Foto’s van de glitterpruiken en regenboogsnorren van de dragqueens van Londen

Overdag is de wijk Soho in Londen een wirwar van te dure restaurants met gedeelde tafels en mannen met getrimde baarden en glimmende schoenen die richting marketingmeetings schuifelen. Maar 's nachts is de wijk het terrein van drugsdealers, clubpromotors, en clubbers in alle soorten, maten en geaardheden. En als je maar lang genoeg blijft hangen op Old Compton Street, komen ook de "nachtbloemen" – zoals fotograaf Damien Frost ze noemt – tevoorschijn. Dit zijn de mannen en vrouwen die gekleed in theatrale drag, torenhoge hoeden en pruiken en dikke lagen schmink de straten een stukje opfleuren.

Damien, die oorspronkelijk uit Australië komt, nam een jaar lang elke dag een foto van een van deze queens, die hij of tegenkwam in Soho (waar hij werkt als grafisch ontwerper), of op weg naar huis in het oosten van Londen. De foto's in zijn boek Night Flowers zijn 365 kleurrijke portetten die een uniek beeld geven van de dragscene in Londen.

VICE: Hoi, Damien. Je boek laat behoorlijk uitbundige vormen van drag zien. Had je zelf bepaalde regels voor wat wel en niet telt als een "nachtbloem"?Damien Frost: Ik ben niet zo geïnteresseerd in conventionele drag. Ik wilde er een stap verder mee gaan, tot het punt waar gender minder een ding wordt en vrouwen ook dragqueenlooks kunnen doen, en een soort groteske versie van een vrouw kunnen imiteren en terug claimen. Ik was vooral geïnteresseerd in mensen die zelf hun outfit hadden gemaakt, iets waar ze veel tijd aan hadden besteed en dat eruitziet als haute couture. Samen met de make-up is het dan een look die ze misschien nooit meer zullen herhalen.

Je zegt in de introductie dat je foto's hebt gemaakt in "donkere steegjes en grimmige hoekjes" – hoe grimmig werd het precies?
Ik was een foto aan het maken van Simon Shoots en toen zei hij opeens: "Er staat daar een gast zich af te trekken." We stonden in een donker steegje om de fotoshoot te doen en deze gast stond zich achter ons af te trekken en naar ons te kijken. Simon hield zich kranig, en keek alleen af en toe naar hem om er zeker van te zijn dat die gast niet dichterbij kwam.

Hoe reageerden voorbijgangers over het algemeen?
Mensen roepen weleens dingen als "batty boy" en kunnen behoorlijk agressief doen tegen de queens. Soho is niet zo veilig en verwelkomend als je misschien zou denken, vooral als het later in de nacht wordt. Ik heb het nooit uit de hand zien lopen, maar mensen die ik ken zijn weleens aangevallen omdat ze drag aanhadden. Wat ik altijd gek vind zijn mensen die ze lastig vallen door te vragen: "Wat ben jij?" En dan heeft de queen zoiets van: "Hoe bedoel je, wat ben ik?" en dan zeggen zij: "Wat ben je? Een man of een vrouw?" En dan worden ze heel boos; ze móeten gewoon weten in welk hokje iemand hoort. Wat zo fantastisch is aan de draggemeenschap is dat niemand dat daar ooit vraagt.

Je hebt ook wel goede ervaringen gehad, hoop ik?
Totaal. Ian McKellen liep een keertje langs en maakte een foto van de queens, en toen Bourgeoisie een keertje een pruik gemaakt van ballonnen op had probeerden mensen ze voor de grap lek te prikken.

Welke invloed heeft die interactie met voorbijgangers op je werk?
Nou, het maakt het moeilijker voor de queens om hun pose vast te houden en rust uit te stralen, wat ik graag zie in het beeld. Dat gevoel van kalmte kan moeilijk zijn om vast te houden als er veel afleiding is.

Er lopen 's nacht natuurlijk allerlei opvallende figuren rond in Soho en het oosten van Londen. Heb je weleens overwogen om hen op een soortgelijke manier vast te leggen?
Niet echt. Ik bedoel, soms roept een dealer "maak een foto van me!", maar dat past niet bij wat ik probeer te doen. Bovendien gedragen zij zich slecht tegenover de queens, zij zijn het meest intolerant, en dat is op een bepaalde manier ironisch, zo van, ga je troep dan ergens anders verkopen. Het Night Flowers-project is min of meer per ongeluk ontstaan. Het was nooit mijn intentie om een serie te maken over de drag- of queergemeenschap, maar ik merk dat ik het nu lastig vind om terug te gaan en op zoek te gaan naar minder kleurrijke of extreme mensen om te fotograferen.

Bedankt, Damien.

Night Flowers is nu beschikbaar bij Merrell Publishers.