Identiteit

Moeten we ons druk maken om die anti-abortusfolder?

De folder wordt binnenkort door zo'n beetje iedere brievenbus in Nederland geduwd.
Noor Spanjer
Amsterdam, NL
Flyer van de week van het leven
Afbeelding via schreeuw om leven

In november valt er een anti-abortusfolder in de brievenbussen van ongeveer alle Nederlanders die geen nee/ja- of nee/nee-sticker hebben. De folder is van Platform Zorg voor Leven, een stichting die van 11 tot 16 november voor de vierde keer de Week van het Leven organiseert. Met gecrowdfund geld hebben ze een folder gemaakt, en die ziet er zo uit:

Wat is er precies aan de hand? Platform Zorg voor Leven is een ideologische club die tegen abortus is. Dat staat ook op hun website:

Advertentie

‘We willen laten zien dat abortus geen echte oplossing is. Er zijn zoveel andere, goede manieren waarop een ongewenst zwangere vrouw geholpen kan worden! Met een abortus help je een vrouw niet op de lange termijn en wordt het leven van een kind afgebroken.’

Een tekst die nogal veel invult voor ‘een ongewenst zwangere vrouw’, maar goed, een website is iets waar je actief naartoe moet, door met je vingers toetsen in te drukken. Daar gaan heel wat vrije keuze aan vooraf. Een folder is daarentegen een nogal opdringerige manier van je mening ventileren, en daar zijn veel mensen kwaad over:

Waarom moeten we ons hier druk om maken?
Het debat over de toelating van abortus valt onder vrijheid van meningsuiting, en het recht op abortus is in Nederland een veelbesproken en flink bevochten onderwerp. In 1984 ging de Wet Afbreking Zwangerschap officieel van kracht, maar voor het zover was, was er al een lange strijd gestreden. Dat betekent niet dat abortus voor die tijd niet voorkwam, het gebeurde alleen onder soms erbarmelijke en levensgevaarlijke omstandigheden. Mensen maken zich hier in ieder geval al jaren druk om, want zolang vrouwen zwanger kunnen worden, zullen er ook abortussen plaatsvinden. Legaal of illegaal.

Mensenrechtenorganisatie Amnesty is van mening dat abortus een mensenrecht is, en onderbouwt dat met feitelijkheden die in de (Nederlandse) wet zijn vastgelegd:
“Volgens de internationale mensenrechtenwetgeving heeft iedereen recht op leven en gezondheid, en het recht om gevrijwaard te zijn van geweld, marteling of wrede behandeling. De mensenrechten stellen dat beslissingen over je lichaam alleen aan jou zijn. Dwang, laat staan met geweld, is verboden en abortus tot een misdrijf maken is een schending van mensenrechten. Iemand dwingen een ongewenste zwangerschap te voldragen is een schending van het recht op privacy en lichamelijke autonomie. Evenmin mag iemand gedwongen worden om abortus te laten plegen.” Daar zit geen woord Spaans bij, maar de anti-abortuslobby, die vooral bestaat uit mensen met een religieuze achtergrond, ziet het anders: het leven begint bij de conceptie, dus abortus is moord. We zouden ons over deze mening niet per se druk hoeven te maken, als er geen politieke gevolgen zouden zijn. Maar die zijn er wel – ChristenUnie, de partij die mede ons land regeert, staat prominent met haar logo op de homepage van Week voor het Leven. Fractievoorzitter Gert-Jan Segers laat via Twitter geregeld weten dat hij abortus maar niks vindt, en ook in het partijprogramma staat het vrij helder: “De ChristenUnie heeft zich altijd verzet tegen de legalisering van abortus.”

Abortusklinieken in Nederland zeggen dat er steeds vaker pro-life-activisten voor hun deur rondhangen om vrouwen die abortus willen plegen lastig te vallen. Ook internationaal komt het recht op abortus meer en meer onder spanning te staan: de nieuwe president van Brazilië is fel tegenstander, en Trump was nog geen dag president van de Verenigde Staten of hij kondigde aan alle financiële hulp aan ontwikkelingsprojecten die abortussen mogelijk maakten te stoppen. Ook in lidstaten van de EU, zoals Polen en Malta, is abortus nog altijd illegaal.

Waarom hoeven we ons hier niet druk om te maken?
Omdat we weldenkende mensen zijn en een nee/ja- of nee/nee-sticker op onze brievenbus hebben. Folders zijn net zo achterhaald als het idee dat abortus verboden zou moeten zijn.

Oké, maar moeten we ons nou wel of niet druk maken?
MIsschien om de folder zelf niet zozeer, maar over de toenemende geluiden uit de anti-abortuslobby wel. Niemand had dit misschien verwacht, maar blijkbaar is het in 2019 weer tijd om je Dolle-Mina-muts af te stoffen. Baas in eigen buik!