Er is een bar in Melbourne met een George Costanza-thema

Om 17:30, een half uur voor openingstijd, staat er al een lange rij voor de deur van George's Bar in Fitzroy, een buitenwijk van Melbourne. George's Bar is een eerbetoon aan Seinfeld-personage George Costanza: koning van de lapzwansen en het sociale ongemak. De bar opende haar deuren met weinig toeters en bellen op oudjaarsavond, maar op nieuwjaarsdag had de kroeg al een Twitter shout-out van Jason Alexander zelf ontvangen. Alexander zei dat hij het betreurde dat hij nooit een Emmy heeft gewonnen voor zijn rol als Costanza, maar wel ontzettend blij is met de komst van de gelijknamige bar down under. Dit was het teken voor de George-troepen om zich te verzamelen, en de bar is uitgegroeid tot een walhalla voor Seinfeld-liefhebbers en fans van ironisch jaren-negentiginterieurs.

Bestaan er andere kroegen die zijn gebaseerd op sitcompersonages? Voor zover wij weten niet. Was de wereld toe aan een bar met een George Costanza-thema? Waarschijnlijk niet, maar hij bestaat nu en Melbourne is er de perfecte plek voor; Australiërs zijn grotere liefhebbers van Seinfeld dan Britten. Voormalig Australisch minister president Tony Abott kreeg een rauwe ui aangeboden en beet, tot schrik en afkeer van de internationale gemeenschap, erin alsof het een appel was. Maar Seinfeld-fans weten dat George Costanza exact hetzelfde deed in de show meer dan twee decennia geleden. En toen in november 2014 de chaos losbrak in het Australische parlement, maakte youtubegebruiker Huw Parkinson een viral videomashup van het parlement en beelden van Seinfeld.

Geheel toevallig werd vorige week aangekondigd dat er een stukje verderop, in Thornbury, een bagelzaak met een Larry David-thema geopend zou worden. De eigenaars van beide zaken zeiden niet van elkaars plannen af te weten totdat George's Bar haar deuren opende. Televisiefans uit Melbourne vinden het blijkbaar niet genoeg om in stilte te genieten van hun favoriete helden, hier worden er bars en restaurants van gemaakt. Fitzroy is het culturele hart van het horecaleven in Melbourne en een verzamelplaats voor door popcultuur geïnspireerde eettentjes. Een paar deuren verder vind je een Biggie Smalls kebabzaak en een kort tramritje daarvandaan is een pop-up post-apocalyptisch foodtruckpark geopend.

George heeft iets typisch Melbourne-iaans. Dave Barrett, de eigenaar van George's Bar, zegt dat George het enige Seinfeld-personage is dat echt uit Fitzroy zou kunnen komen; zijn cynische humor en grote verzameling geruite overhemden zijn er goed op hun plaats.

De Barretts besloten hun bar George's Bar te noemen ter ere van Tina's vader George, en dat bracht ze bij het huidige concept. Zowel Tina als Dave zijn Costanza-liefhebbers, en ze waren ervan overtuigd dat veel van hun vrienden en familie een George Costanza-bar het einde zouden vinden. Ze wilden een plek creëren die relaxed was en waar je zeker een leuke avond zou hebben. George Costanza was in de serie niet bepaald een culinair wonder of een geweldige barman, maar de ironie en de bewezen Australische liefde voor George Costanza waren de reden dat ze voor dit idee gingen.

George's Bar is precies wat ik ervan verwacht had. Dave Barrett wilde van zijn bar geen attractiepark maken, maar op een subtiele manier een eerbetoon brengen aan een alom geliefde sukkel. De keuzes in de bar zijn beperkt: er is een snoepmachine met alleen maar Twix erin en je kunt er een klein bakje pretzels krijgen. Beide kosten twee dollar.

Voor de bezoekers die trek hebben in een stevigere hap is er een klein menu met vijf simpele tosti's, en voor vijf (Australische) dollar zijn dit waarschijnlijk de goedkoopste van de stad. Ze zijn totaal niet speciaal maar ze stillen de trek, en dat is precies hoe Dave Barrett het bedoeld heeft. Vat dit overigens niet op als kritiek, want een goedkope tosti, wat snoep, bier en een spelletje Frogger vormen samen een prima avond.

De drankjes – vooral cocktails en bier – zijn het belangrijkste in de bar. Barrett vindt dat zijn café ook zonder het Costanza-concept een goede bar moet zijn.

Ik heb het drankje Summer of George geprobeerd, een mix van versgeperste Granny Smith-appels, een scheutje kruidenbitter en een sterke drank naar keuze (de barman rade Sailor Jerry's aan, voor wat extra vanille). Ik raakte aan de praat met een echte George-fan uit Pennsylvania die in Melbourne op vakantie was. Hij vond het roze drankje te vrouwelijk voor George.

"De beste stuurlui staan aan wal," zegt Barrett over klanten met hun eigen ideeën over hoe de bar eruit had moeten zien. "Er zijn George en

Seinfeld

-liefhebbers binnen geweest die pas tevreden zouden zijn als Jason Alexander in levende lijven achter de bar stond." Ik moet toegeven, daar hoopte ik ook op.Over het algemeen zijn George-fans echter blij met de no-nonsense uitstraling van de zaak, waar overal George-kunst en verzamelvoorwerpen staan. De donkerhouten banken hebben niets te maken met het Scandinavisch design dat op dit moment zo hip is, en mijn hele avond voelde verder als eentje in een normale kroeg. Je sluit aan in de rij bij de bar, bestelt een drankje, drinkt veel, en sluit weer aan.

De avond dat ik er was zat er een groepje zestienjarigen op een bankje onder een muur vol zwart-witte George-hoofden een tosti te eten. Toen het personeel vroeg naar hun leeftijd, gaven ze eerlijk antwoord en werd ze vriendelijk verzocht hun tosti's op te eten en te vertrekken. Als ze George wat beter hadden gekend, hadden ze zijn woorden 'It's not a lie if you believe it' kunnen quoten, maar daarvoor waren ze misschien net te jong.