Een dagje op de miljonairsfair met een persoonlijke lifestylemanager

Headerfoto door Tony Pérez.

Een jongen in driedelig pak houdt de deur van zijn naar vers leer ruikende Mercedes-Benz voor me open. Het regent. Hij houdt een paraplu voor me op en ik stap in. Het is mijn eerste kennismaking met de diensten van een lifestylemanager.

Mijn privechauffeur werkt namelijk bij Quintessentially, een bedrijf dat een VIP-ervaring wil leveren aan ‘high profile’ klanten, die daar 4.500 euro per maand voor willen betalen. Voor veel mensen is dat twee keer hun maandsalaris, maar als je dat ervoor overhebt staat er wel mooi een lifestylemanager voor je klaar die alles wat je maar wenst voor je regelt. Of je nu een VIP-kaartje voor een uitverkocht concert van Beyoncé wilt, een kingsize bed in je favoriete hotel, Van Dobben-kroketten in Las Vegas, of een James Bond-ervaring met helikopterachtervolging.

Vroeger hadden rijke families daar een butler voor, die op een klein kamertje op zolder woonde en ‘s ochtends klaar stond om de deur open te houden als meneer naar het werk ging. Maar sinds een jaar of twintig wordt dit werk geoutsourced. Grote bedrijven stellen conciërges beschikbaar aan hun personeel. In de lifestylebusiness zou rond het uitbreken van de crisis wereldwijd jaarlijks al meer dan een miljard dollar omgaan, dat vooral werd gebruikt om restaurants te boeken.

Zo’n grote markt, daar moet ook in Nederland wel geld uit te slaan zijn. En Quintessentially is zeker niet het enige bedrijf dat door de mensen uit de Quote 500 kan worden ingeroepen om zorgelozer door het leven te gaan. Maar omdat het bedrijf, dat in het buitenland al zo’n 250.000 leden heeft, op het punt staat om zich nu ook aan de rijke Nederlanders op te dringen, grijp ik mijn kans om te kijken hoe je rijken kunt strikken die niet zelf even het restaurant willen bellen om een reservering te maken. Wat voor mensen zijn dat? Waar kun je dat beter uitvinden dan met de managers zelf naar Masters of LXRY te gaan – de voormalige miljonairsfair.

Eenmaal aangekomen bij de ingang van het kantoor van ‘The Q’, zoals de eigen medewerkers het bedrijf liefkozend noemen, stapt directeur Sebastiaan Hooft bij me in de auto. “Zo, nu heb je gelijk ervaren hoe het is om in handen van Quintessentially te zijn,” zegt hij terwijl hij mij een stevige handdruk geeft. Hij vertelt me dat ze al veel leden hebben binnengehaald via Ferrari. Bij de aankoop van een Ferrari mag je namelijk een jaar lang gratis gebruik maken van de diensten van ‘The Q’. Hij hoopt dat die leden blijven plakken, en anders een goed woordje voor hem doen bij andere rijken. “De beste reclame is mond-tot-mondreclame,” zegt Hooft.

En je kunt ze natuurlijk ook binnen proberen te halen door je gezicht te laten zien op het driesterrendiner op de miljonairsfair. We zijn er een van de genodigden en drinken glazen champagne terwijl we voorzien worden van grote hoeveelheden kaviaar. Een vrouw in een jurk die iets weg heeft van een verjaardagstaart vertelt me bij welke designer ze deze op de kop getikt heeft. Ik vraag haar of ze soms interesse heeft in ‘Q’ omdat ‘Q’ allerlei connecties met designers heeft. Ze geeft aan dat haar man alles al voor haar regelt.

Iets later zit ik aan tafel naast een miljonair die rijk werd met beleggingen. Hooft heeft hem meteen in het vizier. Hij netwerkt handig: met zijn achterovergekamde haar en smoking peilt hij in wat voor diensten de miljonair interesse heeft. Al snel ontdekt hij dat de miljonair in kwestie fan is van Mad Fox, de exclusieve nieuwe club aan de Spuistraat in Amsterdam. “Toevallig hebben wij alle connecties om tafels voor je te regelen,” zegt Hooft. Ik vraag de miljonair of hij nu lid gaat worden. “Nou, dat Quintessentially toegang kan regelen voor Mad Fox was voor mij wel een test of ze echt alles kunnen regelen, dus ik ga erover denken.” Hierna wordt het eten geserveerd. Op de kaart staan dingen als vadouvan, kaffir, yuzu, chavroux, tamarinde en komboecha. De obers rennen rond om ons van bijzondere wijnen te voorzien. Na de tweede gang proosten we met actrice Katja Schuurman op de nieuwste editie van het Masters of LXRY-tijdschrift waar haar blote borsten in te bewonderen zijn. Ze geeft een speech die erop neerkomt dat rijke mensen gierig zijn behalve als ze weten dat ze op televisie komen. Dan willen ze ineens wel wat geld geven aan het goede doel.

Achter Schuurman hangt een poster op met daarop de tekst: “business op zijn stijlvolst.” Als ze weer is gaan zitten, vraag ik aan de miljonair naast mij hoe ik ook rijk kan worden. “Beleg in elk geval niet in cryptovaluta. Liever in iets tastbaars als een Gucci-tas,” zegt hij. Achter hem struikelt zijn vrouw, ze valt op de grond. Twee butlers rapen haar op.

Na het eten gaan we de beurs op. Er zijn echte Karel Appels te koop, boten ontworpen door Prins Bernhard Junior, en auto’s die ik alleen ken van het Thunderbirds-speelgoed van vroeger. Ook zijn er vrouwen in gouden vogelkooien te bewonderen. Aan de jurken en glimmende pakken te zien houden ze hier van over-de-top, iets waar Quintessentially natuurlijk wel raad mee weet. Hooft is meteen verdwenen om te netwerken.

Onder begeleiding van nummers als Mamma Mia en Never Gonna Dance Again schuifel ik een beetje rond. Ik spreek een expat uit Dubai die beweert al eens door Quintessentially te zijn benaderd. Hij zegt dat ze hem vonden in de Quote 500. Hoe kan het ook anders, denk ik. Daar heeft Quintessentially natuurlijk even doorheen gescrold.

Ik laat mijn schoenen poetsen, mijn gezicht exfoliëren en voer wat gesprekjes over de betekenis van geld uitgeven met rijkelui. Iemand zegt: “De economie wordt draaiende gehouden door rijken die geld uitgeven.” Een ander antwoordt: “De elite is wel voor meer goed dan het in stand houden van de economie. Zo heeft de mannelijke elite gezorgd voor vrouwenkiesrecht, in tegenstelling tot wat sommige feministen beweren.” Ik wil mijn mond opentrekken tegen deze mannen met vlinderdassen, maar slik op het laatst mijn woorden in.

En hoe is het eigenlijk met Sebastiaan Hooft? Als we weer naast elkaar staan zegt hij dat Nederlanders hun rijkdom graag wat meer onder de radar houden. “We hebben niet voor niets het gezegde ‘hoge bomen vangen veel wind.’ Russen zijn pas echt van de excessen. Die zijn schaamteloos rijk. Voor hen regelen we dus niet alleen een VIP-pas voor een concert, maar ook allerlei extra tierelantijnen.”

Is het in Rusland dan ook makkelijker om klanten te vinden? Aan het einde van de avond heeft Hooft twee mensen gesproken die misschien wel verder willen praten over een lidmaatschap. Een “goede vangst,” zegt hij.

—

Dit stuk is aangepast. In een eerdere versie stond dat Sebastiaan Hooft twee leden had ‘gestrikt’. Het ging om bezoekers van de Masters of LXRY die interesse hadden getoond om lid te worden. Ze waren op dat moment nog geen lid.

—

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: