Advertentie
Thijs Eijsvogels: Nee. Sporten is hartstikke gezond. Er is misschien een hele kleine groep mensen die een uitzondering vormt, maar sporten is over het algemeen juist heel goed voor je.Hoe kan het dan dat er steeds mensen doodgaan tijdens hardloopevenementen? Wat zijn de grootste gevaren?
Als je dit soort tragische gevallen ziet, denk ik meestal aan drie oorzaken. Ten eerste kunnen er problemen met de warmtehuishouding optreden. Dat gebeurt als je lichaam de warmte die vrijkomt bij inspanning niet goed kwijt kan. Als de lichaamstemperatuur oploopt tot boven de 42 graden, kan het lichaam dat gewoon niet aan, dan gaan we dood. Dat zie je vaak als het vroeg in het jaar relatief warm is. Dan is het lichaam nog niet zo gewend aan warmte.Een tweede oorzaak is een probleem met de vochtbalans. Dat gebeurt als je tijdens het hardlopen te weinig of juist te veel drinkt. Als je uitgedroogd raakt kun je daar suf en onwel door worden, maar je gaat er meestal niet aan dood. Te veel drinken is wel gevaarlijk. Dat komt in Nederland niet veel voor, maar in de VS gebeurt het bijvoorbeeld nog weleens. Vooral onervaren sporters kunnen heel erg in hun hoofd hebben dat ze niet uitgedroogd moeten raken. Die drinken dan zoveel water dat er watervergiftiging optreedt, en dat kan dodelijk zijn.
Advertentie
Daar is inderdaad in de wetenschap ook steeds meer aandacht voor. Cijfers over plotse hartdood zijn daar niet voor beschikbaar, die worden eigenlijk alleen bijgehouden voor hardlopen en triatlon. We onderzoeken wel wat zulke ultraduurevenementen met het hart doen, zowel acuut als op lange termijn. We zien dat als je twee marathons achter elkaar loopt, de hartfunctie vermindert, maar ook dat er stofjes in het bloed komen die daar niet thuishoren. Die gaan na een tijdje wel weer weg, maar we onderzoeken nog of die tijdelijk aanwezige stofjes op de lange termijn invloed hebben op de gezondheid. Er zijn al wel aanwijzingen dat de harten van ultraduursporters er anders uitzien dan die van normale mensen, maar over de gevolgen daarvan is nog niet veel bekend.Zouden hardlooporganisaties als de atletiekunie of organisatoren van evenementen iets kunnen doen om dit soort tragische sterfgevallen tegen te gaan?
Ik denk dat dat onhaalbaar is in Nederland. In Italië is het verplicht om een keuring te ondergaan voordat je bij een sportclub gaat. Bij die keuring wordt ook een hartfilmpje gemaakt, op basis waarvan wordt gekeken of er verder onderzoek nodig is. Ze claimen daar dat er door die keuring minder sterfgevallen onder sporters zijn. Maar ik denk dat dit niet kosteneffectief is, daarom kiezen wij ervoor om zo'n keuring niet in te voeren.
Dat neemt niet weg dat je zelf naar de huisarts kunt gaan om te checken of je geschikt bent om bijvoorbeeld een marathon te lopen. Zeker als je wat ouder bent lijkt me dat verstandig, maar als je jong en gezond bent, en er bijvoorbeeld geen hartafwijkingen voorkomen in je familie, ligt dat niet erg voor de hand.We hebben het over een fenomeen dat weinig voorkomt, maar wel veel aandacht krijgt. Kijk maar naar de cijfers: hartdood komt misschien voor bij één op de honderdduizend of tweehonderdduizend hardlopers. We moeten niet denken dat inspanning gevaarlijk is. In tegendeel, we moeten ons veel meer zorgen maken om de 40 procent van de Nederlanders die te weinig beweegt. Dat is veel gevaarlijker. Laten we met z'n allen vooral blijven hardlopen.We moeten ons veel meer zorgen maken om de 40 procent van de Nederlanders die te weinig beweegt.