Mijn oma de sekswerker
Alle foto's zijn eigendom van de auteur

FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Mijn oma de sekswerker

Toen mijn vader vertelde dat mijn oma een prostituee was, wist ik niet of ik het moest geloven. Zeven jaar later vroeg ik het haar zelf.

Toen mijn ouders gingen scheiden, hoorde ik van mijn vader dat mijn grootmoeder prostituee was geweest. Zoals wel vaker gebeurt met tieners tijdens een scheiding, zat ik middenin de strijd tussen mijn ouders. Wanneer ik mijn vader zag, maakte hij altijd opmerkingen over mijn moeder en haar familie. Hij zat elk detail van hun levens zwart te maken en suggereerde dat ik ook zo zou worden als ik te veel tijd met hen zou doorbrengen. Maar op een dag ging hij ver. Heel ver.

Advertentie

"Ik wil niet dat je een kant kiest, Rachel. Maar je moeders familie is niet wat je denkt. Ze hebben tegen je gelogen. Je oma was een prostituee, en zo ontmoette ze je opa."

Mijn eerste reactie was die van een redelijk volwassen, maar nog naïeve zestienjarige: "Wow, oma was een hoer." Ik voelde geen walging of verraad. Ik was alleen nieuwsgierig en zelfs een beetje onder de indruk. Ik vond het best badass en wilde net zoals haar zijn. Ik vroeg mijn vader naar de details van het enorme familiegeheim dat hij – duidelijk alleen om mijn moeder zwart te maken – net openbaarde. Hij zei dat hij er niet meer van af wist.

Gladys met haar man, de opa van de auteur. Foto eigendom van Rachel Grace Almeida

Ik belde mijn oma Gladys zeven jaar later om te praten over haar verleden. Haar stem was kwetsbaarder dan ik me herinnerde. Ze is nu 82. Toen ze de telefoon oppakte, kon ik horen dat ze nerveus was om het er over te hebben. "Ik heb het idee dat ik je verraden heb door dit geheim te houden. Je bent nu een volwassen vrouw," zei ze. De spijt was in haar stem te horen.

Gladys was in 1933 geboren in Caracas in Venezuela. Ze woonde daar tot mijn moeder in de jaren zeventig werd geboren, toen vertrokken ze naar de Verenigde Staten. Ze had twee jonge kinderen uit een eerdere relatie. De vader was nergens te bekennen. Het was moeilijk om rond te komen en ze kon de kinderen daardoor niet naar school sturen. Venezuela was een behoorlijk katholiek land. De enige scholen waren religieus – van die scholen waar je niet binnenkomt als je een bastaard was. "Mijn doel was een man te vinden die zijn achternaam aan mijn kinderen wilde geven. Als een vader destijds zijn kinderen niet erkende, kreeg dat kind een erg zwaar leven."

Advertentie

Ze stapte het sekswerk binnen dankzij een goede vriendin die ook prostituee was. Elke nacht bracht mijn oma haar kinderen naar haar moeder. Ze zei dat ze aan het werk ging bij een fabriek – een perfect alibi. In de vroege jaren vijftig doorliep Venezuela een industriële revolutie, waardoor het wereldwijd het vierde rijkste land per capita werd. Inmiddels is die titel omgeruild voor het hebben van de op één na gevaarlijkste stad ter wereld.

Veel mensen, toen en nu, zien prostitutie als een weg naar een beter leven. "Caracas was een prostitutiehotspot. Alle Amerikanen kwamen daar voor ons. Het was bijna een soort nieuwigheid. We werden niet eens hoeren genoemd maar 'afspraakjes'. We werkten in bordelen waar je alleen op afspraak kon komen. Er waren twee soorten prostituees: vrouwen als wij en de vrouwen die op straat liepen. Wij waren high-end, dus we verdienden goed." Ze kreeg tussen de 85 en 95 bolívares fuertes per nacht. Destijds was dat ongeveer vierhonderd euro, een klein fortuin.

Na een jaar als sekswerker ontmoette ze mijn grootvader Joseph. Hij was een van haar vaste klanten. "Je opa hield van prostituees. Hij kwam elk weekend naar me toe," zei oma. "Hij was een hele verlegen, timide man. Ik kon zien dat hij niet genoeg zelfvertrouwen had om met vrouwen te praten, maar hij had wel de natuurlijke behoeften van een man."

"De reden dat je opa geen kinderen kon krijgen, was omdat hij veel soa's had gekregen. Hij werd er onvruchtbaar door," zei ze. "Omdat veel mannen zich niet aan de regels hielden, heb ik vier abortussen gehad. Ik ging naar hele dure dokters, die me abortuspillen en kruiden gaven. Veel van mijn collega's stierven tijdens de veel goedkopere en illegale abortussen. Dat zou ik nooit doen. Ik had dan liever een kind."

Advertentie

Mijn grootmoeder heeft een lange lijst geslachtsproblemen gehad. Er zijn meerdere keren stukken baarmoeder weggehaald, ze had cystes op haar baarmoederhals en ze had vleesbomen. Nu werd alles logisch. We hadden het over de behandeling van prostituees en welke werkgerelateerde gezondheidsproblemen ze hadden. Dokters zeiden: "Het is je eigen schuld," en stuurden veel vrouwelijke patiënten hun wachtkamer uit. Al die dokters waren mannen, uiteraard.

De opa van de auteur met haar broer. Foto eigendom van Rachel Grace Almeida

Ze vertelde horrorverhalen over de mishandelingen die ze te verduren had gehad van dronken klanten. Ze is bespuugd, in haar gezicht geslagen, puta genoemd en belachelijk gemaakt als ze over straat liep.

"Ik werd erg ongevoelig en koud voor seks," vertelde oma. "Ik kreeg minder respect voor mannen. Vaak behandelden ze me niet goed omdat ze me niet als een nette, normale vrouw zagen."

"Ik bleef wel altijd professioneel. Deze domme mannen behandelden me slecht, omdat ze dachten dat ze beter waren dan ik. Ze realiseerden zich niet dat het een zakelijke transactie was. Nou, ik was slimmer dan zij. Ik liet ze betalen voor de zachtheid van mijn lichaam met het kleine beetje geld dat ze hadden."

Ondanks de zware momenten tijdens haar werk, heeft ze nooit spijt van haar werk als prostituee. "Ik schaam me totaal niet voor mijn sekswerk. Het gaf me een goed leven. Hierdoor heb ik een goede man gevonden en ik heb mijn kinderen een achternaam kunnen geven. Je grootvader heeft zijn woord gehouden en me daar weggehaald. Ik heb mijn familie gevonden."

Advertentie

Als klant bezocht mijn opa haar tenminste twee keer per week. Dat was volgens oma zeldzaam in sekswerk. Meestal heb je reguliere klanten, maar 'regulier' betekende meestal een of twee keer per maand. Ze wist dat hij verliefd op haar werd, want hij gaf niet alleen goede fooien (nog iets zeldzaams), hij begon haar ook te vragen naar haar persoonlijke leven, interesses, ambities en familie. Ik vroeg haar of ze zich nooit bedreigd voelde, of dat opa zich opdrong. Ze zei: "We werden verliefd."

Ze ontmoetten elkaar regelmatig in het geheim buiten het bordeel. Dat was strikt verboden. Ze leerden elkaar gedurende zes maanden steeds beter kennen en toen vroeg opa haar ten huwelijk. Mijn oma wist dat hij in ieder geval financieel zijn zaken op orde had – hij kon immers twee keer per week naar de hoeren. Maar ze gaf toe zich zorgen te maken over geld. Ze had twee jonge kinderen te voeden en ze waren niet eens van hem. Onverwacht gaf hij haar twee zoons zijn achternaam toen ze getrouwd waren. Hij zorgde voor hen alsof ze zijn eigen kinderen waren. Toen mijn moeder geboren werd, vertrokken ze naar Amerika en vestigden ze zich in Miami.

Toen ik jonger was, zei mijn oma altijd dat ik een dame moest zijn, maar wel eentje die slimmer was dan alle jongens om me heen. Nu snap ik waarom: zij was een van die dames. "Ik voelde me machtig als sekswerker en als vrouw. Ik had de controle," zei ze. "Ik kon de situatie aan en hen manipuleren zodat ik er profijt van had."

Mijn oma is nog steeds de beste vrouw die ik ken. Ze is geworden wie ze is door haar levenskeuzes. Ze is nu 82 en leeft ver weg van de alleen-op-afspraakbordelen van Caracas. Aan de telefoon vertelt ze haar verhaal met dezelfde autoriteit en zelfvertrouwen die ze toen ook had. "Als mannen het recht hebben zonder veroordeling te betalen voor seks," zei oma, "dan hebben vrouwen het recht van seks hun carrière te maken. Daar sta ik tot mijn dood achter."

Dit artikel verscheen in november 2015 bij onze collega's van Broadly US, en in deze vertaling op Vice Nederland.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.