Een getekende ode aan David Bowie

Illustration by Dave McCaig

Mijn gevoelens voor David Bowie zijn niet uniek. Ik heb ze in elk artikel waarin de overleden artiest werd herdacht voorbij zien komen. Ik wilde zijn carrière vergelijken met die van Picasso, maar Nile Rodgers was me gisteren in The Fader voor.

David Bowie was de excentrieke versie van The Beatles. Zijn aantrekkingskracht overstijgt genres en subculturen. Als iemand van Bowie hield, wist je dat diegene oké was met queercultuur, seks en stijl. Mijn vriend Thomas Morton was dertien jaar oud toen hij Bowies hand aanraakte tijdens een ochtendshow in Georgia. Tegen betaling mochten de meisjes op school aan zijn hand ruiken. Met wie had hij dit nog meer kunnen doen? Misschien Morrissey, maar daar blijft het ook bij.

Bowie inspireerde me in mijn middelbare schooltijd om op mijn vrouwelijke kant te vertrouwen. Dankzij Bowie besefte ik dat gender een vloeibaar concept is. Ik liep op school rond met babyblauwe nagellak, kettinkjes, lipgloss en kleding die ik van meisjes had gekregen. Ik was nooit macho, maar Bowies bestaan toonde aan dat het oké was om jezelf te uiten op verschillende manieren.

Voor mij is Bowies muziek altijd goed geweest, vaak zelfs geweldig. Maar dit valt in het niet bij zijn persoonlijkheid en de verzonnen alter ego's die hij aannam. Meer dan iemand anders omarmde hij rock-'n-roll als een vorm van theater. Ik had nooit het gevoel dat ik hem kende, maar ik hield van de dingen die hij maakte.

Omdat ik teken en genoeg mensen ken die dat ook doen, besloten we dat dit voor ons de meest logische manier was om David Bowie te eren. Hieronder zie je twintig portretten van de Thin White Duke die ik heb verzameld.

Hannah Letourneau

Amanda S. Lanzone

Vorige week was Bowie jarig. We zijn op dezelfde dag geboren. Ik heb altijd van Bowie gehouden. Zijn vindingrijkheid en creativiteit waren werkelijk bijzonder. Hij was een inspiratie op zoveel manieren. Alles wat hij deed, alles wat hij was, is meer dan cool. Altijd en voor eeuwig.

Chris O'Neal

Ariel Davis

De manier waarop Bowie zijn concepten door middel van muziek, uiterlijk en performance heeft gerealiseerd, heeft altijd een enorme invloed op me gehad. Ik probeerde te omvatten wat een dynamische en veelzijdige artiest en persoon hij was.

Lucas David

David Bowie maakte 'raar' acceptabel voor me. Ik zag hem voor het eerst toen ik als kind de film Labyrinth keek. Ik kan me herinneren dat ik wat research deed naar zijn muziek. Zijn teksten waardeer ik het meest: "You're watching yourself, but you're too unfair / You got your head all tangled up, but if I could only make you care." Dat is van mijn favoriete nummer, Rock 'n' Roll Suicide . Ik maakte de tekening in februari van 2015.

Chris Georges

Labyrinth maakte me voor het eerst bewust van het concept 'rockster'. De gesprekken in Magic Dance tussen Bowie en een groep goblins bliezen me als vijfjarig jongetje omver. Het was een geweldig startpunt in zijn tijdloze oeuvre vol levensveranderende muziek en kunst.

Rob Corradetti

Ik tekende Life on Mars? , een van mijn favoriete liedjes van Bowie. Ik heb altijd van die tekst gehouden. Is er leven op Mars? Ja. En nu weten we het…

Adam Villacin

TVC-15 was altijd een van mijn favoriete nummers, niet omdat het diepgang heeft, maar omdat het een bepaald woest gevoel omvat. Het nummer staat op het album Station to Station, dat opgenomen is in een duistere waas van cocaïne. In die tijd zat Bowie in een "staat van psychische angst". Hij werd omgeven door duisternis, hij at niets anders dan rode pepers en melk en hij was constant bang voor Jimmy Page. Later zei hij over Los Angeles: "De fucking plek moet weggevaagd worden van de planeet." Station to Station is een geweldig stukje kunst, gemaakt vanuit zo'n rare en negatieve energie. Ik kan niemand anders bedenken die dat net zo goed als Bowie zou kunnen.

Hij is zo universeel geliefd omdat er een Bowie is voor iedereen, denk ik. Hij heeft zoveel gedaan, het is onmogelijk om zelfs maar een favoriet decennium uit zijn carrière te kiezen. Hij is een beschermheilige van anders zijn, een god van creativiteit. We hebben allemaal geluk dat we hem hebben mogen meemaken.

Nicholas Gazin

Om dit te tekenen heb ik veel cocaïne gesnoven en Low en Station to Station op repeat gezet.

James Harvey

Het is makkelijk om Bowie te zien als iemand die nooit iets slechts maakte. De rotzooi loosde hij al vroeg in zijn carrière, toen niemand aandacht aan hem besteedde. Hij maakte geweldig werk en minderde pas de laatste tien jaar, zodat hij tijd kon besteden aan zijn prachtige vrouw en dochter. Als kers op de taart creëerde hij een laatste album voor zijn dood. Zijn leven is gedefinieerd door de 27 platen die hij achterlaat.

Maar het ding is dat het nooit het plan was. Bowie is opgeleid als acteur. In de jaren zeventig beweerde hij dat hij zoveel ideeën voor films had, dat hij nooit gedacht had dat zijn carrière alleen om muziek zou draaien. David Bowie de muzikant zou David Bowie de acteur/regisseur zijn geweest. Hij hoorde in de jaren tachtig films te maken en er ook zelf in te spelen. Ik moet denken aan Jodorowsky, Lynch, Kubrick, Chaplin en Busby Berkley in één persoon.

Zelfs Bowie heeft niet alles bereikt wat hij wilde. Maak je geen zorgen over het contrast tussen de wereld waar je ooit dacht te zijn en de wereld waar je nu in bent. Bowie wist dat maar een van die werelden echt was, en om erin te leven is genoeg.

David Bowie leerde ons hoe we moeten zijn. Zoekende, nieuwsgierig, open, meelevend, provocerend en uitdagend. Als ik terugkijk naar zijn leven in zijn geheel besef ik me dat hij ons leerde hoe we onszelf moeten zijn.

Kali Fontecchio

Dit is Bowie in het Heroes-tijdperk, mijn persoonlijke favoriet, met name vanwege zijn samenwerking met Brian Eno. Er was een Bowie voor iedereen, dat maakt hem geweldig.

Joel Benjamin

You Byun

Jisoo Kim

Deze tekening is geïnspireerd op het NPR-interview, waarin Bowie praatte over gender-bending en het oppikken van veel aspecten uit de avant-garde. Maar hij had het ook over dingen als Japanse kabuki, Duitse expressionistische films, gedichten van Baudelaire, alles van Presley tot Édith Piaf en over wat rockmuziek was, en zou worden.

Kelsey Wroten

Het is moeilijk om nog iets nieuws over Bowie te vertellen. Misschien zegt dat wel genoeg. Deze tekening is geïnspireerd door The Man Who Fell to Earth, waar ik Bowie van ken. De film straalt zoveel intense isolatie en verborgen identiteiten uit. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om "raar" op te groeien zonder Bowie en zijn invloed op onze cultuur. Op een hele echte manier heeft hij "dat is fucking raar" in "dat is fucking cool" weten om te toveren. Iets waar ik erg dankbaar voor ben.

Rick Altergott

Ik ben nog steeds triest om de dood van David Bowie. Zijn muziek maakte een groot deel van mijn tienerjaren uit, en in de jaren daarna bleef ik hem volgen. Hij en anderen, zoals The Rolling Stones en Lou Reed, verzorgden de muziek van mijn tienerjaren; iets waar ik heel veel geluk mee heb gehad. Nu ik veertig ben, weet hij me nog steeds te betoveren en heb ik bijna al zijn albums van de laatste jaren. De laatste die ik heb gekocht heet Hours… en was best teleurstellend. Ook zijn andere projecten, zoals Tin Machine, stelden niet zoveel voor. Hij was een grondlegger en zal altijd groter zijn dan enkel muziek. Het is moeilijk om te geloven dat een vent als hij Lori Maddox heeft ontmaagd.

Pedro Lourenço

David Mack

Ik heb me altijd verbonden gevoeld met Bowies muziek en zijn voortdurende evolutie in kunst en expressie. Vanuit het hart en de geest. Toen ik in het midden van de nacht het nieuws hoorde, kon ik de slaap niet meer vatten. Ik stond op een schilderde dit werk.

Volg Nick op Instagram.