Iemand heeft ons gezien terwijl we seks hadden in mijn restaurant

In Restaurantontboezemingen lees je over dingen die zich achter de deuren van restaurantkeukens afspelen. Verhalen die je als bezoeker van je favoriete eet- en drinkplekken normaal gesproken niet krijgt voorgeschoteld, worden op deze plek anoniem door koks en horecapersoneel verteld.

Als we elkaar nu zien, is er altijd dat gevoel van 'wat had kunnen zijn'. Ik lag niet met zomaar iemand te rampetampen in het stof van de verbouwing van mijn restaurant, het was iemand waar ik veel respect voor had en om wie ik ontzettend veel gaf.

In 2008 stelde een wederzijdse vriend ons aan elkaar voor, maar na een paar maanden van afspraakjes kreeg zij ergens anders een baan en verhuisde ze. Ik gaf ontzettend veel om haar, maar ik wist dat een langeafstandsrelatie niet ging werken. De zomer erna kwam ze terug, precies op het moment dat ik een huurcontract had getekend voor een ruimte waar ik een restaurant wilde openen.

Ik wilde haar de plek heel erg graag laten zien, aangezien zij erbij was geweest toen ik de ruimte voor het eerst had gezien. De opening was over twee weken en ik gaf haar een rondleiding door het restaurant en de keuken. We eindigden achter de bar in de eetzaal en we begonnen te zoenen – natuurlijk omdat ik haar heel aantrekkelijk vind, maar het kwam ook door de sfeer die er hing. Misschien ben ik een viespeuk, maar de hele verbouwing en de gedachte dat er echt iets groots stond te gebeuren in deze ruimte, zorgde ervoor dat ik heel erg opgewonden werd. Ik weet niet meer wie er als eerste op de grond lag, het ging allemaal vanzelf. We bedreven de liefde voor de bar, achter dichtgeplakte ramen – dacht ik.

Ik heb wel vaker seks in het openbaar gehad, het idee dat je betrapt kan worden is behoorlijk erotisch. Ik had het al eens in een park gedaan, en ook een keer langs een wandelpad, maar nog nooit in een restaurant.

De seks duurde niet erg lang en na afloop zaten we allebei helemaal onder het stof. Er lag nergens zeil en ik had ook geen karton op de grond gelegd; ik ben een waardeloos vriendje. Het was er echt heel smerig. Er lagen spijkers en andere bouwmaterialen op de vloer, dus het lag allemaal niet erg comfortabel. Zij had een jurkje aan en lag op de grond, ik lag bovenop haar en was net geopereerd aan mijn knie. Op alle mogelijk manieren was het een puinhoop, maar ergens was het ook heel mooi. Het was een van die onverwachtse uitspattingen van passie voor elkaar.

Achteraf moesten we er allebei een beetje om lachen. We schaamden ons niet en het werd niet ongemakkelijk. Het voelde gewoon goed om het op dat moment te doen. Het was symbolisch voor onze relatie in de zin dat we niets te verliezen en niets te verbergen hadden. Er was geen seksuele wroeging achteraf, geen moment dat we dachten: wat de fuck hebben we gedaan? Ik veegde het stof van haar af en we gingen verder met onze plannen voor die avond.

We hadden het toen niet door, maar iemand heeft ons toen gezien. Of dat griezelig is of juist niet, dat moet je zelf maar bepalen. De volgende dag kreeg ik een mailtje van een anonieme voorbijganger – hij schreef dat hij zo af en toe op weg naar huis door de afgeplakte ramen gluurde om te kijken hoe het ging met de verbouwing. Hij schreef dat hij had gezien hoe ik mijn liefde uitte naar mijn bedrijf en mijn vrouw. Hij beschreef in detail wat hij allemaal had gezien. De mail was eigenlijk best grappig, het was niet beschuldigend of beschamend. Ik heb die mail nog steeds en zo af en toe lees ik 'm weer een keertje.

Ik heb het haar nooit verteld omdat ik haar niet in verlegenheid wil brengen. Er is dus iemand die alles heeft gezien, maar die persoon heeft zich nooit aan mij kenbaar gemaakt. Het zal altijd een geheim van het restaurant blijven.

Wat betreft het meisje – we zijn nog steeds vrienden op Facebook en we zien elkaar nog ieder jaar als ze hier op bezoek komt. Ik denk niet dat we ooit nog over ons avontuurtje hebben gesproken. Ik heb het idee dat we het allebei verdrietig vinden dat we niet samen zijn, we waren echt geweldig samen. Ik denk echt dat zij een van mijn ware liefdes is, die ik door mijn vingers heb laten glippen.

Ik wilde nooit verhuizen voor haar, en zij kreeg elders haar droombaan waardoor ze hier niet kon blijven. Als ik nu in het restaurant ben, en op de plek sta waar we de liefde bedreven, dan denk ik aan haar en alle dingen die hier zijn gebeurd de laatste paar jaar. Ik vind haar de meest geweldige persoon op aarde en dat zal ze voor mij ook altijd blijven.