Preppers leerden me wat je moet eten als de wereld vergaat

Het einde der tijden kan zich op vele manier manifesteren. Misschien zijn de voorbereidingen voor de apocalyps al begonnen, ergens in een obscuur laboratorium of op een Amerikaanse militaire basis. In feite leven we alleen nog in relatieve harmonie, omdat ons houden aan bepaalde afspraken: we werken, we zijn aardig voor elkaar en voeden onze families. Maar wanneer, of áls we daarmee stoppen, dan kun je maar beter goed voorbereid zijn.

Vanuit Europees perspectief is het concept van 'preppen' – het bestuderen van survivalstrategieën en voorbereiden van de apocalyps – een typisch Amerikaans fenomeen, net als kaas uit een spuitbus of de Kardashians. Het was ook wel erg makkelijk om te spotten met onze Amerikaanse vrienden met hun gekke voorraadkasten, toen we lazen dat één hamsteraar bijna 20 duizend liter van zijn eigen speeksel had verzameld, omdat het zogenaamd "antibioliologische kwaliteiten", zou bezitten (een term waarvan ik vrij zeker ben dat 'ie helemaal niet bestaat).

Als mensen aan een prepper denken, zien we misschien een dikke, kalende, oude man voor zich in een verwassen t-shirt die in zijn (schuil)kelder zit en daar wordt omringd door blikjes maïs, soep en Budweiser bier. Uit zijn speakers komt muziek van Bruce Springsteen en hij mompelt iets tegen zichzelf over zijn zoon Biff, die zich van hem heeft vervreemd en liever surft dan spullen verzamelt, en over de spijt die Biff straks zal hebben voor zijn negeergedrag als het einde van de wereld een feit is.

In 2012 liet National Geographic echter in een serie de verschillen tussen Amerikaanse en Britse preppers zien. Wat blijkt: Amerikaanse hamsteraars zijn niet alleen niet gek, ze lijken ook nog eens best op de Britse. De Britse overheid heeft notabene een Londen Weerstand Gids opgesteld, met allerlei informatie over wat te doen in het geval van een Armageddon. (Helaas staat er niets in over monsters, dus als Godzilla zich eindelijk komt wreken voor al die vreselijke films die we over hem hebben gemaakt, dan zijn we de Sjaak.)

Ik sprak met twee compleet verschillende Britse hamsteraars – eentje die binnen zou blijven en eentje die erop uit zou gaan – over hun manieren om aan eten te komen als iedere McDonald's door onkruid is overwoekerd en de medewerkers van Heinz alle bonen voor zichzelf houden. Misschien was het toeval, maar geen van beiden bleek van voetbal te houden. En dit zijn dus de mensen waar we het straks van moeten hebben als het einde nabij is.

Hoe meer ik over preppen leerde, hoe meer ik het nut ervan inzag. Het was niet zozeer alternatief, maar educatief. In plaats van het promoten van een geïsoleerde houding, gaat preppen juist om integratie en samenkomen. Het pleit voor een verregaand begrip van de natuur en zelfbeheersing, in tegenstelling tot het gedachteloos naar binnen werken van voedsel.

Ik dook in de wereld van de hamsteraars. De eerste prepper die ik sprak was Edward O'Toole, een Britse expat die ergens in een Russisch dorp in Slowakije woont en auteur is van The Tao of Prepping.

MUNCHIES: Hoi, Edward. Edward O'Toole: Hallo.

Ben je naar het buitenland verhuisd om van de natuur te kunnen leven? Niet echt. Het was meer voor het avontuur en de ervaring. Dichter bij de wildernis als in de Karpaten kun je in Europa niet komen. Mijn dorp ligt heel afgelegen en ik zie iedere avond allerlei soorten wilde dieren grazen in mijn achtertuin. Deze plek staat nog steeds met één been in het pre-industriële tijdperk.

Leef je inmiddels geheel autonoom van de buitenwereld? Nee. Het is een romantisch idee om er een soort jagende en verzamelende levensstijl op na te houden, maar ik heb inmiddels gezien hoe de lokale boeren hier moeten ploeteren om te overleven. Daar heb ik geen zin in. We leven wel met de seizoenen, net als de locals. Zo zoeken we paddenstoelen of bessen als het daar het seizoen voor is. Mijn schoonzus jaagt op wilde zwijnen en herten, afhankelijk van het seizoen, dus we eten vaak wild. Daar maken we ook onze eigen worsten van. Verder eten we eieren van onze eigen vrije-uitloop kippen en verbouwen we onze eigen groenten en fruit. Maar we leven wel gewoon in de 21-ste eeuw. Je kan geen tablet voor je kind kopen met wilde bessen. Ik heb wel vaak overwogen om een kookboek uit te brengen met lokale gerechten van hier. Daar zou de gemiddelde wildernisexpert van gaan janken. Hugh Firkin-Walkingstick's River Cottage is er niets bij.

Als morgen het einde der tijden zich aandient, wat zou je dan vanavond nog eten, voordat je je toevlucht zoekt in je voorraden? Als het echt zo ver zou komen, zou ik waarschijnlijk gepaneerde kabeljauw eten met currysaus, met een broodje patat (een typisch Schots gerecht, red.). Of kebab.

Goede keuze. Leg je ook voorraadkasten aan? Met geheime bergen Haribo-snoep? Niet echt. De hele theorie achter hamsteren ligt bij de houdbaarheid van bepaalde producten. Maar ik ben niet zo'n Amerikaanse verzamelaar met pakhuizen vol bergen voedsel. Het is veel slimmer om te leren hoe je zelf eten verbouwt en hoe je moet jagen en vissen, dan te vertrouwen op een immer slinkende voorraad. Als je nu een verandering in je levensstijl aanbrengt, heb je meer kans om te overleven dan als je een voorraadkast aanlegt. Bovendien is het gezonder en beter voor het milieu.

Op het gebied van guilty pleasures heb ik wel een aantal dingen die ik hier niet kan krijgen, maar die vrienden van het P2S Prepper Netwerk me per post opsturen als 'noodpakket'. Daar zit onder andere Sunpat Crunchy pindakaas in, net als Bisto Beef bouillonblokjes, Marmite, HP Saus en Kit Kat Chunky met pindakaassmaak.

Je houdt veel van pinda's. Vooral van pindakaas. Maar dan heb je ook nog thee van Tetley en Yorkshire. Het succes van mijn overleving hangt daar echt van af.

Welk soort eten ga je het meeste missen als de wereld vergaat? De meeste producten die je in de supermarkt en in fastfoodrestaurants kunt vinden, vallen niet eens in de categorie eten. Hetzelfde geldt voor magnetronmaaltijden. Eén ding dat mensen opvalt als ze me komen opzoeken, is dat het eten hier daadwerkelijk ergens naar smaakt. Tomaten zijn niet gigantisch en knalrood, maar smaken wel echt naar tomaten. Net als de wortelen, de kip, enzovoorts. Ook het brood is echt. Op basis van natuurlijke ingrediënten is brood veel lekkerder dan het kunstmatige spul waar mensen gewend aan zijn geraakt.

Wat is je favoriete voedsel op dit moment? Eekhoortjesbrood. Ik verzamel deze paddenstoelen in het bos, waar dankzij flinke stormen en warm, vochtig weer een goede voorraad te vinden is. Probeer je maar eens voor te stellen hoe dat gaat: tussen de wilde zwijnen en wolven in de Kaspaatse bossen tussen de bladeren zoeken naar paddenstoelen, terwijl een onweersbui over je heen trekt.

Ik heb trouwens geprobeerd ze te drogen met een dehydrator, een favoriet product van preppers. Werkte niet. Gelukkig werkte de zon wel.

Een mooie metafoor voor een mogelijke technologie-vrije wereld. Inderdaad.

Vervolgens sprak ik met Lincoln Miles uit Bedfordshire, die eigenaar is van The Preppers Shop, de eerste winkel voor hamsteraars in Groot-Brittannië.

MUNCHIES: Je runt een winkel voor preppers, dus je ziet vast veel van dit soort mensen voorbijkomen. Wat zijn dat voor types? Lincoln Miles: Het zal je verbazen hoe normaal de meesten zijn.

Wat voor eten kopen ze? Zijn ze bloedserieus of kopen ze ook wel eens gekke dingen als Heinz bonen in tomatensaus? Ze zijn vooral gek op de portiepakken van Mountain House. Die bevatten genoeg voedingstoffen en variatie voor 24 uur en smaken ook nog ergens naar. Net als proviand in het leger, zijn ze licht en klein genoeg om in zo'n beetje iedere tas te passen.

24 uur lijkt me niet heel erg lang in een apocalyps van ongekende duur.

De meeste mensen kopen twee van dit soort pakketten voor in hun tas. Maar we verkopen ook pijl en boog, om zelf te kunnen jagen. Mensen onderschatten het vaakst hoeveel water ze op voorraad moeten hebben.

Jeetje. Wat is het vreemdste voedsel dat iemand ooit bij je kocht?

Ik vind niet snel iets vreemd, maar mensen kopen wel zo'n beetje alles wat los en vast zit. Of het nu chocolade is, of alcohol, of zongedroogde tomaten. Het idee dat ze wat te eten in huis hebben als het zo ver is, geeft ze blijkbaar een prettig gevoel.

Als onze planeet door het broeikaseffect is verschroeid en we leven in ondergrondse grotten, wat zou je dan iedere dag eten? Als vegetariër zou ik in ieder geval veel groenten, bonen en af toe wat vegetarische worsten eten. Maar dan moet ik wel even uitzoeken hoe je ondergronds groenten verbouwt.

Ik zou maar aan de slag gaan.