Drugs

Ik verdien tienduizenden euro’s per maand door vanuit de cel drugs te dealen

“Voor een stel domme criminelen hebben we onze zaakjes goed op orde.”
MH
illustraties door Mike Hughes
Pri man in cel drugs
Illustratie: Mike Hughese

De 28-jarige Marcus zit een celstraf uit van veertien jaar, omdat hij vanuit zijn huis in Engeland een heroïne- en cocaïnehandeltje runde. Hij zit nu zes jaar vast en komt later dit jaar in aanmerking om vervroegd vrij te komen. Dan is het voor hem wel te hopen dat ze er niet achter komen dat hij nog altijd gewoon drugs verkoopt – vanuit zijn cel.

VICE: Hey Marcus, hoe gaat het met je?

Advertentie

Marcus: Wat? Ik dacht dat dit een interview zou zijn, niet een therapiesessie. Ik ben serieus. Maar goed, het gaat prima met me, dank je wel. Met mijn vrouw en kinderen ook.

Oké. Maar je verkoopt dus drugs, ondanks dat je vastzit. Wat verkoop je en waar gaat het heen?
Mijn mannen verkopen heroïne en crack door het hele land, van de Schotse Hooglanden tot Devon. En ik houd de boel in de gaten vanuit de gevangenis. Soms zet ik een dealtje op met coke, mdma of wiet of zo. Maar smack en crack zijn altijd mijn belangrijkste producten geweest.


Hoe doe je dit allemaal terwijl je in de bak zit?
Ik gebruik een telefoon die versleuteld is met Sky ECC en een Zanco Tiny, een soort minitelefoon. Die eerste is vooral handig om veilig mee te communiceren, maar je hebt er alleen wat aan als degene met wie je belt er ook zo een heeft. De meeste dealers hebben daar het geld niet voor over – een abonnement kost zo’n 700 euro per kwartaal. Het is ook moeilijk om zo’n voorwerp in een kleine ruimte verborgen te houden, dus er kleven wel risico’s aan.

De Zanco is qua grootte perfect, want je kan hem zo in je anus proppen als ze onverwachts je cel willen inspecteren. Maar als iemand die je ermee gebeld hebt gearresteerd wordt, kan de politie heel makkelijk je locatie achterhalen.

Advertentie

Wie zijn je klanten?
Dealers die een beetje halverwege de keten zitten. Er zitten nog wel twee à drie mensen tussen voordat de drugs bij de eindgebruiker terechtkomt. Mijn directe klanten zijn het soort mensen waarvan je zou verwachten dat ze een normale baan hebben: een eigen bedrijfje in de bouw, of zoiets.

Hoe kom je aan je benodigdheden? 
Ik werk al tien jaar samen met dezelfde familie en heb nooit een reden gehad om van leverancier te veranderen. Ze zijn goed georganiseerd en zorgen ervoor dat er genoeg drugs naar het Verenigd Koninkrijk wordt vervoerd, zonder poespas. Ik kan heroïne, coke, mdma en wiet van ze krijgen. Coke tot crack verwerken doen ze niet, dus daar heb ik iemand anders voor.

Ik werk ook met een andere partij samen, maar dat is niet uit eigen keuze. Lang voordat ik werd opgepakt werd er een keer 36 kilo pure heroïne van me gejat, wat ik niet kon terugbetalen. Daardoor heb ik nu een schuld van ruim 900.000 euro bij iemand staan. En dat is best lastig aflossen vanuit de nor.

Hoe gaan de zaken momenteel?
Niet fantastisch, als ik eerlijk ben. Toen er zoveel EncroChat-gebruikers werden gearresteerd werd dat nogal gehyped, maar het gaf de politie wel nuttige informatie. Iedereen is nu veel waakzamer geworden, omdat ze bang zijn dat hun namen in telefoons van contacten worden genoemd. Een vriend van me moet nu twaalf jaar langer brommen omdat hij vanuit de cel dealt. Hij is ervan overtuigd dat dit komt doordat zijn bazen via EncroChat hun mond voorbij hadden gepraat.

Advertentie

Wat vind je familie ervan dat je vanuit de gevangenis dealt?
Ik zeg er niks over tegen mijn vrouw, want zij wordt dan laaiend. Ze is altijd heel trouw gebleven. Mijn moeder leeft niet meer: ze stierf zo’n tien jaar geleden aan een overdosis. En wat mijn vader tegenwoordig doet weet ik eigenlijk niet echt. Ik heb twee dochters – een tweeling – en zij weten nergens van. Ze zitten nog op de basisschool.

Hoe zorg je ervoor dat iedereen zijn werk doet? Lijkt me best lastig te overzien vanuit jouw positie.
Gevangenissen hebben ook juist voordelen. Als iemand van mij op dezelfde vleugel vast komt te zitten, is dat ook weer een extra contact met de buitenwereld. En dan word ik gegarandeerd betaald, want ze kunnen niet voor me wegrennen. Mijn vaste klanten en contacten weten dat ik de volledige steun heb van mijn leverancier. En geloof me, zij zijn meedogenloos. Als je hen beduvelt, deinzen ze er niet voor terug om een kogel door je kop te jagen. 

Soms maken mensen die voor me werken wel misbruik van het feit dat ik vastzit. Het kan lastig zijn om ze loyaal te houden als je zo lang geen kant op kunt – ze kunnen altijd naar een concurrent overlopen. Maar zoals ik wel vaker zeg: ik zit niet voor eeuwig in de bak.

Verdien je op het moment een beetje?
Natuurlijk wel een stuk minder, aangezien ik hier vastzit. Ik moet ook mensen betalen die bepaalde taken van me overnemen. Die taken heb ik expres onderverdeeld, zodat ik niet het risico loop dat één iemand me eruit kan werken. Er zijn wat mensen die op het geld en de drugs letten, en weer iemand anders die de deals regelt.

Advertentie

Ik ga niet in detail treden, maar terwijl ik vastzit kan ik zo tussen de 10.000 en 30.000 euro per maand verdienen. Begrijp me niet verkeerd: soms gaat er weleens iets fout en verdien ik helemaal niks. De meeste dealers boeken meer winst als ze vastzitten, want waar moet je je geld überhaupt aan uitgeven? Een paar potten proteïnepoeder en af en toe iemand die even een mobieltje over de muur gooit, maar meer heb je niet nodig.


Best ironisch dat je in de gevangenis zit en meer verdient dan het gevangenispersoneel. Wat zouden gevangenissen kunnen doen om te voorkomen dat er vanuit de gevangenis wordt gedeald? 
Ik werd vanuit mijn natuurlijke omgeving in een cel gedropt waarin ik ineens niets te doen had. Ik moest iets doen tegen de verveling en wil me ook gewoon ergens in kunnen ontwikkelen. Het personeel behandelt ons als kleuters en geeft ons niks constructiefs te doen. Ze verwachten dat we een beetje gaan poolen en darten. Ze begrijpen niet dat we ook gewoon heel slim kunnen zijn en dat je daar gebruik van zou kunnen maken. Dus profiteren we zelf maar van hun onwetendheid. Voor een stel domme criminelen hebben we onze zaakjes goed op orde, want we verdienen alsnog gewoon duizenden euro’s.

Je verkoopt een verslavend middel waar mensen dood aan gaan. Knaagt dat niet aan je geweten?
Niet iedereen heeft evenveel geluk in het leven. Zelf ben ik in armoede opgegroeid. Niemand heeft ooit tegen me gezegd dat ik naar de universiteit zou kunnen gaan. En ja, nu zit ik vast en heb ik torenhoge schulden – mijn vrouw krijgt zelfs doodsbedreigingen als ik een betaling mis. Dus stoppen is nu niet echt een optie.

Advertentie

Mijn klanten zijn bijna allemaal ergens aan verslaafd. Als ze de heroïne niet van mij krijgen dan toveren ze het wel ergens anders vandaan. Niemand is verplicht het te kopen – het is een vrije keuze. En we hebben allemaal problemen in het leven. Ik voel me schuldig dat ik er niet kan zijn voor de kinderen, maar niet omdat er mensen zijn gestorven aan mijn heroïne. Voor mij ligt de grens bij iemand zelf verslaafd maken: ik zal nooit iemand pushen om drugs te gebruiken. Ik heb zelfs vrienden geholpen om af te kicken en clean te blijven


Denk je dat je ooit gaat stoppen?
Tja, niemand heeft ooit van kleins af aan het doel om heroïnedealer te worden – je wordt het alleen als het echt moet. Maar dan gaat het ineens heel goed, krijg je meer klanten en heb je ineens allemaal mensen onder je werken. Dan voel je je er verantwoordelijk voor dat zij ook hun rekeningen kunnen betalen. 

Voor je het weet heb je een grote business en heb je geen flauw benul wat je met al dat geld aanmoet. Maar je kunt niet ineens weglopen. Uiteindelijk raak je totaal losgezongen van wat je nu eigenlijk verkoopt en zie je alleen de mensen die voor je werken. Daar kom je niet zomaar onderuit. En dan raak je uiteindelijk toch al je geld kwijt en moet je helemaal opnieuw beginnen, omdat je een of andere groep uit Nederland nog bijna een miljoen bent verschuldigd.


Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE UK.


Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.