We vroegen mensen wat ze aanhadden tijdens hun eerste tongzoen

De zwarte hoodie
Ik was veertien jaar en lag met mijn verkering te knuffelen en te kletsen op bed. Ik droeg een zwarte hoodie en zwarte sweatpants. Hij was de broer van een vriendin, een jaartje ouder dan ik. We hadden al even verkering, maar ik was totaal verrast toen hij me kuste. Eerst dacht ik vooral: 'Wat doe je nou? Laat me eens uitpraten!' Het was niet zijn eerste kus. Ik vond het wel lekker.

Ik droeg alleen maar jongenskleren toen. Lekker wijd, ik vond dat fijner zitten. De meisjes uit mijn klas hadden alles strak en kort, droegen naveltruitjes en zo'n plamuurlaag make-up. De meisjes-wc stonk altijd naar een walm deo. Ik begreep niet waarom die meisjes dat deden.

Volgens mijn ouders was het uit onzekerheid dat ik me als jongen kleedde, maar ik vond die kleren gewoon mooier. Ik was wel onzeker, want ik werd gepest. Niet met die kleren, maar omdat ik doof ben. Als mijn ouders zeiden dat ik me niet moest verbergen omdat ze mij wilden zien, dan dacht ik: waarom zou ik? Jongens knapten niet op die kleren af. Ik ging veel met jongens uit mijn buurt om. Later ben ik me meer op mijn gemak gaan voelen met meisjesdingen. Heel geleidelijk. Pas toen ik zestien, zeventien was ging ik eyeliner gebruiken, wat mascara, mijn wenkbrauwen epileren. Mijn jongensbroeken heb ik aan mijn broer gegeven.

Het oranje t-shirt
Eens in de twee maanden was er tienerdisco in een grote discotheek bij ons in de buurt. De tweede keer dat ik ging, was ik dertien. Ik was best ijdel: ik deed mijn haar vol gel en maakte daar met een kam een grote kuif mee. Ik droeg die avond een witte longsleeve met erover een oranje t-shirt. Daar had ik over nagedacht. Ik wilde niet per se ergens bij horen met mijn kleren, ik wilde gewoon graag een meisje versieren.

Ik wist van vrienden al hoe het hoorde te gaan, en zo ging het inderdaad. Heel gemakkelijk: ik zag een meisje dat ik er wel leuk uit vond zien, echt kieskeurig was ik niet, toen ging ik achter haar staan en met haar schuren op muziek van Sean Paul. Daarna draaide ze zich om en zoenden we. Ik denk dat het een kwartier duurde. Ik vond het heel lekker. Zij was zeventien. Volgens mij zijn we daarna Hyves-vrienden geworden.

Er gingen heel veel deuren open, toen ik wist dat ik dat kon. Eigenlijk ging ik daarna gewoon los op die tienerdisco-avonden, we deden wedstrijdjes wie met de meeste meisjes kon zoenen. Best heftig, al heb ik er niks aan overgehouden voor zover ik weet. Dat oranje shirt heb ik later nog wel eens casual gedragen. Met de longsleeve eronder was het eigenlijk te warm, iedereen was sowieso nogal aan het zweten in de tienerdisco.

Bijna niks
Ik was vijftien, een lastige leeftijd voor op een naturistencamping. Toch wilde ik mee met mijn ouders, want de sfeer was heel leuk op die camping in Italië. Al mijn vriendinnen hadden al gezoend op schoolfeesten. Ik ben best lang en de jongens uit mijn klas waren veel te klein om mee te zoenen. Die zomer was er een jongen van achttien en hij was gelukkig langer dan ik. We waren op een middag in een soort hok voor jongeren, met een pooltafel, een voetbaltafel en een bank om op te chillen. Ik droeg alleen een doek om mijn middel gewikkeld. Dat was voor de hygiëne, je kunt anders niet zomaar gaan zitten. Het was een dunne doek met lichtblauwe bloemen erop. Die jongen was wel helemaal bloot. Ik herinner me dat ik zijn piemel best groot vond.

Hij zoende me heel onverwachts. Hij deed alsof hij viel of struikelde, ik boog me naar hem toe en toen kuste hij me. Een prima zoen was het: eerst een kusje en daarna wat tong erbij. Ik probeerde alle tips uit de meidenbladen toe te passen: rustig door mijn neus ademen en rondjes draaien met mijn tong.

Achteraf heb ik me afgevraagd of hij toen een erectie kreeg, dat heb ik niet gezien. We bleven een setje de rest van de vakantie en hebben ook nog liggen vozen in zijn tent. Maar dan met kleren aan, want 's avonds als het koud is trek je gewoon wat aan. Hij woonde in Twente en drumde in een band – dat vond ik heel stoer.

De strakke broek
Ik was totaal verliefd op de neef van een vriendin. Ik was veertien en de meeste van mijn vriendinnen hadden al gezoend. Ik wist dat die jongen ook zou komen naar een feestje in Diemen, dus ik had mijn allermooiste kleren aan. Een zwarte broek, heel synthetisch, met ribbels. Van boven zat-ie loeistrak en beneden liep-ie wijd uit. En ik had mijn lievelingsshirtje aan: ook zwart, gestreept, met stukjes doorschijnende stof.

We zaten in de tuin te kletsen, die jongen en ik, toen hij over mijn been begon te aaien. "Wat een mooie broek," zei hij. Even ging ik daar serieus op in, want ik vond die broek zelf ook nogal mooi, tot ik plotseling besefte dat hij iets heel anders bedoelde. Dat hij iets van plan was. Vanaf dat moment was ik doodzenuwachtig, ik wist dat dit feestje mijn leven zou veranderen.

Even later waren we binnen aan het schuifelen op Back for Good van de Take That. Hij probeerde me te zoenen, maar ik durfde niet. Tot hij vroeg 'Wil je niet met me zoenen?' Toen zei ik: 'Jawel hoor!' en pakte 'm op zijn bek. Het was nu of nooit. Ik vond het meteen fantastisch, het zoenen, raakte eraan verslaafd. Dat heb ik nog steeds. Ik denk niet dat ik het echt geil vond, vooral spannend en nieuw. Na het feestje heb ik die broek echt stukgedragen. Die jongen maakte het na een paar maanden uit; hij was meer van Nirvana en ik meer van de Backstreet Boys.

De paarse mouwloze coltrui
Ik was net verhuisd naar een dorp in de Betuwe. Daar was jaarlijks het 'Appelfeest' op een boerenerf. Ze hadden bessenjenever en apfelkorn, dat vond ik lekker, ik was dertien. Ik denk dat ik nog nooit had gedronken, maar ik was wel twee weken eerder begonnen met roken. Herman had ik al een keer gezien in het dorp, we hingen meestal bij de muziektent of bij de begraafplaats. Hij was veertien, de zoon van de plaatselijke automonteur en ik was meteen verliefd op hem geworden – hij had hele mooie ogen.

Bij de V&D had ik speciaal voor het Appelfeest een paarse coltrui zonder mouwen gekocht, met daarom in dikke zwarte letters de tekst 'YES OR NO', dat was een merk van V&D. Ik had voor mijn leeftijd al best grote borsten, ik denk dat je die met die top best goed kon zien. Eronder droeg ik een strakke witte broek met zakken aan de zijkant.

In de Tina stond dat je op je hand kon oefenen hoe je moet zoenen. Dat had ik wel eens gedaan. Herman nam mij mee een stukje wandelen. Ik was doodzenuwachtig toen we gingen zitten op de motorkap van een witte auto, maar ik vond de zoen fantastisch. Ik had de volgende dag wel pijn aan mijn tong. En ik maakte me zorgen omdat hij zo goed zoende: had hij heel veel ervaring of gewoon talent? Achteraf gezien denk ik dat hij niet zo goed kon zoenen, we noemden zijn techniek later 'de wasmachine'.

Het shirt met 'Mad Cow' erop
Van Joris uit mijn klas had ik een Valentijnskaart gekregen, hij wilde me meenemen naar de film. Ik was zestien en verliefd op hem, dus ik wilde wel. De kaartjes bleek hij al gekocht te hebben. Het was een film die ik al had gezien, bleek, maar Joris vond dat ik die heus nog een keer kon kijken. Ik denk dat hij te zenuwachtig was om zich te realiseren dat het best kut is voor de tweede keer een drie uur durende film te zien.

Ik had een vriend die in Amsterdam woonde, met hem was ik een keer naar het Waterlooplein gegaan. Daar had ik een grappig zwart shirt gekocht met erop een soort cartoon van een koe en erboven stond 'Mad Cow'. Dat shirt koos ik voor deze eerste date. Eronder droeg ik een worker jeans van de Coolcat en er overheen een lang vest van de Miss Selfridge. Achteraf denk ik dat ik er echt totaal seksloos en oncharmant uitzag, maar ik voelde me toen heel tof.

In die oersaaie film, Meet Joe Black, zit een seksscène. Later heb ik begrepen dat Joris dacht dat hij mij tijdens die scène had moeten zoenen. Hij dacht dat het zo hoorde, maar hij durfde niet. Gelukkig, want dat had ik doodeng gevonden. Het werd uiteindelijk een heel klungelige zoen bij mijn voordeur toen hij me thuis had gebracht. We hebben daarna nog langer dan een jaar verkering gehad.

* Sommige namen zijn gefingeerd.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.