Wat er gebeurde toen mijn beste vriendin en ik de controle over elkaars vibrator hadden
FOTO DOOR FOSTER ADDINGTON VIA STOCKSY

FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Wat er gebeurde toen mijn beste vriendin en ik de controle over elkaars vibrator hadden

Toen we hoorden over de ‘We-Vibe Sync’, een vibrator voor stelletjes die je via je telefoon bestuurt, wilden we dat natuurlijk zelf proberen. Zou het onze vriendschap om zeep helpen of ons dichter bij elkaar brengen?

Mijn goede vriend Julia en ik waren op een 'sex-positive' halloweenfeestje toen we hoorden over de Sync, een koppeltoy die via de telefoon door je partner bediend wordt, terwijl het seksspeeltje in je binnenste zit te trillen. Sync is gemaakt om stelletjes dichter bij elkaar te brengen die elkaar een tijdje niet zien dus, recalcitrant als ik ben, dacht ik meteen: en singles dan?! Waarom moet er weer iets voor stelletjes komen en niet voor alleenstaande mensen, terwijl de geliefdes in een stelletje al beschikken over a) romantische liefde b) iemand die je billen altijd mooi vindt c) een constante aanvoer van seks?

Advertentie

Ik had bovendien het vermoeden dat als iemand anders de activiteit en snelheid van mijn vibrator kon beïnvloeden, dat een fijne afwisseling zou zijn voor mijn ingedutte masturbatieroutine. Julia kon zich er wel in vinden. We zijn allebei single en brengen veel tijd met elkaar door, dus met het oog op de verschrikkelijke uitkomst van de Amerikaanse verkiezingen en de ellende van nog altijd frisse winterdagen, konden we wel een fijne oppepper gebruiken. En wat is er fijner dan trillingen in en rond onze vagina's? Ik zal je vertellen wat er fijner is: niets.

Lees meer: Waarom sommige mensen meteen na de seks in huilen uitbarsten

Al snel bedachten we dat dit de ultieme test voor onze vriendschap zou zijn. Zouden we kunnen klaarkomen door de (virtuele) hand van een vriend? We hadden elkaar al meerdere malen laten meegenieten van onze eigen scheetlucht, maar zou een orgasme een brug te ver zijn? En was de technologie al wel zo ver? Julia en ik bevinden ons allebei aan de heteroseksuele kant van het spectrum, en we hebben ons nog nooit fysiek tot elkaar aangetrokken gevoeld (hoewel we wel proberen elke dag tegen elkaar te zeggen hoe mooi we zijn). Maar met elkaars vibrator aan de slag, dat was wel weer een grote stap verder. Zou de Sync zich door de ongemakkelijkheid heen kunnen beuken? Zou de fysieke afstand ons helpen of juist tegenwerken in onze zoektocht naar een wederzijds platonisch orgasme?

Advertentie

In november was het zover: we bestelden bagels met gerookte zalm en legden ons vaginaal gereedschap op tafel. Terwijl de mensen om ons heen zich probeerden te focussen op hun brunch probeerden wij onze vibrators aan elkaars telefoon te linken. We waren totaal niet voorbereid op de mate van aandacht en technologisch inzicht die we daarvoor nodig hadden, maar na een half uur aankloten was het eindelijk gelukt. Toen ik de app opende en een instelling koos (in dit geval 'wave', een langzame setting die varieert tussen intens en zachtjes trillen) begon Julia's apparaatje te knorren in haar hand. We waren er klaar voor.

Foto door Victor Torres via Stocksy

We stelden de proefrit een paar weken uit. Misschien omdat het een beetje ongemakkelijk is om gemasturbeerd te worden door een vriend, hoe indirect ook. Of misschien waren we gewoon te gedeprimeerd door het duistere jaargetijde dat elke activiteit ons angst aanjoeg, of het nou ging om seksen met een vriend of de curry uit je lakens wassen.

Zonder dat we het uitspraken, maakten we ons allebei zorgen over de effecten van gezamenlijk masturberen op onze vriendschap. Ik heb het gedaan met meer mannelijke vrienden dan ik op twee handen kan tellen, dus ik weet hoe ingewikkeld seks de verhoudingen voor een of beide partijen kan maken. Maar aangezien Julia en ik ons niet tot elkaar aangetrokken voelen, hoopten we dat onze afspraak geen effect zou hebben op de vriendschap.

Sterker nog, er bleek een precedent te zijn! In de negentiende eeuw kwamen semi-romantische relaties vaker voor, omdat de grenzen tussen platonische vrienden en geliefden toen anders lagen dan nu. Dit soort relaties stond bekend als 'Bostonhuwelijken', wat veel voorkwam tussen vriendinnen. In een interview met The Atlantic vertelde historica Peggy Wishart dat dit soort relaties veel voorkwam tussen goed opgeleide, relatief welgestelde vrouwen, die voor hun levensbehoeften niet afhankelijk waren van een man. "Hun vrienden dachten vaak niet eens na over het seksleven van die vrouwen," zegt Wishart. "Vrouwen werden gezien als aseksueel, en de meeste mensen gingen er vanuit dat als ze geen man hadden, ze ook niet bezig waren met seks."

Advertentie

Maria neemt de leiding in de We-Vibe Sync videochat

Het pad was voor een groot deel dus al uitgestippeld, dus Julia en ik hoefden ons niet per se kapot te schamen. Als twee mannelijke vrienden platonisch (en een tikkeltje ironisch) met elkaar zouden masturberen, zouden ze al snel gay worden genoemd, maar vrouwen en vrouwelijke mensen kunnen iets verder gaan in hun seksuele experiment zonder direct in een hokje te worden geplaatst – behalve dan het hokje van twee hete lesbiënnes die geen lesbiënnes zijn, natuurlijk.

Toen het 2017 werd, konden we er echt niet meer omheen. We kozen een druilerige woensdagavond om in bed te gaan liggen, de vibrators in te brengen, en een videochat via de We-Vibe-app te beginnen. We schonken en glaasje wijn in en Julia las een paar bladzijden in The Corrections om in de stemming te komen. En toen zetten we elkaars apparaatjes aan.

Julia zocht antwoorden in de literatuur over het wederzijds geholpen platonisch orgasme

Dzzzzzzzz. Het voelde goed. Heel erg goed. Het was een uitstekende vibrator.

Al snel kregen we door welke standjes de ander het fijnst vond. Die van haar was 'getijde'. Die van mij was 'cha cha cha'. Waren we dit echt aan het doen? Ja. Ja, we deden dit. We waren dit heel erg aan het doen. We keken elkaar aan via de videochat, hoewel de verbinding af en toe uitviel (wat het misschien juist makkelijker maakte). Voor de grap appte ik 'kom zo klaar,' maar het was geen grap. Hadden we nu een relatie? Hoe werkte dit? Ging ik serieus klaarkomen nu? Ik vergat even de situatie waar ik me in bevond, om er van te kunnen genieten. Ik voelde mijn hart steeds sneller kloppen.

Uiteindelijk kon onze wederzijdse masturbatie niet tot een hoogtepunt komen. Ik kon niet vergeten dat Julia mijn vriend was, en dat we bezig waren met een experiment. In andere woorden: ik kon mezelf niet genoeg laten gaan om klaar te komen. Julia voelde hetzelfde. Na ongeveer vijf minuten waren onze vagina's moe en overgevoelig; van binnen hadden we al besloten dat dit niet ging gebeuren. Dus we rukten de vibrators uit en dronken onze wijn op, terwijl we genoten van de chatfunctie (we wonen bij elkaar om de hoek).

Misschien, als we ons deze zomer wat vrijer en seksueler voelen, doe ik mijn Sync in, ga ik naar de markt en vraag ik Julia om me op een willekeurig moment in de middag te verrassen. Tot die tijd gebruik ik de vibrator om mezelf tot een hoogtepunt te brengen, terwijl ik kijk naar filmpjes van Trudeau.