Veel Amerikaanse vrouwen zijn steeds bezorgder over de toegang die ze (niet) hebben tot gezondheidszorg – het nieuwe conservatieve beleid zou een gevaar kunnen vormen, denken ze. Maar vaak realiseren ze zich niet dat artsen hen altijd al benadeelden, als het gaat om medische zorg."Helaas worden vrouwen minder serieus genomen dan mannen als het om pijn gaat," vertelt dr. Jennifer Wider, deskundige op het gebied van gezondheidszorg voor vrouwen en woordvoerder van de Society for Women's Health Research, aan Broadly. "Onderzoeken tonen aan dat artsen, ongeacht hun geslacht, de neiging hebben om vrouwen minder goed te behandelen, en dat het langer duurt voordat vrouwen medicijnen voorgeschreven krijgen." Een onderzoek, dat in 2001 gepubliceerd werd in de Journal of Law, Medicine & Ethics, stelde dat artsen vaak ten onrechte geloven dat vrouwen een "natuurlijk vermogen om pijn te verdragen" hebben. Ook zouden zij, dankzij de stress die bij een bevalling komt kijken, over betere copingmechanismen beschikken. Een onderzoek van het National Institute of Health laat ook zien dat vrouwen vaak 16 minuten langer moeten wachten dan mannen op pijnbestrijdingsmiddelen, wanneer ze bij de Spoedeisende Hulp binnen worden gebracht. Volgens datzelfde onderzoek lopen vrouwen 13 tot 25 procent minder kans om opioïde pijnstillers toegediend te krijgen, wanneer ze te maken hebben met pijn.
De meeste jonge vrouwen hebben wel eens te maken gehad met stereotyperende opvattingen van artsen over vrouwen. De eerste keer dat ik me realiseerde dat een arts mijn pijn niet serieus nam, was toen ik een nieuwe huisarts bezocht vanwege een gebarsten cyste op mijn eierstokken. Eerdere huisartsen hadden mij het type pijnstiller voorgeschreven dat je waarschijnlijk door de wc zult spoelen wanneer de pijn over is, maar mijn nieuwe, mannelijke huisarts (die zelf natuurlijk nooit een uitbarsting van een eierstokcyste kon hebben ervaren), lachte nogal pijnlijk toen ik hem om medicatie vroeg. "Ik houd er niet echt van om pijnstillers voor te schrijven voor dit soort dingen," zei hij. "Heb je ooit wel eens meditatie geprobeerd om de pijn te bestrijden?"
Ik ben zeker niet de enige met dit soort ervaringen. Menstruatie- en zwangerschapspijn wordt vaak chronisch onderbehandeld en ondergefinancierd. Volgens een onderzoek dat op ResearchGate gepubliceerd werd, zijn er vijf keer zoveel wetenschappelijke onderzoeken naar erectiele disfunctie verschenen als over PMS; en dat terwijl 'maar' 19 procent van de mannen op een bepaald moment in zijn leven met een erectiestoornis te maken krijgt, tegenover 90 procent van de vrouwen die PMS-symptomen hebben ondervonden. Het onderzoek uit 2001 liet ook zien dat pijn die ervaren wordt door vrouwen vaker als "emotioneel" of "psychisch" wordt gezien, dan dat het wordt veroorzaakt door biologische factoren.
Advertentie
Inga*, een vrouw die me over dit onderwerp te woord wilde staan – op voorwaarde dat ze anoniem zou blijven – leed aan aanhoudende pijn in haar kaaklijn. Haar vrouwelijke tandarts vroeg steeds of last van stress had, en diagnosticeerde haar met een kaakgewrichtsstoornis (TMJ), die veroorzaakt werd door angsten. Inga probeerde de stoornis jarenlang te behandelen, maar al haar pogingen liepen nergens op uit. Uiteindelijk werd er een röntgenfoto gemaakt die uitwees dat er een stukje verstandskies in haar kaak vastzat. Onjuiste diagnoses – dat problemen aan stress gerelateerd zouden zijn, in plaats van dat ze veroorzaakt worden door andere factoren – kunnen leiden tot jaren van verkeerde behandelingen. "Seksistische stereotypering in de geneeskunde bestaat al heel lang," aldus dr. Wider.Een andere reden dat artsen vrouwelijke patiënten verkeerd diagnosticeren? Een onderzoek dat in 2010 gepubliceerd werd in Cardiovascular Quality and Outcomes stelde vast dat de richtlijnen voor het voorkomen van hart- en vaatziekten bij vrouwen voortkwamen uit proeven, waar maar 34 procent van de deelnemers vrouw waren. Uit onderzoek is ook gebleken dat geneeskundestudenten en artsen de symptomen van hart- en vaatziekten bij vrouwen vaker toeschrijven aan stress, dan bij mannen die last hebben van dezelfde symptomen en hun angstgevoelens uiten.Naast dat vrouwen moeilijkheden ondervinden met de juiste diagnose van hun gezondheidsklachten, zijn er ook veel vrouwen die problemen hebben met de houding van hun artsen. Beth, een van de vrouwen die ik sprak, had een hele zomer lang verschrikkelijke maagpijn. Ze ging meerdere keren bij verschillende artsen langs, waaronder een maag-darmspecialist, die haar keer op keer vertelde dat ze last had van brandend maagzuur. "Ik huilde van de pijn, en kon bijna geen vast voedsel meer naar binnen krijgen," zegt Beth. "Toen ik moest huilen, vroeg hij: 'Hoe is je thuissituatie?' – op de meest neerbuigende manier die ik ooit gehoord had van een dokter." Ze was ontevreden met haar diagnose en zette haar huisarts onder druk om haar door te verwijzen voor een CT-scan, waarna bleek dat ze een tumor had.Hoe kunnen vrouwen ervoor pleiten dat ze serieus worden genomen door medische professionals? Hoewel artsen zich ongetwijfeld moeten ontdoen van seksistische ideeën over de gezondheid van vrouwen en de pijn die hun vrouwelijke patiënten ervaren, gelooft dr. Wider ook dat vrouwen de kans moeten krijgen om zich uit te spreken, en er zeker van horen te zijn dat er naar hen wordt geluisterd. "Vrouwen moeten voor zichzelf opkomen en op hun instinct vertrouwen," zegt ze. "En als ze veel pijn hebben, moeten ze al helemáál direct aan de bel trekken."
* Naam is gefingeerd, echte naam bekend bij de redactie.-Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.