Ik stond een nachtje als man achter een raam op de Wallen

Na het alleenrecht op stemmen en het alleenrecht op 'lekker niks in het huishouden hoeven doen', hebben mannen opnieuw een alleenrecht verloren – dit keer op het kijken naar blote mensen van het andere geslacht. Tenminste, dat stelt Madeleine Holden in dit artikel dat ik een paar maanden geleden las. Volgens Holden komt er een einde aan de masochistische cultuur die er alles aan doet om alleen de vrouw als lustobject te exploiteren. Eindelijk maakt het vlees van de man een comeback. De stijgende hoeveelheid vrouwvriendelijke porno (porna) en films als Magic Mike XXL zijn daar goede voorbeelden van. Na het lezen van het artikel dacht ik gelijk: hoe zou het eigenlijk voelen om een lustobject te zijn?

Om echt te ervaren hoe het is om als niets meer dan een homp seksvlees gezien te worden, moest ik een extreem experiment verzinnen. Vijf minuten strippen voor mijn vriendin volstond niet, ik moest een nachtje als mannelijke prostituee achter het raam staan. En waar kan dat beter dan op de plek die symbool staat voor gekapitaliseerde lust: de Wallen.

Al meteen bij de gedachte dat mijn lichaam het enige werd waar ik op beoordeeld zou worden, werd ik me hyperbewust van mijn buik, waar nauwelijks een sixpack op te bekennen is. Nadat ik een week lang een six-week-six-pack-programma had volgehouden, besloot ik dat ik het toch echt van mijn sprankelende hoofd moest hebben. Misschien ook omdat ik me daar niet voor in het zweet hoefde te werken.

Het was tijd voor de voorbereidingen. Aankloppen bij een sekswerker en vragen of je voor vijftig euro een halfuur achter haar raam mag staan, bleek niet erg op prijs te worden gesteld, dus moest ik andere maatregelen nemen. Gelukkig woont een vriend van me op de Oudezijds Voorburgwal, midden op de Wallen. Hij was meer dan bereid zijn raam beschikbaar te stellen, een opklapstoeltje buiten te zetten, een biertje open te trekken en mij bulderend uit te lachen.

Voor mijn pop-up-prostitutieplekje kocht ik een zooi rode ledlampjes en een string bij een winkel waarvan de dubieuze slogan luidt: "Als je onder 'goed' zit." Met klamme zweethandjes en een goed excuus stapte ik de winkel binnen. "Een zwarte string zonder al teveel fratsen alstublieft. Geen luipaardpatroon en geen felle kleurtjes."

Een uurtje opbouw, twintig push-ups en drie troostbiertjes later was daar het gevreesde moment: mijn broek uitdoen. Met een paar ballen die aanvoelden als twee verschrompelde rozijnen op sterk water, ging ik op de verhoging staan.

De eerste twintig minuten bevond ik me in een levende hel. Het liefst wilde ik een hoekje opzoeken en mezelf in de foetushouding in slaap janken. Terwijl de eerste mensen lachend foto's en filmpjes maakten, trilden mijn benen als dat van een brugpieper op zijn eerste dag van de middelbare school. Mijn bek was zo droog dat ik het ene na het andere biertje openmaakte en opdronk. Bovendien had ik echt geen idee wat ik met mijn handen aan moest. Langs mijn lichaam? Of als een mannelijk supermodel achter mijn hoofd, terwijl ik iedereen sensueel aankeek? Ik besloot ze als een schooljongetje maar een beetje achter me te houden.

Na een halfuur probeerde ik eens iets anders: de Usain-Bolt-houding, maar die bleek op deze locatie toch een beetje sneu. Dan maar een muziekje. Ik zocht steun bij mijn vertrouwde Sexytimes-playlist, die ik normaal gesproken voor andere momenten bewaar. Ik moest nog een hele avond rond paraderen in mijn string, dus met een beetje muziek werd de boel iets minder ongemakkelijk. Hoopte ik.

Het tegenovergestelde gebeurde. Bij het horen van Ginuwine's immer geile Pony kwamen er hordes mensen een kijkje nemen, hopend op een show van een Channing Tatum-achtig persoon. In plaats daarvan kregen ze mij – een man die als een overenthousiaste Chewbacca onbeholpen stond te zwieren om zijn ongelukkige situatie een beetje te bekoelen. De enige plek waar de starende vrouwen nat werden, was onder hun ogen. De teleurstelling droop haast letterlijk van de gezichten.

Terwijl ik op de maat van de muziek mijn bips liet deinen, hoorde ik achter me twee langslopende toeristen zeggen: "Look at that ass mate," waarna de volgende exclameerde: "Jesus Henry, it's a fucking dude. What's wrong with you!" Met het eerste compliment in de zak voelde ik me eindelijk iets zelfverzekerder worden.

Elke man die voorbij liep had dezelfde reactie: het hoofd schudden, daarna een stoer grapje maken tegen z'n vrienden en vervolgens als een zilverruggorilla met de borst vooruit doorlopen. Ik herken die standaard 'mannelijke' reflex uit mijn eigen vriendengroep. Blijkbaar is geen enkele hedendaagse man bereid het naakte mannenlichaam te bewonderen zoals een gemiddelde Renaissance-kunstenaar dat deed.

Na een stevige danssessie was ik de schaamte inmiddels wel voorbij. Ik draaide me om en zag dat ik zowaar publiek had gekregen. Op de voorste rij stond een volkomen verwarde Shaquille O'Neal-lookalike die me blijkbaar iets wilde vragen. Met aarzeling deed ik mijn raampje open:

What is this?
- I'm a prostitute.
How much do you cost?
- I'm expensive.
Do you fuck guys?
- No, only women.
Oh, very good sir. How long do you fuck women?
- However long they please. Two minutes or an hour. I can do both.

De man snapte er werkelijk niks van. Niemand eigenlijk. Het viel me op dat de mannen vooral plaatsvervangende schaamte voelden en de meeste vrouwen te verlegen waren om een stapje dichterbij te zetten. Leuk dus dat het naakte mannenlichaam weer langzaam geadoreerd wordt, maar ik merkte er bar weinig van. Tenzij je over een lichaam beschikt zoals dat van koning Leonidas én je geboren bent met een goddelijk dansritme én je je in de juiste setting bevindt, ben je als man geen lustobject. En ergens vond ik dat nog irritant worden ook. Ondanks dat ik het in het begin verschrikkelijk confronterend vond dat men naar alles behalve mijn gezicht keek, wilde ik op een gegeven moment toch een keer de voldoening voelen van een gulzige blik van een vrouwelijke voorbijganger. In plaats daarvan werd ik, in mijn stringetje staand en dansend onder mijn troosteloze rode gevel, gezien als één grote grap.

Mijn shift zat erop, het gordijn kon dicht. Met een misplaatste elegantie kleedde ik mezelf weer aan, alsof de taferelen van zojuist zich niet hadden voorgedaan. Het experiment was eerlijk gezegd best wel mislukt; ik had me geen moment een lustobject gevoeld – eerder een bijna naakte nar. Ik vroeg nog aan mijn vriend of hij mijn string ergens had gezien. Dat was een zin waarvan ik nooit gedacht had dat die uit mijn mond zou komen. Die dingen zitten trouwens echt vreselijk. Lees ook:

Ik ging naar een hoer om over mijn problemen te praten

Hoe is het om seks op de Wallen te hebben?

[Hé toerist, buiten Amsterdam heb je ook hoeren en drugs! ](http://www.vice.com/nl/read/h-toerist-buiten-amsterdam-heb-je-ook-hoeren-en-drugs-861)

Like VICE Nederland voor je dagelijkse partij prachtverhalen, want anders mis je dingen: