De ultieme gids voor de eerste stappen in jouw studentenstad: Amsterdam

Beginnen aan een studie is een enge aangelegenheid, en het maken van een eerste stap in een nieuwe stad al helemaal. De komende weken vragen wij onze favoriete mensen uit grote studentensteden wat jij in je nieuwe stad moet gaan doen en laten om jezelf zo snel mogelijk thuis te voelen. Geen corpsballen, geen citymarketeers, geen overenthousiaste vertegenwoordigers van studieverenigingen. Gewoon, echte mensen, met echte tips. Met vandaag in de hoofdrol: Gotu Jim uit Amsterdam. 

Er wordt flink genazomerd in het Erasmuspark. Op deze zonnige maandagochtend zit het terras vol, alsof het begrip kantoorbaan een fictief construct is, en iets verderop probeert een groep senioren de onlogische instructies van een trainer op te volgen. Gotu Jim – rapper, zonnekind, stiekem liever dj – woont hier om de hoek, en gaat ons vandaag laten zien wat zijn buurt tot beste buurt van de stad maakt. 

Jim is onlosmakelijk verbonden met studentencultuur, zonder dat hij dat geforceerd probeert vast te houden. Hij is niet de stereotype corpspik die zich lallend de koning te rijk voelt, maar ook weer niet iemand die alles op alles zet om zoveel mogelijk moeilijke afkortingen en titels voor z’n naam te kunnen zetten. Hij zit daar ergens tussenin, en probeerde gewoon een beetje plezier te maken en een diploma te halen. Dat is al gelukt, trouwens. Vorig jaar rondde hij zijn studie Sociale Geografie af, en op dit moment is hij denkt hij erover na of hij nog een master wil gaan doen. Misschien volgend jaar, maar dat zien we dan wel weer. 

Anyway, het Erasmuspark dus. We spreken daar vooral af omdat het dicht bij het huis van Jim is, en dicht bij Broodje Daan – een van de weinige authentieke Amsterdamse broodjeszaken die de gentrificatie-oorlog hebben overleefd. Hier kun je nog gewoon een zacht bolletje pure hagelslag met boter halen voor 75 cent, en geen enkele kater is opgewassen tegen de uitsmijters die ze hier bakken. Ook als je kater nog in de maak is, is Broodje Daan de perfecte plek om nog snel iets te eten voordat je in slaap valt. 

“Toen De School nog open was ging ik daar het liefst op zondagmiddag heen. Dan de hele nacht doorhalen, en op weg naar huis hier een broodje halen. Op maandagochtend dus, ze zijn heel vroeg open. Terwijl jij dan doorgehaald iets zit te eten, komt de rest van de stad op gang. Dat is sowieso het mooiste moment, als jij nog wakker bent en alle andere mensen pas net beginnen.”

Terwijl we wachten op onze broodjes (broodje bal voor Jim, grillworst en kaas voor mij) hebben we het kort over de ophef rondom het corps in de stad, die de ontgroeningen twee dagen daarvoor (voorgoed) hebben opgeschort. Die verenigingscultuur is toch iets waar Jim mee wordt geassocieerd, al vindt hij dat zelf berusten op toeval. ​​“Ik ben absoluut niet bezig met het feit dat ik veel studenten heb als fans. Het is een toevallige bijkomstigheid, en ik kan er verder ook niet zoveel aan doen dat één pokoe, Oranje Etiket, is uitgegroeid tot een corps anthem.”

Vanaf Broodje Daan lopen we door een van de mooiste straten van de stad, wat Jim betreft: de Vespuccistraat. Hij woonde in meerdere stadsdelen, maar voelt zich hier toch het beste. Mensen die Amsterdam Oost nog altijd verkiezen boven West zou hij graag de mond snoeren. “In Oost zijn een heleboel tenten yuppig hip, en ik heb het gevoel dat er in West meer ruimte is voor dingen die oprecht leuk zijn, en niet alleen leuk lijken of leuk klinken. Ik ben groot fan van een koffiezaak die FUKU heet, op de Bos en Lommerweg. Ik geloof ook dat de gast die daar werkt tweede is geworden op een wereldkampioenschap voor barista’s. Hier verderop zit ook een tent waar je kunt eten, Officina, die gewoon echt heel goed is. Hip, zonder hip-hip te worden, of te willen zijn, snap je? En om heel eerlijk te zijn, gaat er gewoon geen markt in Amsterdam boven de Ten Katemarkt. Er is een guy daar die humus verkoopt, en je herkent hem omdat hij enorm ‘BALKAN’ in z’n hals heeft laten tatoeëren. Als je dat ziet, weet je dat je goed zit. En voor brood moet je bij Fort Negen zijn: echt zure zuurdesem. En als het stokbrood daar net uit de oven komt…ik denk dat niets in Amsterdam zo lekker ruikt.” 

Wie wel eens luistert naar de muziek van Jim weet hoe belangrijk het nachtleven voor hem is. Omdat het daar leuk is, vaak leuker dan de dag, maar ook omdat het veel sociale waarde heeft. In de nacht leer je dingen en mensen kennen die de rest van je leven aan je vastzitten, en als je nieuw bent in een stad is dat precies wat je nodig hebt. “Je kunt doen wat je wil, maar je gaat gewoon nergens zoveel mensen ontmoeten als tijdens het uitgaan. Het is nu moeilijker, maar er wordt echt nog wel onder de toonbank gefeest, als je maar weet waar je moet zijn. Ik kan natuurlijk niet in een artikel zeggen waar het gebeurt, maar blijf op een willekeurige plek tot twaalf uur en de kans dat je kunt blijven na twaalf uur is altijd aanwezig.”

“Maar goed: ik ben de hele tijd over West aan het praten terwijl er nu eigenlijk drie plekken zijn waar je moet zijn, en die zijn allemaal in Noord: Sexyland World, Skatecafe en Garage Noord. Dit zijn ook de plekken waar je moet zijn als je zelf een feest of iets anders wil organiseren. De mensen van Sexyland staan daar gewoon altijd voor open. En bij Club Atelier ook, trouwens, dat is in Zuid.”

Dit zijn bekende plekken voor iedereen die in Amsterdam houdt en enigszins bekend is met het begrip ‘plezier’, maar uiteindelijk zijn zelfs die plekken ook niet zoveel meer dan ruimtes om nieuwe mensen te leren kennen. “Weet je? Die plek waar je uitgaat is niet eens het belangrijkste. De after, dat is waar je moet zijn. Daardoor kom je echt op de gekste plekken in alle delen van de stad, en in huizen van mensen die je niet echt kent. En op de een of andere manier valt op dat moment ook altijd je telefoon uit en moet je zonder je telefoon de weg naar huis zien te vinden. Dat is echt de beste manier om de stad te leren kennen.” 

Zoals gezegd is Jim geboren en getogen in de stad. Hij hoefde dus niet te verhuizen naar Amsterdam, of ineens nieuwe vrienden te zoeken of oude vrienden achter te laten. Maar toch ging er wel een soort knop bij hem om. “Ik dacht wel: ik ben nu student en ik ga nu studeren, maar ik ga ook zeker van woensdag tot zondag uitgaan zolang het kan. Ik zou het iedereen aanraden om minimaal drie avonden per week uit te gaan, in een periode in je leven. Je leert zoveel over de stad, maar ook over jezelf. Je gaat namelijk fouten maken en niet leren voor tentamens waar je wel voor zou moeten leren, en zo krijg je vanzelf ook een soort gekke verantwoordelijkheid. Leren van je fouten. Maar ik moet ook zeggen dat het studeren mij best wel makkelijk afging, en dat ik daarom ook wel de vrijheid had om het een bijzaak te laten zijn, als je begrijpt wat ik bedoel. Uitgaan, chillen, muziek maken – en daarnaast studeren.” 

Eten: “Als ik geen money had ging ik altijd naar Safak, op de Middenweg. Daar heb je ook een heel goede maaltijd voor zes euro. En een andere tip is om gewoon altijd scherp te zijn op de Uber Eats aanbiedingen en kortingscodes, als je daar goed mee omgaat kun je altijd wel een goedkope pizza krijgen ergens. Als je ouders betalen, of als je goed wil eten: Cafe Restaurant Amsterdam, of BAK. 

Wonen: “Je moet veel mensen kennen, en anders is ACTA je beste mogelijkheid”.

Daten: “Ik maakte vroeger altijd een rondje, qua dates. Beginnen bij de Waterkant, wat niet echt een heel leuke plek is, maar het is wel buiten dus daar kan je wel chillen. Daar blijven tot het dicht gaat, en dan besluiten of het nog leuk is of niet. Zo nee: naar huis, zo ja: naar een biercafé waar je een kwakbier kunt drinken, in zo’n groot glas. Ik ging altijd naar Tripel, maar die is dicht. Als het daarna nog steeds leuk is, weet je dat het een geslaagde date was. Shit, ik hoop niet dat de meisjes met wie ik dit heb gedaan dit gaan lezen.” 

Smoken: “Ik heb een moeilijke band met de coffeeshops in de stad. Eerst ging ik altijd naar Los Angeles in Oost, maar die is toen opgeblazen. Daarna Smoke Palace, op de Middenweg. Ook opgeblazen. Daarna Terminator, in West… ja, ook opgeblazen. Dus ik moet me nog oriënteren op een nieuwe. Ik kan in ieder geval niet naar Boerejongens, dat is echt veel te heftig – dus dit raad ik alleen aan als je er klaar voor bent om twintig minuten voor je deur te staan zonder te weten hoe je je sleutel moet gebruiken.”