Eindelijk kunnen seksspeeltjes ook worden hergebruikt

Nederlanders houden van seksspeeltjes – naar schatting besteden we bijna 220 miljoen euro per jaar hieraan. Maar als we klaar zijn met het gebruik dan kunnen we er verder niet veel meer mee, behalve ze te dumpen op een vuilstortplaats. Gelukkig hebben onderzoekers in China een nieuwe techniek voor het recyclen van silicone gevonden. Deze kunststof vorm is terug te vinden in steeds meer slaapkamerspeelgoed.

Silicone is een verbinding tussen organische en niet-organische bestanddelen: het basisbestandsdeel van silicone is terug te vinden in zandsteen, maar de andere verbindingen worden kunstmatig gemaakt.

Het resultaat is een product dat chemisch zeer stabiel is.  Het reageert bijna niet op andere chemicaliën of verschil in temperaturen en het is ook moeilijk voor andere stoffen om er zich aan te binden. Het is waterdicht, hypoallergeen en geeft niet ongewenste chemicaliën door aan mensen. Daarnaast vergaat het ook nooit. Om deze reden wordt het in vele toepassingen gebruikt van kookgerei en afdichtkit tot borstimplantaten.

Wetenschappers hebben al technieken voor het recyclen van silicone gevonden maar deze zijn erg duur. Dat komt omdat het zeer energie-intensief is om de stof af te breken.

"Op dit moment is de 'groene' methode dat sommige bedrijven weggegooid silicone afval hergebruiken, door het samen te persen en het te gebruiken in andere laagwaardige toepassingen," zegt Lie Shen in een e-mail. Hij is een professor polymeer wetenschap en techniek aan de Zhejiang Universiteit in Hangzhou in China, en één van de auteurs van de paper over het onderzoek.

Sommige types van laagwaardig silicone kunnen tot hun chemische componenten toe worden afgebroken en vervolgens worden hergebruikt, voegt hij er aan toe. "Maar deze methoden zijn erg duur en het proces is erg in ingewikkeld."

De nieuwe recycle procedure kost minder energie en produceert een waterbestendig product die op een praktische manier toegepast kan worden zoals isolatie en als een component van zelfreinigend glas. Deze methode is ook verrassend eenvoudig. In het onderzoek, dat deze maand is gepubliceerd in het journal RSC Advances, namen de onderzoekers een stuk verwerkt silicone – iets wat je terug zou kunnen vinden in een bekerhouder of een steel loze pan – en dit sneden ze in kleine stukjes. Vervolgens hielden ze, volgens het artikel, de stukjes "in de vlam van en alcohol lamp totdat de silicone stukken volledig waren verbrand." Het was alsof de onderzoekers marshmallows aan het roosteren waren boven een kampvuur. Zodra de silicone voldoende verkoold was, gebruikten ze een hete pers om het te comprimeren tot een vaste vorm of het te verpulveren tot een poeder.

Het resultaat is een stof met een grof maar duurzaam oppervlak dat zeer waterbestendig is. Dit komt omdat de honingraat-achtige nano structuren lucht opsluiten waardoor het water niet in de buurt van het oppervlak zelf kan komen. De onderzoekers hebben zelfs de duurzaamheid van het materiaal getest met schuurpapier. Ze ondervonden dat het verrassend goed weerstand bood maar helaas nog niet perfect. Wetenschappers zijn al lange tijd bezig om te proberen om dit te ontwikkelen, waarbij ze geïnspireerd werden door natuurlijke waterbestendige materialen zoals lotus bladeren en spinnendraden.

Zeer duurzame rubberachtige materialen zoals deze zijn erg nuttig voor het isoleren van elektrische voorzieningen die buiten staan, zoals zonnepanelen. De poedervorm is ook waterbestendig en kan een groot aantal omstandigheden en temperaturen weerstaan. Hierdoor is het zeer handig om te gebruiken bij zelfreinigend glas of als deklaag op de buitenzijde van zonnepanelen.

Hierdoor hebben Shen en zijn team er voor gezorgd dat zonnepaneelonderdelen goedkoper en makkelijker te verkrijgbaar zijn. Zonne-energie wordt zo weer een beetje levensvatbaar. Je weet nu in ieder geval wat er gebeurd met je oude vibrator wanneer je eindelijk besluit om het trilkonijn te kopen.