde keuze door naar Hellas te gaan.

Waarom was dat een verkeerde keuze?
Eenmaal in Verona kwam ik erachter dat hun keeper de tweede aanvoerder van het team was. Ze hadden mij niet echt nodig en dat maakte me gek. Ik ben naar de trainer gestapt en kreeg meteen ruzie met hem. Eigenlijk was mijn periode bij Hellas al voorbij, drie weken nadat ik getekend had. Ze wilden me later nog wel een kans geven om te spelen, maar toen raakte ik zes maanden geblesseerd. Alles ging bergafwaarts. Ook mijn keuze om daarna naar Mersin Idmanyurdu in Turkije te gaan was niet de beste.

Advertentie

Wat gebeurde daar?
Mijn eerste jaar was nog goed, we eindigden als zesde in de Süper Lig. Ik speelde tegen grote clubs als Fenerbahçe. Ik was blij met mijn leven daar. Daarna ging het financieel slecht met de club en degradeerden we twee keer. Ze logen over de financiële situatie en niet veel later was de club failliet. Het heeft me veel geld en stress gekost. Ik ben daar niet te lang in blijven hangen en nam het als een man. Ik was op dat moment geen jongen van achttien meer die in een hoekje gaat zitten huilen.

Later speelde je nog heel kort op Cyprus, met onder andere Hedwiges Maduro.
Klopt, Omonia Nicosia is best een grote club, maar ook die club kreeg financiële problemen. Het was een grote ravage daar. Er waren vertragingen met betalingen – eigenlijk was het weer precies hetzelfde verhaal als in Turkije. Gelukkig speel ik nu weer bij de grootste club van Bulgarije en ben ik weer terug ben bij de nationale ploeg. Ik ben fit en heb nog een jaar of vier te spelen, dus we gaan zien hoe het verder gaat lopen.

Na je vertrek bij FC Twente stortte je carrière eigenlijk in. Heb je spijt van je keuze om weg te gaan?
Niet echt, ik geloof erin dat het nou eenmaal zo had moeten zijn. Ik heb alleen spijt dat ik in de haast de verkeerde club heb gekozen, maar niet per se van mijn vertrek.

Waar droom je nu nog van?
Ik plan niet meer ver vooruit. Toen ik jong was, maakte ik veel plannen voor de toekomst, maar die zijn allemaal compleet anders uitgepakt. Ik kijk alleen nog maar naar de korte termijn, hooguit een paar maanden vooruit. Misschien roep ik nu dat ik nooit trainer of keeperstrainer wil worden, maar denk ik daar over vijf jaar anders over. Ik zeg daar dus niks meer over. Dat is de grootste les die ik heb geleerd uit mijn carrière: te veel plannen maken is zinloos. We zien wel wat er gaat gebeuren.

-

Naast onze geschreven verhalen en video's hebben we nu ook een podcast: De Wereld van VICE Sports. De afleveringen zijn hier te luisteren bij Apple of hier op Spotify: